Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Citaat:De reiskostenvergoeding is onlangs teruggebracht van 28 cent per kilometer naar 17 cent per kilometer met een maximum van zes euro per dag.
Citaat:Uitgangspunt van de huidige vergoedingensystematiek voor zakelijk verkeer is om op forfaitaire wijze de variabele kosten onbelast te kunnen vergoeden. Voorgesteld wordt om - ongeacht afstand of wijze van vervoer – het maximumbedrag voor de onbelaste zakelijke kilometervergoeding op € 0,17 te stellen. Vanuit de huidige regelgeving betekent dit een verlaging van de onbelaste vergoeding voor zakelijke kilometers van € 0,28. Daar staat tegenover dat de onbelaste vergoeding voor woon-werkkilometers wordt verhoogd en dat deze onbelaste vergoeding over het hele traject waarover woon-werkverkeer plaatsvindt kan worden gegeven. Met € 0,17 wordt meer aangesloten bij de gemiddelde variabele kosten van een middenklasse auto. Tevens gaat er van een lagere vergoeding een stimulans uit om in een zuinige auto te rijden met lagere variabele kosten, wat wenselijk is vanuit milieuoogpunt.
Voor het openbaar vervoer wordt een keuzeregime ingevoerd. Hierbij heeft de werkgever de keuze tussen het onbelast vergoeden van maximaal € 0,17 per kilometer of van de werkelijke kosten van het openbaar vervoer.
Citaat:4.1.3. Vereenvoudiging
Met het voorgestelde pakket aan maatregelen wordt een aanzienlijke vereenvoudiging van de regelgeving bereikt. Doordat woon-werkverkeer als zakelijk verkeer wordt aangemerkt, komt het ingewikkelde begrip “regelmatig woon-werkverkeer” voor niet per openbaar vervoer afgelegde kilometers te vervallen, en zullen ook de administratieve lasten afnemen. Het effect van de vereenvoudiging wordt nog versterkt doordat de uniforme onbelaste kilometervergoeding niet alleen van toepassing is op de eigen auto, maar ook op alle andere vormen van vervoer. Of er sprake is van regelmatig woon-werkverkeer hoeft niet langer vastgesteld te worden, waardoor de belastingplichtige (onder andere) niet meer hoeft bij te houden hoeveel dagen per jaar hij naar de zelfde werkplek reist (de 60-dagenregeling) en het hebben van verschillende arbeidsplaatsen geen rol meer speelt. De 10%-regeling voor bestelauto’s vervalt. Als kan worden aangetoond dat de bestelauto alleen voor zakelijk- en woon-werkverkeer wordt gebruikt blijft deze buiten de bijtelling. Ook de carpool- en de rayonregeling zijn niet meer nodig om bepaalde ritten als zakelijk dan wel privé aan te merken. Daarnaast vervalt de arbitraire 10-30 kilometer grens.
Doordat het mogelijk is om ongeacht afstand en de wijze van vervoer een onbelaste vergoeding per afgelegde kilometer te ontvangen wordt de stimulans om te carpoolen op het woon-werktraject nog vergroot ten opzicht van de huidige carpoolregeling. Niet alleen de chauffeur, maar ook zijn passagiers kunnen de vergoeding ontvangen.
Met een uniforme onbelaste kilometervergoeding voor zakelijk verkeer, waaronder woon-werkverkeer, en een uniform bijtellingspercentage in de autokostenfictie, wordt een forse afname van de administratieve lasten gerealiseerd (zie paragraaf 11). Niet alleen voor werkgevers en ondernemers, maar vooral ook voor de belastingplichtige die in veel gevallen geen ingewikkelde rittenregistratie meer hoeft bij te houden. De verlaging van de administratieve lasten bespaart niet alleen tijd, maar ook veel ergernis en onbegrip.