Geplaatst [naam verwijderd] is 22 oktober dus aangereden door de auto van de buurman waarbij hij zijn achterpootje heeft gebroken (open fractuur). Mijn eigen DA heeft me doorverwezen naar een kliniek in Roden. Daar zijn we meteen heengereden en daar werd ons gesteld: er is gevoel in het onderpootje, we gaan opereren, kosten 800 euro.
Nou ja, dan laat je je kat daar achter, en slikt het bedrag wel even weg. Je houd immers van zo'n diertje. Even later word ik nog gebeld; nachtelijke operatties zijn kwa uurtarief 50 % duurder, of ik dan wel de rekening ga betalen. Nou ja, 800 euro word dus 1.000 euro, vooruit maar weer.
Een week later bleek [naam verwijderd] geopereerd en wel ophaalbaar, tegen betaling van 1.250 euro. Tja.... viel dus 25 % tegen kwa geld. Maar oke, kat weer in orde en mee terug naar huis.
Helaas; het ging niet goed. Kat bij nader inzien veel te vroeg naar huis, had dus meteen dezelfde dag zijn geopereerde poot (met nog open wonden) opnieuw helemaal beschadigd en moest dus opnieuw geopereerd worden. Wij weer terug. Ik heb die DA nog op zijn hart gedrukt dat we zeker niet nog eens 1.250 euro er tegen aan kunnen gooien, maar dit zou reuze meevallen in kosten... Ik heb het woord amputatie nog genoemd, maar daar wilde de man niets van weten. Tja, en ik had de dag ervoor 1250 euro neergeteld ten behoud van het pootje...ik heb niet doorgedrukt; het zou nu kwa geld allemaal gaan meevallen....
Dat was 17 dagen geleden. [naam verwijderd] is weer geopereerd met als doel behoud pootje, ditmaal met pennen in zijn hele beentje. 14 Dagen geleden stond de nota al op weer 350 euro (ex BTW?), en per dag verpleging kost het ziekenhuis ook nog eens 12,50 euro. Dus ik schat dat de rekening alweer een 600 euro hoog is inclusief BTW.
DA belde vanavond; [naam verwijderd] geneest langzaam (goh, gek, met 2x een operatie binnen 10 dagen!), hij moet eigenlijk nog 3 weken in de kliniek blijven voor verpleging. Ik mocht hem wel mee naar huis nemen, maar dan moest ie zeker nog 3 weken in de kooi, met 2x daags zijn flinterdunne huidje over het geopereerde gewricht heen insmeren, en ik moest de kat rustig houden. Welnu, dat gaat dus thuis niet geod, gezien de eerste keer. [naam verwijderd] wil thuis niet in een kooi.
Als ik hem dus ophaal weet ik zeker dat ik nog een derde operatie (amputatie) zal moeten betalen, als ik het nog 3 weken aan kijk a 100 euro per week verpleging, dan loop ik ook nog steeds kans dat de wond niet goed genoeg heelt...
Ik ben zo ongelooflijk boos om de hele gang van zaken!
Kan mijn kop gewoon wel tegen de muur aanbonken, zo kwaad. Onmacht, pure onmacht. Ik geloof best dat ook die DA zijn best doet om in zijn optiek het allerbest voor mijn kat te doen, maar ik betaal de rekening; hij heeft er alles aan om de genezing lekker te laten vlotten in zijn kliniek.Ik voel me machteloos omdat ze me nooit een keus hebben gegeven. Ze vertelden gewoon "dit is wat we gaan doen en dit is wat het kost". Geen keuze, en de kosten zijn ook nog veel hoger dan verteld.
Ze hebben de eerste operatie echt poepie-sjiek gedaan; nooit is mij voorgelegd dat de kat a) gemaputeerd had kunnen worden en wat dat zou kosten of b) de kat minder luxe kon worden geopereerd en wat dat zou kosten. Nee, meteen maar het allerduurste gedaan. Verder hebben ze mij de kat te vroeg mee terug gegeven, waardoor de eerste operatie meteen dezelfde dag nog verloren ging. Weg 1250 euro. En hop, meteen de kat weer door een lijdensweg.
Als mijn kat meteen zijn pootje geamputeerd had gekregen, waren de kosten veel, veel, veel lager geweest en had de kat inmiddels allang weer fris en fruitig buiten kunnen spelen. Maar nee hoor, [naam verwijderd] ligt nog in het ziekenhuis, met wild vlees op zijn 2x geopereerde pootje. MEt waarschijnlijk alsnog die amputatie in het verschiet.
Ik heb nooit gezegd: red het pootje. Nee, ik heb gezegd bij opname : ik wil dat die kat zo snel mogelijk weer een blij leven heeft. Met of zonder pootje. Eerlijk waar, dat pootje maakt me geen donder uit. Maar helaas tref ik weer een DA die alles op alles zet omdat hij vind dat de amputatie het laatste redmiddel is.
ik voel met zo in een hoek gedrukt, ik ben het totaal, maar dan ook totaal niet eens met de gang van zaken. ik voel alsof ik financieel leuk wordt uitgepersd en mijn kat lijdt er nog onder bovendien.
Wie heeft raad? Zou het zin hebben deze gang van zaken aan te kaarten bij een Veterinaire Geschillen Commissie? Wie heeft een adres?
Ben zo ontzettend boos, en het ergste is ook nog, mijn kat heeft er geen donder aan....
)
