Gisterenmiddag, maandag, lag ik aan het infuus in het ziekenhuis (twee uur) om de stoffen van de chemokuur binnen te krijgen. Daarnaast kreeg ik nog drie pillen om te slikken, ook voor de chemo.
Verder kreeg ik een recept voor pillen tegen misselijkheid. Was wel nodig bleek later...
Peter zat al die tijd naast mij en we hadden best wel lol . Tja wat moet je dan, ik lig daar al die tijd en we vervelen ons een beetje, gaan we grapjes maken enzo. We kregen van de verpleging broodjes, koffie en een soepje!
Peter houdt totaal niet van broccoli, en dacht dat het een gewoon groentesoepje was, het was gebonden dus je kon het ook niet zo goed zien.
Goh lekker, zei hij, en vond die 'kleine kruimeltjes broccoli niet zo erg'.
Wist hij veel dat die grotere stukken ook broccoli waren, maar dan van de stronk . Hij at dus een puur broccoli-soepje! Niet te geloven, mijn man eet broccoli !
Toen gingen we naar huis, en ik ging uitgebreid slapen want ik was toch wel moe.
's Avonds nog even naar de manege geweest, een vrouwtje die daar lesgeeft, zij en haar vriend waren 12,5 jaar bij elkaar en dus: feest !
Maar na anderhalf uur werd ik om half tien door Peter weggesleept... ik liep de kantine uit, over de trap naar beneden, en ineens... slappe beentjes?? Toch wel erg moe dus en vroeg naar bed.
Best leuke dag gehad, maar vanmorgen...
Ik werd wakker en had darmkrampen en was misselijk .
Zo gauw ik van mijn dikke darm toestemming kreeg , ben ik naar beneden gegaan en heb wat water gedronken en een pilletje tegen de misselijkheid ingenomen.
Het is nu over en ik heb zelfs met smaak een boterham gegeten .
Hoe de rest van de dag loopt zie ik wel, maar ik heb zo'n lekkere trek in koffie! Ik ga denk ik maar eens een adres verzinnen om op de koffie te gaan ... Doei!