Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 26-12-03 16:57

After X-mas dipje

Geplaatst door de TopicStarter: 26-12-03 16:57

Zijn er nog mensen die hier wat last van hebben?

Ik ben de kerstdagen (kerstavond en kerstdag) bij m'n vriend thuis geweest (ben daar meestal meer te vinden dan thuis) en heb daar meegevierd... Kerstavond waren we alleen thuis en hebben we gezellig dvd gekeken en gelezen.
Kerstdag zelf eerst naar zijn opa en erna kerstdiner, met z'n ouders, zus en een tante en nonkel. Een gezellige sfeer, lekker eten, fijn babbelen...
En vandaag ben ik terug naar huis gekomen, vriend is werken... En hier thuis is het contrast zo groot... Hier is het absoluut niet gezellig, heerst een kille sfeer (as always) en ik voel me er wat triest door... Ik weet ondertussen wel dat het hier thuis (woon bij m'n moeder, alcoholiste en wannabe-depressie-patiënte) nooit meer echt gezellig gaat worden en dat we altijd langs elkaar door zullen leven (toch de tijd dat ik hier nog woon, en dat is spijtig genoeg nog zeker een jaar) en toch heb ik het daar soms nog wat moeilijk mee, wou ik dat het terug gezellig en fijn was...
Ik 'woon' het grootste deel van de dag op m'n kamer (heb gelukkig alles wat ik nodig heb: pc, tv (zelf voor gespaard) en ben alleen in de woonkamer als ik moet eten (wat ik ook altijd voor mezelf moet klaar maken en altijd alleen opeet).
Ik ben het gewoon hoe het hier aan toe gaat, maar dagen zoals vandaag zitten er soms nog tussen... dat ik eraan herinnerd wordt hoe het ook zou kunnen, hoe een 'echte' familie met elkaar omgaat en dat het ook gezellig kan zijn...

Ach ja, waarom ik het hier neergooi weet ik ook niet, maar het lucht wel op om het eens even neer te schrijven...

Accept what is, let go of what was, have faith in what will be

**Geplaatst door de TopicStarter:** 26-12-03 22:04

Geplaatst door de TopicStarter: 26-12-03 22:04

Dipje is al wat weggeëbt ondertussen... het overvalt me alleen nog zo af en toe eens op zulke dagen als vandaag (zo van die dagen die gezellig en fijn moeten zijn, maar het hier eigenlijk niet zijn...)
Ik mag echt niet klagen hoor, heb een lieve vriend en daar ook een échte thuis (denk wel dat ik het zo mag noemen, ben er heel vaak en z'n ouders zijn echt schatten van mensen), heb Lennon, heb veel vrienden (die wel niets van thuis afweten) en genoeg dingen om heel gelukkig van te zijn...
Alleen soms zo eens een momentje als vandaag, dat ik er even bij stilsta dat het ook heel anders zou kunnen zijn...

Accept what is, let go of what was, have faith in what will be

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-12-03 15:09

Geplaatst door de TopicStarter: 27-12-03 15:09

M'n moeder wordt ervoor geholpen... Maar ik vraag me meer en meer af of ze wel geholpen wil worden...

Ze is 2 jaar terug een hele tijd opgenomen geweest op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis, heeft daar therapie gehad. Daar deed ze alsof het goed ging met haar, mocht na ongeveer een half jaar er weg. Het liep weer mis, opname van een dagje en ze wou weer weg... Altijd tussendoor naar de psychiater blijven gaan. Tijdje erna dagtherapie, ook iets van een half jaar... En nu loopt ze alleen nog maar bij de psychiater.
Maar het komt me meer en meer over alsof ze zich niet wil laten helpen. De pillen die ze krijgt neemt ze niet meer, beslist op eigen houtje hoeveel ze moet nemen en of ze ze wel moet nemen. Voor haar alcoholisme (ze drinkt echt veel op een dag) heeft ze ook medicatie gehad omdat ze er (volgens haar) vanaf wou (medicatie die als je die neemt en je drinkt erbij je je echt ziek voelt), maar die pilletjes duwt ze uit en gooit ze stiekum weg...
Dus ja, ze wordt geholpen, maar ze wil zich niet laten helpen...

Steeds opnieuw als ik er wat van zeg, vriendelijk dus niet grof ofzo, krijg ik naar m'n hoofd geslingerd dat alles mijn schuld is (dat ze drinkt, dat ze depressief is en dat ze gescheiden is.. wat niet zo is, want ik heb het haar nooit moeilijk gemaakt en ben nooit een lastige puber ofzo geweest). En hierdoor is het zover gekomen dat ik na 2,5 jaar zoiets heb van ok, je zoekt het zelf maar uit. Ik kan het ook niet meer opbrengen om steeds maar moeite te blijven doen om het haar makkelijk te maken en haar te helpen terwijl ze het toch niet apprecieert en niet geholpen wil worden... Daardoor is de sfeer hier ook zo verzuurd, samen door haar alcoholgebruik (want ook al drinkt ze stiekum (denkt ze) ik ruik of merk het toch dat ze gedronken heeft).

Maar ik mag eigenlijk niet klagen, op dit puntje na misschien... Ik heb het er zelf lange tijd moeilijk mee gehad, met de situatie thuis, maar ik heb ondertussen geleerd het van me af te zetten en dat lukt ook heel goed... Alleen sommige dagen eventjes niet...

Ik las juist je topic, dat je een rot-kerst hebt gehad... Ik hoop dat de volgende dagen beter voor je gaan... En dat je toch nog een gezellig eindejaar krijgt...

Accept what is, let go of what was, have faith in what will be

Wie is er online