Elles schreef:Haha, lekker verhaal weer....
Maar aan de ander kant, áls je dan eens een vriendje hebt dat wat lijkt te gaan worden, krijg je weer andere vragen: "Jullie zijn nu al zo lang samen, wanneer gaan jullie samenwonen?"
En als je dan samenwoont: "Gaan jullie nog eens trouwen? Of hebben jullie bindingsangst?"
En als je dan getrouwd bent: "Denken jullie nog niet aan kinderen?"
Ze hebben toch altijd wat te zeiken. M'n schoonmoeder heb ik die laatste vraag rap afgeleerd. Ik heb haar direct gevraagd of ze niet vond dat ze al genoeg kleinkinderen had (6)... }>
ja inderdaad mensen willen je altijd graag hun dingen opleggen.
toen ik op mijzelf ging wonen, vonden ze het zielig voor mijn moeder.
nu gingen we allebei appart wonen, nou waar was dat nou voor nodig?
nu heb ik al 4 jaar een relatie, we zijn net naar het oosten verhuisd. en nu zeggen ze. jullie wonen nu op jullie droomplek, nou dan zullen we wel gauw feest krijgen, en kinderen natuurlijk.
dit jaar heb ik in mijn eentje verjaardag gevierd, vriend was voor zijn werk de hele week weg, moeders was ook aan het werk.
ik kreeg alleen maar kaarten hoe zielig het wel niet was dat ik mijn verjaardag alleen door moest komen.
iedereen maakt zich er druk om. behalve ik.
lekker gebak gekocht, wijntje erbij. heerlijk gaan paardrijden, savonds even tv gekeken, toastje erbij. wat wil een mens nog meer.
maar gelukkig ben ik niet de enige met zulke medemensen
