Weer een goed mens minder,...
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
- Anoukie
-
- Berichten: 12609
- Geregistreerd: 01-08-02
- Woonplaats: Gelderland
Weer een goed mens minder,...
Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-03 14:48
Woensdagnacht is de moeder van mijn vriend, mijn schoonmoeder, overleden.
Woensdagavond zijn we nog op visite geweest in het ziekenhuis, waar we nog fijn met haar gepraat en gelachen hebben. Ik kon gelukkig mijn les een uurtje verzetten, anders had ik dat nooit gered en had ik Els niet meer gezien.
De kanker was erg agressief geworden en zat in haar bloed, botten en beenmerg. Haar bloedplaatjes werden al afgebroken wat o.a. veel benauwdheid veroorzaakte. Toch kon er nog een chemokuur plaatsvinden volgens de arts, al was het wel een halve dosis omdat ze zo zwak was. Een hele dosis had ze sowieso niet overleefd en het was nog maar de vraag of ze en halve zou redden.
Het is niet eens meer nodig geweest.
Els is na het bezoekuur in slaap gevallen en is niet meer wakker geworden.
Dinsdag zal de crematie plaatshebben en we hebben nog een paar dagen om afscheid van haar te nemen. De wereld is weer een goed mens kwijt maar een engel rijker. Haar beschermengel heeft haar behoed voor nog meer pijn en ziekte, maar ze laat een enorme leegte achter.
Lieve Els, ik mis je nu al. Ik hoop dat je opa ontmoet en dat ik jullie samen nog een keer in mijn dromen mag vasthouden. Ik zal altijd aan jullie blijven denken.
- pretty
-
- Berichten: 4110
- Geregistreerd: 12-06-03
- Woonplaats: België,West-Vlaanderen
Geplaatst: 19-12-03 17:18
vier jaar duurde haar lijdensweg,borstkanker,links,rechts,dan de lever,tenslotte het ruggenmerg 
ik ben wel blij voor jullie dat je nog met haar hebt kunnen praten,heb je er tenminste een leuke herinnering bij,mijn moeder herkende ons niet meer,oh eigenlijk is het gewoon verschrikkelijk he!echt nogmaals heel veel sterkte...
- Anoukie
-
- Berichten: 12609
- Geregistreerd: 01-08-02
- Woonplaats: Gelderland
Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-03 18:20
Helaas was er zo'n 7 jaar geleden bij Els ook borstkanker geconstateerd, daar is het allemaal mee begonnen. Na de amputatie van 1 borst was het weg, en na 5 jaar kankervrij was ze genezen verklaard. Tot vorig jaar oktober, toen ineens bleek dat ze kanker had op haar longen, ruggemerg en op nog meer plaatsen. We wisten toen al dat ze niet oud zou worden. Ze is zelfs een tijdje blind geweest, en dat terwijl ze zo dol was op handwerken (kleding maken), schilderen etc. Haar zicht kwam wonderwel terug en ook de medicijnen die ze kreeg sloegen zo goed aan dan de kanker zelfs minder werd!
Tot oktober van dit jaar, toen bleek dat het medicijn niet meer werkte en de kanker in alle hevigheid van binnen aan het toeslaan was. Niets heeft meer kunnen helpen, ze kreeg veel pijn in haar benen en was continue misselijk. Ze kon niet meer eten waardoor ze 10 kilo afviel en ernstig verzwakte.
Eenmaal in het ziekenhuis afgelopen dinsdag hebben ze haar regelmatig wat morfine tegen de pijn gegeven waardoor ze pijnvrij was tot aan haar overlijden toe. En daar zijn we allemaal erg blij om. We hebben vrede met de manier waarop ze gegaan is, maar hadden haar graag nog heel wat jaren bij ons gehad. 62 jaar is veel te jong om te gaan.
Ik heb dit jaar even genoeg meegemaakt als ik het zo mag zeggen. Eerst Olaf zijn oma, toen mijn opa, daarna een vriend van mijn ouders (longkanker en hersentumor) en nu Olaf zijn moeder. Geef mijn portie maar aan Fikkie, I've had enough.
