Hoi,
Ik zal het even kort en duidelijk proberen uit te leggen. Ik had tot vorige week nog een relatie en na elkaar een week niet gezien te hebben en veel met vriendinnen te hebben gepraat ben ik erachter gekomen dat ik meer ''buig'' in deze relatie dan dat het ''geven en nemen'' is. Dus heb ik Vrijdag besloten om hem via een smsje uit te nodigen voor een gesprek, dit wilde hij niet, dus was het voor mij al helemaal duidelijk.
Hij is ook geen prater en toont zijn gevoelens meer verbaal (toch?) Dit is altijd een struikelblok geweest in onze relatie, omdat ik in principe overal voor open sta en alles bespreekbaar is. Oke, dit heb ik geaccepteerd, je kan iemand niet veranderen, maar iemand kan zich wel aanpassen toch?
Er werden me dus een hoop dingen duidelijk (na 2,5 jaar), veel gepraat en verschillende meningen gehoord maar toch uiteindelijk op mijn eigen gevoel afgegaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen moment heb getwijfeld om er een punt achter te zetten, zoveel was er niet meer tussen ons..
En nu, gisteravond was ik bij een goede vriend van mij van wie zijn broer tot een jaar geleden nog veel op trok met mijn ex-vriend, krijg ik even doodleuk te horen ''of ik al wist dat mijn ex een jaar geleden vreemd was gegaan, met een meid uit zijn dorpje''. (1 jaar geleden ging ik dus al 1,5 jaar! met mijn ex). Deze persoon is heel eerlijk en zou niet weten waarom hij hierover zou moeten liegen, ook heeft hij tot kort geleden nog contact gehad met die meid, die het hem heeft verteld. Blijkt dus ook dat mijn ex het zelf heeft opgebiecht tegen die vriend zijn broer, maar nooit tegen mij!
Ik ga deze week mijn spullen ophalen en krijg nog het één en ander, maar toch kriebelt het om hem ermee te confronteren, al is het maar dat als ik de deur uitloop, nog even na zeg: ''Doe de groetjes aan N..'', of ik hou de eer aan mezelf? Dus hem ermee confronteren of.. Sorry voor het lange verhaal maar wilde het graag even van me afschrijven.
Groetjes