Geplaatst 
Nou nee hoor, ik had de afgelopen tijd erg last van de zogenaamde winterblues. Brrr. Kou, kerst, eek. Je hoefde maar een zielig liedje op te zetten of je kon me opdweilen. Zwelgen in zelfmedelijden daar heb ik soms ook een handje van
Maar zoals altijd komt er na regen zonneschijn en ik mag jullie medelen dat ik nu helemaal happy ben 
Mijn huisje schiet heerlijk op, komende week komt de vloer erin en wordt de laatste hand gelegd aan de keuken. Als alles meezit kan ik er volgend weekend in
Het probleem waar ik nog mee zat heeft zichzelf opgelost dus daar heb ik ook geen last meer van.
Verder heb ik de béste vrienden van de wereld
die me door dik en dun steunen en waar ik echt zó veel aan heb. Gewoon een uur aan de telefoon hangen met je beste vriendin pratend over niks. Of lekker eten om te vieren dat het zaterdag is. Of opbellen en niks hoeven zeggen en dat ze meteen weten wat er mis is en er vervolgens een super advies volgt. Of me naar huis brengen op het moment dat ik echt beter kan gaan (en een roseetje te veel op heb) ondanks dat ik heel koppig zeg dat het nog wel gaat Nu alleen Waldootje nog helemaal beter, maar daar heb ik alle vertrouwen in. En als die verhuizing klaar is wordt het ook wel wat minder druk qua schema.
Is dit nou het kerstgevoel? Dat ik hier glunderend achter mijn pc-tje zit, met het gevoel dat niks mijn dag verpesten kan en ik bergen verzetten kan? Wat heerlijk. Dit houd ik nog maar even vast.
