naar aanleiding van dit gedicht
een rivier vol tranen
verscholen achter
een gouden lach
altijd lach ik
niets is er
of dat dacht je
dat dacht iedereen
tot nu
nu weet iedereen
dat het helemaal niet goed
met me gaat
iedereen denkt maar
dat ik het aan kan
die rotziekte
iedereen denkt maar
dat het went
maar dat doet het helemaal
niet...
Een een rivier vol tranen
verscholen achter
mijn gouden lach
ik zoek troost
maar vind hem niet
iedereen is me beu
niemand wilt me
want ik voel me
toch altijd maar rot
een rivier vol tranen
verscholen achter
mijn gouden lach...
wil ik het er eventjes wel over hebben
ik heb sinds 6 maand of zo diabetes
de meesten zeggen dat er mee te leven valt
lichamelijk is dit wel zo
geestelijk lijkt dit enkel zo , bij mij toch
wat denken jullie over diabetes,of andere ziektes die je de rest van je leven met je meesleept
|[Live Life To The Maximum!]|
Never apologize for showing feeling, if you do so, you apologize for the truth