ik zie het allemaal niet meer zo zitten.
vanaf mijn geboorte is er in mijn leven alleen ellende geweest.
gelukkig zijn ken ik niet.
ook omgaan met mensen kan ik niet.
ik voel me heel alleen alsof niemand mij begrijpt.
ben weer begonnen met sneeen maken en word helemaal gek van mezelf en de omgeving.
denk de laatste tijd alleen maar aan zelfmoord.
ik ben toch niet gelukkig dus kan er net zo goed een einde aan maken.
mn moeder helpt me wel heel goed maar wij hebben geen band want ik kan niet met mensen omgaan.
ik wil zo graag maar het lukt me allemaal niet meer.
op school maar leuk lief en aardig doen.
en de hele tijd maar overdreven blij doen.
ik word er zo moe van.
sorry voor dit berichtje maar moet het even kwijt.
kan het gewoon niet onder woorden brengen hoe kl*te ik mij voel.
