Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-11-03 14:18

Geplaatst: 09-11-03 14:18

ArwenLune schreef:
1 van de 'beste' mensen met het syndroom van Down die ik ken (met een functioneringsniveau van een 12-jarige, bijna het hoogste wat je tegenkomt) heeft een hondje.

Het beestje is geestelijk nogal een beetje verwrongen. Weet je waarom? Omdat de goede man (en hij is best heel aardig) geen enkele regel in de opvoeding heeft. Kan niet consequent zijn. Als hij het los laat en dan bij zich roept, komt het hondje niet. Komt het (na een uur roepen en schelden) dan uiteindelijk toch, dan krijgt het een paar rake klappen. Omdat de man alleen maar op dat moment boos is, en niet begrijpt dat door die klappen, het hondje volgende keer helemaal niet meer komt. Geen vooruitzicht, begrijp je?

Ik zie dit dagelijks gebeuren in het park (met 'normale' hondeneigenaren)

Ik ben van mening dat het per geval verschillend is, de ene vg is de andere niet. Er zullen ook vg's zijn die WEL een kind kunnen opvoeden en daarom is collectief steriliseren imo geen optie.

Over die babypop; Met een babypop oefenen wordt neem ik aan niet de klassieke babypop bedoelt, maar zo'n pop die echt gaat huilen, nachtenlang en waar een chip in zit, waarmee men achteraf kan kijken hoevaak de baby genegeerd is.

Over die moeder en vg-dochter.. ik luister ook niet altijd naar mijn moeder, zeker niet wanneer het (foute) vriendjes betreft Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-03 14:29

Geplaatst: 09-11-03 14:29

lis schreef:
Over die moeder en vg-dochter.. ik luister ook niet altijd naar mijn moeder, zeker niet wanneer het (foute) vriendjes betreft

Ik denk dat jij zelf goed in kan zien wanneer je een fout vriendje hebt, zeker als hij 2 keer zou oud is als jij zelf en vervelende bedoelingen heeft. Of niet? Daar ligt het verschil al, jij bent zelf waarschijnlijk zo slim om voor je zelf te bepalen of het goed of slecht is. En jij ziet waarschijnlijk zelf ook in of je er mee door moet gaan of niet.
Dat punt van redeneren ontbreekt vaak bij dat soort mensen.

**Geplaatst**: 09-11-03 14:37

Geplaatst: 09-11-03 14:37

Fairie schreef:
Ook is iets als een babypop ook niet erg practisch. Luier verschonen hoeft niet, eten geven hoeft niet. En moet je een dagje naar familie toe, ag, dan leg je hem toch gewoon in de hoek?

Wacht even, ik bedoelde met 'babypop' zo'n ding wat ze in Amerika vooral gebruiken bij tieners. De pop heeft (net als een tamagotchi eigenlijk) behoeften die je moet bevredigen. Gaat midden in de nacht huilen, kan niet alleen gelaten worden, etc. Er zit een recorder in die bijhoud hoe goed er voor de pop gezorgd word. Best een nuttig ding om te 'meten' hoe goed iemand met de behoeften van een baby om zou kunnen gaan, en om de wannabe-ouders bewust te maken van de lasten.

Het probleem wat mij betreft is dat het babystadium niet het echte probleem is, dat komt later pas. En er is geen dwarse-kleuter imitatie pop die niet wil eten, altijd heel hard NEE! roept en in de supermarkt op de grond gaat liggen krijsen omdat het een snoepje wil...

Maargoed, de 'Baby Think It Over Pop' : zie hier

**Geplaatst**: 09-11-03 14:38

Geplaatst: 09-11-03 14:38

Ik denk dat voor een grote groep van VG collectief sterriliseren een optie is. dan heb ik het over VG met een verstandelijk vermogen van een kind van 6 en lager.

Ik heb wel enig idee over de gradaties van geestelijke vermogens van VG, maar niet zoveel dat ik kan zeggen welke groep wat voor besef heeft. Ik denk dat voor het overgrote deel sterilisatie de beste oplossing is (of de prikpil als dat prettiger is voor die persoon).

Voor die paar mensen die wel in staat zouden zijn om een kind op te voeden (iets wat ik mij met de beperkte ervaring die ik met verstandelijk gehandicapten heb moeilijk voor kan stellen) zou dit dan geen optie zijn.

Misschien allemaal aan de prikpil tot dat men op de leeftijd is dat er een kinderwens onstaat en dan annalyseren aan de hand van objectieve meetmethoden of iemand daar praktisch gezien geschikt voor zou zijn?

Met die meetmethoden bedoel ik dan puur of de persoon in kwestie in staat is om bv lange termijn te denken, voldoende concentratie en doorzettingsvermogen heeft om 24 uur per dag , 7 dagen per week met 1 ding bezig te zijn, en in staat is om simpele dingen te onthouden als wanneer een kind gevoed moet worden.

Dsu geen waardeoordeel of je een VG wel een kind wil laten opvoeden, maar de basisvoorwaarden die nodig zijn voor de veiligheid van het kind.

**Geplaatst**: 09-11-03 14:41

Geplaatst: 09-11-03 14:41

ArwenLune"]
[quote="Fairie schreef:
Ook is iets als een babypop ook niet erg practisch. Luier verschonen hoeft niet, eten geven hoeft niet. En moet je een dagje naar familie toe, ag, dan leg je hem toch gewoon in de hoek?

Wacht even, ik bedoelde met 'babypop' zo'n ding wat ze in Amerika vooral gebruiken bij tieners. De pop heeft (net als een tamagotchi eigenlijk) behoeften die je moet bevredigen. Gaat midden in de nacht huilen, kan niet alleen gelaten worden, etc. Er zit een recorder in die bijhoud hoe goed er voor de pop gezorgd word. Best een nuttig ding om te 'meten' hoe goed iemand met de behoeften van een baby om zou kunnen gaan, en om de wannabe-ouders bewust te maken van de lasten.

Het probleem wat mij betreft is dat het babystadium niet het echte probleem is, dat komt later pas. En er is geen dwarse-kleuter imitatie pop die niet wil eten, altijd heel hard NEE! roept en in de supermarkt op de grond gaat liggen krijsen omdat het een snoepje wil...

Maargoed, de 'Baby Think It Over Pop' : zie hier
[/quote]
Nee oke, ik had niet in de gaten dat je zo'n pop bedoelde (:D)
Ik denk dat beide leeftijden moeilijk zijn. Krijsen is krijsen, s'nachts of overdag; je kind moet je correct behandelen.

**Geplaatst**: 09-11-03 15:09

Geplaatst: 09-11-03 15:09

Fairie schreef:
Ik denk dat beide leeftijden moeilijk zijn. Krijsen is krijsen, s'nachts of overdag; je kind moet je correct behandelen.

Ik denk dat het opvoedkundig gebied veel moeilijker word zodra het kind een eigen willetje gaat ontwikkelen. Een baby is, grof gezegt, een kwestie van pappen en nathouden. Daar hoef je alleen maar voor te zorgen.

Biuten het feit dat verandering voor VG mensen heel moeilijk bij te benen en te accepteren is (en ze zo dus min of meer de ontwikkeling van een kind tegen zullen willen houden) komt een komt met een heel nieuw scala aan beslissingen: wat voor gedrag accepteer ik en wat niet? straf ik in een bepaalde situatie, en zo ja, hoe? Hoe ga je om met een kind dat iets niet wil eten? Etc etc etc ad nausum. Een VG is over het algemeen genomen erg impulsief; doet wat op een bepaald moment een goed idee lijkt. Terwijl je voor echt opvoeden toch echt een soort lange-termijnplan nodig hebt, zodat je niet van dag tot dag tegenstrijdige dingen doet, toelaat en afstraft.

Ter toevoeging: nee ik ken niet alle gehandicapte koppels met een kinderwens. Jullie wel? Maar ik weet wel dat de koppels die ik wel ken heel aardig in het gemiddelde zitten. Dus niet van 'je kent er maar 6 dus dat telt niet' graag. Er zijn altijd uitzonderingen, maar ik zit dit verdomme niet uit m'n duim te zuigen. M'n moeder heeft jarenlang met dit soort gevallen gewerkt en ik heb er heel wat ontmoet, dus ik vind het wat zwak om mijn mening af te doen met 'je kent er maar een paar'.

**Geplaatst**: 09-11-03 18:17

Geplaatst: 09-11-03 18:17

ArwenLune schreef:
[Wacht even, ik bedoelde met 'babypop' zo'n ding wat ze in Amerika vooral gebruiken bij tieners. De pop heeft (net als een tamagotchi eigenlijk) behoeften die je moet bevredigen. Gaat midden in de nacht huilen, kan niet alleen gelaten worden, etc. Er zit een recorder in die bijhoud hoe goed er voor de pop gezorgd word. Best een nuttig ding om te 'meten' hoe goed iemand met de behoeften van een baby om zou kunnen gaan, en om de wannabe-ouders bewust te maken van de lasten.
zie hier

Zo'n pop bedoelde ik ook dus! met mijn babypop!

En misschien om de kleuters en peuters dingen te laten leren kan je ze meenemen naar een kinderdagverblijf/naschoolse opvang om te laten zien hoe de kinderen dan zijn!

**Geplaatst**: 09-11-03 18:28

Geplaatst: 09-11-03 18:28

Samsam"]
[quote="Zinga schreef:

Zoals ik net al zei bijvoorbeeld zo'n babypop om te oefenen!

Haha jij hebt zeker geen kinderen??
[/quote]

Nee...Maar ik heb wel mijn verstandelijk gehandicapte boertje opgevoed.

**Geplaatst**: 09-11-03 18:36

Geplaatst: 09-11-03 18:36

ArwenLune"]
[quote="Fairie schreef:
Ik denk dat beide leeftijden moeilijk zijn. Krijsen is krijsen, s'nachts of overdag; je kind moet je correct behandelen.

Ik denk dat het opvoedkundig gebied veel moeilijker word zodra het kind een eigen willetje gaat ontwikkelen.
[/quote]
Dat ook ja, Ik denk dat die ouders daar niet consequent mee om kunnen gaan.

Misschien ook wel een belangrijk standpunt: Als je als kind zijnde dadelijk ouder bent, en je snapt je huiswerk niet, wat dan?
Of als je ergens heen wilt, je ouders mogen geen auto rijden, wat dan?
En dingen als winkelen? Veel geestelijk gehandicapten hebben een hulp die samen met hun of voor hun gaat shoppen.
Als je dit van uit de situatie van het kind bekijkt vind ik dat die kinderen veel anders op groeien als in een normaal gezin.

Misschien ook erg belangrijk is denken aan het inkomen van die mensen. Hoe gaan ze daarvoor zorgen, en als ze een uikering krijgen; kunnen ze het daar mee doen?

**Geplaatst**: 09-11-03 21:26

Geplaatst: 09-11-03 21:26

Zo, ik ben weer bijgelezen Haha!

!
Ik ben het nog steeds niet eens met verplichte sterrilisatie en/of prikpil. Waar leg je de grens? Bij een verstandelijk nivo van 6 jaar of minder, zei iemand. Ik heb op een groep gewerkt met meervoudig complex gehandicapte mensen. Een deel van deze groep had het verstandelijk nivo van een baby tot ongeveer een half jaar. Moeten die dan ook maar gesterriliseerd worden? Ze zijn in alles volledig afhankelijk van de begeleiding.

Kijk, ik vind het geen goed idee dat verstandelijk gehandicapten kinderen krijgen. Het merendeel zal niet kunnen overzien wat het opvoeden van een kind inhoudt. De enkeling die dat wel kan, moet ook zeker wel een kind kunnen krijgen.

Ik vind gewoon niet dat iemand over het lichaam van een ander kan beslissen. Waar blijf je dan met je mensenrechten? We willen in de zorg voor verstandelijk gehandicapten toe naar een zo normaal mogelijke leefomgeving. Dan vind ik dus ook niet dat je dit soort belangrijke beslissingen maar voor iedereen kunt nemen.
Je hebt veel meer aan een goede begeleiding, voorlichting, en idd middelen zoals een pop.

Ik heb weleens een stuk op tv gezien van een man met een verstandelijk gehandicapte zus. Die vrouw wilde ook graag een kind. Die man was net zelf vader geworden, en heeft zijn zus betrokken in de zorg voor het kind. Hij heeft haar alles laten doen voor een korte periode (waar hij zelf natuurlijk altijd bij is geweest). In of na die periode besloot die vrouw zelf al dat een kind voor haar geen mogelijkheid was.
Misschien zal niet ieder verstandelijk gehandicapte op deze manier tot de juiste conclusie komen, maar je moet de begeleiding aanpassen op de persoon zelf.

**Geplaatst**: 10-11-03 01:05

Geplaatst: 10-11-03 01:05

Woow, dit is wel een heel gevoelig onderwerp...

Ik doe een opleiding waarbij je veel discussieert over ethische vraagstukken zoals deze.
Eerst had ik altijd mijn mond open dat die mensen zelf moeten kunnen bepalen en ook rechten hebben en meer van dat soort argumenten.

Maar toen kwam het stagejaar en mijn vriend (doet dezelfde opleiding) ging stage lopen in de kinderpsychiatrie...
Daar was een klein jongetje in behandeling, hij was het kindje van 2 licht verstandelijk gehandicapte ouders, die gek op hem waren, maar hem niet op konden voeden. Dit jongetje van 7 jaar worstelde ontzettend met zichzelf, want kinderen zijn niet gek; die weten best dat verstandelijk gehandicapten ''mongolen'' zijn en dat hij daar een kind van was...

Daarnaast heeft hij in de eerste dagen van zijn leven belangrijke bevestigingen gemist (zoals veiligheid en voeding, zie basiskennis Freud). Hierdoor had hij verlatingsangst ontwikkeld; hij durfde zelfs bijna niet de wc door te trekken, omdat hij bang was dat hij erin gezogen zou worden!
En zo waren er meer stoornissen bij deze kleine vent die veroorzaakt zijn door zijn ouders die zelf niet beter weten. Als zijn vader op visite kwam had die meer lol met spelen dan zijn zoontje!

Nu is dit 1 kind, maar hij had nog 6 broertjes en zusjes, allemaal na enkele weken uit huis geplaatst...
Waar leg je de grens oke... maar het leven van deze 7 kinderen (in 7 jaar ja...) is wel getekend en het zal voor hen erg moeilijk zijn om vrede met zichzelf en hun afkomst te krijgen. Scheve mond

En als ik in de problemen zit bel ik mijn ouders voor advies, maar wie moeten zij bellen?!

**Geplaatst**: 10-11-03 01:47

Geplaatst: 10-11-03 01:47

Hai,
Toen ik dit onderwerp las kreeg ik steeds meer de de neiging om te reageren. Waarom? Mijn nekharen gaan hier van overeind staan.
Ik werk zo'n 10 jaar in de zorg voor de verstandelijke gehandiacpte mens als z-verpleegkundige. De discussie die hier gevoerd word is, zoals eerder geschreven, zeer gevoelig en aktueel.
Ik ben dan ook van mening dat dit onderwerp per individue bekeken moet worden. Standaard steriliseren deden ze in de jaren 70. Aangezien we heel veel wijzer zijn geworden word dat dus nooit meer gedaan.
Er word geschreven dat: " voor een grote groep van VG collectief sterriliseren een optie is. dan heb ik het over VG met een verstandelijk vermogen van een kind van 6 en lager. " Dit zou dan concreet betekenen dat alle bewoners van mijn groep gesteriliseerd moeten worden. Mijn bewoners denken nog niet eens aan kinderen of opvoeden. Laat staan aan gelachtsgemeenschap! In mijn ogen word er lukraak een grens gesteld die niet reeel is. Een vergelijking is dat iederen die 35+ is gesteriliseerd moet worden omdat de kans op een downer groot is! Brr ik moet er niet aan denken.
De prikpil. idd deze variant is minder drastisch. Maar mag in mij ogen nooit gebuikt worden voor bovenstaande reden. Ik maak daar dan toch wel een uitzondering op. De eerste heeft hier niets mee te maken. Dat is nl het hygienische en medische oogpunt. het tweede is de weerbaarheid. Een aantal bewoners zijn nou eenmaal niet weerbaar tav sexueel kontakt, ondanks alle maatregelingen die genomen zijn. Deze groep komt, voor mij, in aanmerking voor de prikpil. Uiteraard in overleg met de bewoner en / of wettelijke vertegewoordiging (meestal ouders)

Deze diskussie zal nooit ten einde komen. En dat is maar goed ook. want iedereen heeft het recht tot leven en wie ben ik, of jij, om te bepalen hoe een ander moet leven. Jij kan namelijk ook niet goed zijn in de opvoeding van een kind. en dan vind je het ook onterecht als de kinderbescherming je kind ontneemt. maw het is makkelijk om je oordeel klaar te hebben, totdat je er zelf mee te maken krijgt. Dan is alles opeens onterecht.

gegroet h.henkie

**Geplaatst**: 10-11-03 02:12

Geplaatst: 10-11-03 02:12

hmm ik werk in een kliniek vol met voorbeelden dat sterilisatie op zijn plaats zou zijn. Lachen

**Geplaatst**: 10-11-03 02:33

Geplaatst: 10-11-03 02:33

Hmm.... ik zie hier een groep mensen die ervaring met geestelijk gehandicapten hebben. Dus een familielid hebben die gehandicapt is. En een groep, die leert voor omgaan met geestelijk gehandicapten. En bij die groep horen ook mensen die ermee werken.

*Nu ben ik kort door de bocht met mijn mening!* Groep 1 weet waar ze het over hebben, en groep 2 niet. Hoe hard jullie er ook mee werken, leren, enz. Jullie zullen nooit echt snappen hoe het is, om te leven met een geestelijk gehandicapte. Om te snappen hoe hij denkt en doet. Nu gaan jullie allemaal roepen, dat je dat wel weet en snapt. Echt niet. Simpel, na jullie werk gaan jullie weer naar huis, naar je normale leven en alles. Jullie leven niet continu samen met een verstandelijk gehandicapte, jullie maken niet alles geheel en precies mee. Daarom zullen jullie dat nooit echt volkomen snappen. Pling

it was mijn persoonlijke mening, val me er maar op aan, maar het is wel mijn mening.*

Ik vind dat geestelijk gehandicapten wel gesteriliseerd moeten worden. Ik ben het ook eens met Arwenlune, over wat zij stelt over het "baby"gevoel die gehandicapten hebben. Zij snappen niet dat een kind groter wordt, en kunnen het ook niet goed opvoeden.

Daarnaast vind ik dat ze geen kinderen moeten kunnen krijgen omdat ze er niet zelfstandig voor kunnen zorgen. Ze kunnen niet eens zelfstandig voor zichzelf zorgen. Ze moeten altijd in de gaten worden gehouden. Ze moeten alles aangeleerd krijgen wbt zelfverzorging, verzorging van je huis. Een geestelijk gehandicapte zal nooit, maar dan ook nooit geheel zelfstandig verantwoord kunnen leven. En omdat ze dat zelf niet kunnen, moet je het hun eventuele kinderen ook niet aandoen, om ze in zo'n situatie te laten opgroeien.

Over het argument, dat je het recht niet hebt om te beslissen om in iemands anders lijf te snijden. Dan vind jij ook dat je niet mag beslissen om andere beslissingen voor iemand te nemen. Dan mag je ook niet beslissen dat iemand hulp nodig heeft. *Ik kom hier niet zo goed uit mijn woorden, maar ik bedoel, dat als je vind dat je over 1 onderdeel niet mag beslissen omdat het "volwaardige mensen" zijn, dan vind je ook dat je dat over alle onderdelen niet mag doen, omdat het immers volwaardige mensen zijn. Dat zijn ze IMO niet.*

**Geplaatst**: 10-11-03 10:25

Geplaatst: 10-11-03 10:25

h_henkie schreef:
Hai,
Er word geschreven dat: " voor een grote groep van VG collectief sterriliseren een optie is. dan heb ik het over VG met een verstandelijk vermogen van een kind van 6 en lager. " Dit zou dan concreet betekenen dat alle bewoners van mijn groep gesteriliseerd moeten worden. Mijn bewoners denken nog niet eens aan kinderen of opvoeden. Laat staan aan gelachtsgemeenschap! In mijn ogen word er lukraak een grens gesteld die niet reeel is. Een vergelijking is dat iederen die 35+ is gesteriliseerd moet worden omdat de kans op een downer groot is! Brr ik moet er niet aan denken.

Deze diskussie zal nooit ten einde komen. En dat is maar goed ook. want iedereen heeft het recht tot leven en wie ben ik, of jij, om te bepalen hoe een ander moet leven. Jij kan namelijk ook niet goed zijn in de opvoeding van een kind. en dan vind je het ook onterecht als de kinderbescherming je kind ontneemt.
gegroet h.henkie

De grens die ik heb gezet was volstrekt willekeurig. Maar het lijkt mij toch voldstrekt duidelijk dat iemand met het verstandelijke vermogen van en kind van 6 niet in staat is om een kind op te voeden!

verderop heb ik neergezet dat iedereen aan de prikpil zou moeten tot dat zij aan kinderen denken. Aangezien hulpverleners niet 24 uur per dag bij de bewoners zijn kunnen er een hoop dingen gebeuren waar geen zicht op is. Beetje banketstaaf als ze wel sex blijken te hebben maar jij dacht dat dat nog niet zo was.

De opmerking die jij dan neerzet slaat helemaal nergens op. VG moeten niet geserilisserd worden om te voorkomen dat er meer VG komen!!! Maar voor de veiligheid van de kinderen die geboren worden!!!!

Het gaat er niet om of het 'moreel' juist is om een VG een kind op te laten voeden , het gaat hier in de discussie om de veiligheid van de kinderen die dan geboren worden! Daarom ben ik voor sterilisatie.

Overigens is er voor mijzelf weinig verschil tussen een prikpil en sterilisatie: uiteindelijke doel is hetzelfde, alleen bij sterilisatie hoeven ze niet om de zoveel weken geplaagd te worden met een prik.

**Geplaatst**: 10-11-03 10:37

Geplaatst: 10-11-03 10:37

laurae schreef:
[Het gaat er niet om of het 'moreel' juist is om een VG een kind op te laten voeden , het gaat hier in de discussie om de veiligheid van de kinderen die dan geboren worden! Daarom ben ik voor sterilisatie.
[/quote]

Sterk punt wat je daar aan haalt. MAar het is mij al meer opgevallen dat mensen altijd alleen maar ZELF denken rechten te hebben, zonder de consequenties in achting te nemen. mensen denken alleen maar ik wil ik wil ik wil, maar ze denken niet "wat heb ik te bieden?". Misschien hebben VG het recht op een kindje maar hebben hun kindjes niet recht op ouders die ze een volwaardige opvoeding kan geven? En hoe weet je dat van te voren of ze dat kunnen? ik denk dat je het in de meeste gevallen wel in kunt schatten.

MAar er zijn al zoveel mensen met een normaal verstandelijk vermogen die het totaal vern**ken als ze een gezin stichten. Vandaag op het nieuws gehoord dat er voor probleemgezinnen hulp geboden gaat worden, men gaat van start in Limburg, waar vorig jaar een dronkelap zijn huis in de fik stak waardoor er 6 van de 7 kinderen omkwamen in de brand. (want ja, dat zul je zien he, zulke mensen starten ook nog eens grote gezinnen).

De kans is erg groot dat het aantal probleemgezinnen toeneemt als we VG ook kinderen laten krijgen. allemaal heel leuk en aardig dat die mensen ook rechten hebben, maar is het dat al die sh*t waard die het tot gevolg heeft?

**Geplaatst**: 10-11-03 11:24

Geplaatst: 10-11-03 11:24

h_henkie schreef:
Deze diskussie zal nooit ten einde komen. En dat is maar goed ook. want iedereen heeft het recht tot leven en wie ben ik, of jij, om te bepalen hoe een ander moet leven.

De beslissing hoe een ander moet leven word anders vaak genoeg gemaakt door anderen. Of het nu de beslissing is dat je niet zomaar je huis midden in de polder neer kan planten zonder dat het bestemmingsplan het toelaat , of een manegebedrijf midden in een woongebied kunt beginnen, 10 jaar over je lagere schoolopleiding kunt gaan doen, of ineens op de snelweg tegen het verkeer in gaat rijden, onze manier leven word voortdurend door anderen beperkt, gestuurd of bepaald. Dus kom nu niet met het argument dat je de vrijheden hebt om te doen en te laten wat je wilt, want dat houd geen steek.

Maar goed, als jij van mening bent dat ieder het recht heeft op leven, hoe zit dat dan met de kinderen van minder validen? Hebben die geen recht op een "normale"jeugd (vooropgesteld dat zij zelf geestelijk gezond zijn?) En breek me de bek niet open over de kinderbescherming die kinderen uit een "slecht" gezin halen en ergens anders plaatsen, want die kleunen ook mis, en niet zo zuinig ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-03 13:04

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-03 13:04

Dus ik heb geen normale jeugd gehad omdat mijn moeder minder valide is? We hebben idd wat probleempjes gehad toen mijn moeder in een rolstoel terecht kwam, maar dat haalt niet weg dat ik een geweldige moeder heb die mij met veel liefde groot heeft gebracht. Daarbij heb ik een goed jeugd gehad ondanks het feit dat ik vaker heb moeten ondervinden hoe hard het leven is in vergelijking tot de meeste leeftijdsgenootjes.

**Geplaatst**: 10-11-03 14:37

Geplaatst: 10-11-03 14:37

Lastig. Heb laatst de documentaire 'ongewenste ouders' gezien, over een 'beperkt' stel dat een baby kreeg, geen cent te makken had maar wel steeds nieuwe huisdieren nam, recht had op 24-uurs zorg (én maar wachtlijsten!!! - is dit dan te verantwoorden??) en zodra die zorg 1 x fout liep had het kind - 5 weken oud - een ondervoeding en moest ze in het ziekenhuis worden opgenomen. Mama was vergeten flesjes te geven. Ze kon he toverzicht nie tbewaren. En papa maar zeggen dat er meer moeders waren die problemen hadden. Kregen ze in het weekend 2 noodflesjes mee, voor NOOD, komen ze thuis, jassen ze d'r gelijk een noodflesje in! Dus interviewster vraagt: die was toch voor nood? Ja, maar het is wel handig nu he, vooral omdat we geen flesje kúnnen maken want de keuken is nog niet klaar en we hebben dus nog geen gasfornuis...maar dat regelen we vandaag...

Echt heel erg om te zien. Sterilisatie vind ik ook nogal wat, maar na het zien van die documentaire...En een geld en begeleiding dat dat kost! En vervolgens was mama 3 weken later - oeps - weer zwanger. Dat heeft ze op advies van de hulpverleners toch maar weg laten halen.

Ik vind wel dat er nu érg veel mogelijk is, en als je dan inderdaad ziet hoe andere mensen met levensbedreigende ziekten op wachtlijsten staan...

**Geplaatst**: 10-11-03 14:48

Geplaatst: 10-11-03 14:48

flair schreef:
Dus ik heb geen normale jeugd gehad omdat mijn moeder minder valide is? We hebben idd wat probleempjes gehad toen mijn moeder in een rolstoel terecht kwam, maar dat haalt niet weg dat ik een geweldige moeder heb die mij met veel liefde groot heeft gebracht. Daarbij heb ik een goed jeugd gehad ondanks het feit dat ik vaker heb moeten ondervinden hoe hard het leven is in vergelijking tot de meeste leeftijdsgenootjes.

Een normale jeugd is dat - zoals je dat zelf aangeeft - idd niet geweest. Maar sommige artiestenkinderen (opgroeien in een circus, is dat een normale jeugd?) hebben geen normale jeugd. Dat betekend niet dat een niet-normale jeugd automatisch de sticker "slecht" opgeplakt krijgt of moet krijgen, hoewel het risico zeer zeker aanwezig is om dat te doen. En nu weet ik ook niet hoe erg de geestelijke handicap van je moeder is. Een lichamelijke handicap is lastig, maar daar is overheen te komen. En een combinatie van beide.....tja.....

**Geplaatst**: 10-11-03 17:23

Geplaatst: 10-11-03 17:23

Ik wou even ingaan op dat er gezegd word dat de ouders later niet kunnen helpen met het huiswerk van hun kinderen. Mijn vriendin die dislecties is, en ik dus ook in iets minder ernstige vorm kunnen dus geen kinderen opvoeden?
Want ik zou mijn kinderen op taal gebied weinig kunnen leren.

**Geplaatst**: 10-11-03 17:47

Geplaatst: 10-11-03 17:47

Unicorn schreef:
Want ik zou mijn kinderen op taal gebied weinig kunnen leren.

Dat is één ding wat je niet kunt, en daar kun je bijles voor je kinderen voor regelen. Maar je kunt hem leren rekenen, verkeersregels bijbrengen, netjes leren praten, eten, zich aankleden. Als je een ding misschien wat minder kunt is dat niet zo erg. Maar ik denk, ondanks je dyslexie, dat jij een A wel van een Z zou kunnen onderscheiden, want anders had je hier niet op bokt gezeten. Jij bent geen analfabeet, en dat zijn heel veel van die verstandelijk gehandicapten wel!

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 10-11-03 17:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-11-03 17:49

Geplaatst: 10-11-03 17:49

ik denk in de opvoeding van kinderen dat je vooral de bereidheid nodig hebt om er energie in te steken. En dat komt weer voor uit verantwoordelijkheidsgevoel en een goed verstandelijk vermogen zodat je optimaal kunt denken in het welzijn van je kind. Daarvoor moet je ook een beetje logisch kunnen redeneren. Weten tot waar je je kind mag laten gaan (begrijpen wat voor kinderen bijvoorbeeld niet geschikt is om mee te spelen en dat soort dingen, en later een goed gesprek met ze aan kunnen gaan).

Ik denk dat het wel noodzakelijk is om over een normaal en gezond verstand te beschikken om dat te kunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-03 20:31

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-03 20:31

Euhm, mijn moeder heeft geen geestelijke handicap maar een lichamelijke. Dat staat er toch duidelijk?

Verder vind ik dat ik wel een "normale" jeugd heb gehad. Het ligt eraan wat je onder normaal verstaat. Ik vind het normaal dat ik nu een moeder heb met een lichamelijke handicap. En als een ander dat niet normaal vind, is dat mijn probleem niet.

**Geplaatst**: 10-11-03 20:51

Geplaatst: 10-11-03 20:51

Iemand met een lichamelijke handicap kan misschien niet verzorgen (lichamelijk) maar wel gewoon opvoeden. Kan wel rationele beslissingen maken en die doorvoeren. Kan wel dingen bespreekbaar maken met een kind. Kan wel vooruitdenken en een opvoedingsstrategie verzinnen en vasthouden.

Dat er dan lichamelijke beperkingen zijn, okay. Maar daar is omheen te werken. Alleen in gevallen als heel zwaar spastisch (maar dan kan je ook niet of nauwelijks praten) of blind EN doof lijkt het me beter als mensen zelf bedenken dat een kind geen goed idee is. Ik heb nooit iets gezegt over lichamelijk gehandicapten en kinderen.

Terwijl bijvoorbeeld een Down-volwassenen wel kan verzorgen en knuffelen en optillen en rondzwaaien en weetikwat, zit het grote gebrek daar in het werkelijk opvoeden wat ik hierboven beschreef. En wat mij betreft is dat belangrijker.

Ik heb ook niet gezegd dat alle geestelijk gehandicapten gesteriliseerd moeten worden. Wel dat het me een bijzonder slecht idee lijkt als ze kinderen willen gaan krijgen, en dat in bepaalde gevallen, en in overleg met de voogden, sterilisatie zeker verstandig zou zijn. En ja, de voogden mogen daarover beslissen - zij zijn tenslotte degene die uiteindelijk dat kind op gaan voeden. Want de 'ouders', hoe graag ze het ook willen, kunnen dat uiteindelijk gewoon niet.

Dit herhaal ik nog even, omdat ik het belangrijk vind:

Desiree"]
[quote="laurae schreef:

[Het gaat er niet om of het 'moreel' juist is om een VG een kind op te laten voeden , het gaat hier in de discussie om de veiligheid van de kinderen die dan geboren worden! Daarom ben ik voor sterilisatie.
[/quote]

Sterk punt wat je daar aan haalt. MAar het is mij al meer opgevallen dat mensen altijd alleen maar ZELF denken rechten te hebben, zonder de consequenties in achting te nemen. mensen denken alleen maar ik wil ik wil ik wil, maar ze denken niet "wat heb ik te bieden?". Misschien hebben VG het recht op een kindje maar hebben hun kindjes niet recht op ouders die ze een volwaardige opvoeding kan geven?