Weglopen voor wie je echt bent
Leven met een masker
Je vrolijker voordoen dan je bent
Je problemen voor je houden
Weglopen voor wie je echt bent
Niemand hoeft het te weten
Laat iedereen maar denken dat je gelukkig bent
Wat kan hun het schelen
Dat je wegloopt voor wie je echt bent
Jij weet dat je het eigenlijk niet aankan
Dat je niet vrolijk bent
Maar er is niemand die het ziet
Dat je wegloopt voor wie je echt bent
Pas als je het hun vertelt
Dan schrikken ze ervan dat je niet gelukkig bent
En dan zeggen ze je vaak
Dat je niet moet weglopen voor wie je echt bent
Maar dat is niet zo makkelijk als ze denken
Het is niet voor niks dat je zo bent
Het is niet zomaar op te lossen
Dat je wegloopt voor wie je echt bent
Je weet dat het fout is
Dat je gewoon moet zijn wie je bent
Maar dan moet je je verdriet met iedereen delen
Dan loop je liever maar weg voor wie je echt bent
*** Jullie zullen het vast een stom gedicht vinden, maar ik heb geprobeerd een beetje op te schrijven hoe ik me voel. Ik wil niet zielig zijn ofzo, helemaal niet, maar het is gewoon een goeie manier om even alles van me af te schrijven zo. Ik heb het onder mijn "schuilnaam" geplaatst, want het is iets te persoonlijk en teveel mensen op Bokt kennen mij en weten er dus niks van af. Sorry, ik wil niemand er mee lastigvallen en ik wil niet zielig of laf zijn... ***