Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-03 23:19

Je kind....en het geluksgevoel!!!

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-03 23:19

O, wat voel ik me vaak verliefd en gelukkig met mn kleine ventje van bijna 14 maanden.Sinds een paar weken loopt Odin, en de eerste keer stond hij ineens op en liep rond...ik kon mn ogen niet geloven, hij was trots maar ik ook!!!De woordjes die hij nu zegt...o wat geniet ik ervan, jeetje ik wist niet dat moeder zijn zo fijn kon zijn!!!(er zijn ook hele zware periode's maar dit is zo fantastisch ik moest t even kwijt, sorry!!!)En...andere moeders...waar genieten jullie zo van???

**Geplaatst**: 08-09-03 23:21

Geplaatst: 08-09-03 23:21

Soms kan ik haar wel achter het behang plakken, zo lief.

Nee hoor, ik begrijp precies wat je bedoelt.

**Geplaatst**: 09-09-03 01:20

Geplaatst: 09-09-03 01:20

Hahaha, hier idem dito. Het wordt alleen maar leuker monique....

**Geplaatst**: 09-09-03 07:38

Geplaatst: 09-09-03 07:38

Het zijn en blijven schatten van krengen Haha!

**Geplaatst**: 09-09-03 08:37

Geplaatst: 09-09-03 08:37

De mijne is ook een engel met een grote B ervoor,maar ik zou hem voor geen goud willen missen!!

**Geplaatst**: 09-09-03 08:40

Geplaatst: 09-09-03 08:40

MoniqueLucky, ik snap helemaal wat je bedoeld... ik loop over van liefde en kan aan niets anders meer denken dan aan mijn kleine Joepie. Maar goed hij is nu 7 maanden, wellicht als hij straks wat meer babbels krijg dat ik dan wel van mijn roze wolkje afkom, maar voorlopig is het het mooiste wat ik heb (meegemaakt) in mijn leven.

**Geplaatst**: 09-09-03 08:54

Geplaatst: 09-09-03 08:54

Sinds johan is geboren is het net of ik ben herboren Haha!

, het geluk gevoel is niet te omschrijven en als hij dan zo lief lacht naar mij en naar andere mensen.......dan denk ik......dat is nou mijn zoon Lovers

Maar vanacht....heeft ook weer eens even laten merken dat het niet altijd allemaal rozengeur en manenschijn is

.........fieeeuuhhh wat was hij aan het klieren.......vanaf 3.00 uur tot vanmorgen 7.00 uur Gaaaap

Maar als ik dan bij hem kom en hij kijkt me weer stralend aan dan ben ik eigenlijk ook alles weer vergeten (waarschijnlijk word ik daar later op de dag wel weer aan herinnerd hahahaha Gaaaap

**Geplaatst**: 09-09-03 09:00

Geplaatst: 09-09-03 09:00

Tip: maak er vooral aantekeningen en foto's van, en kijk dat alles nog eens na als 'ie straks op z'n twaalfde onder begeleiding van een heeeeel boze leerkracht thuiskomt omdat íe rottigheid uitgevreten heeft *LOL*

Hihi, ik kan het me heel goed voorstellen hoor Moniquelucky.

**Geplaatst**: 09-09-03 11:08

Geplaatst: 09-09-03 11:08

En het mooie is iedere leeftijd vond ik leuk,steeds weer iets nieuws ontdekken en trots op ze zijn(ik heet hier niets voor niets proudmama)

**Geplaatst**: 09-09-03 11:26

Geplaatst: 09-09-03 11:26

Ik ben ook heel erg verliefd op mijn mannetje Lovers

Er bestaat in de wereld geen leuker kind dan hij, vind ik . EN zo moet het ook zijn, wellicht gaat dat minderen rond de 12 ? Haha!

**Geplaatst**: 09-09-03 11:44

Geplaatst: 09-09-03 11:44

Ik kan er nog niet over mee praten, maar ik ken wel iemand die ook pas een kindje heeft gekregen en nog steeds op dat roze wolkje drijft maar het is dan ook echt een schatje. Lovers

Als je naar hem kijkt vergeet je zijn gejank allang weer!

**Geplaatst**: 09-09-03 13:00

Geplaatst: 09-09-03 13:00

Roze wolk??? Eh.. daar ben ik al een tijdje geleden van af gestort....
Nee, mijn twee mannen zijn ook de leukste van de wereld, maar Stout!!! En ook zo leuk is, dat als ze iets uitvreten, dat anderen dan zeggen dat ze zoveel op mij lijken Knipoog

Gister avond bracht ik de jongste naar bed (3,5 jaar) en ik kleedde hem uit op bed, en toen kreeg hij echt van die pretlichtjes in zijn ogen en zei: niet smoepen mama!!! (dat is een soort van knuffelen met een hoop bijgeluiden en rituelen alsof ik hem ga opeten.... klinkt vreemder dan het is.... mischien had je erbij moeten zijn... )
Nou, dat was voor mij natuurlijk het seintje om los te gaan... hij gilde het uit van de pret...
Toen hij lag na te grinniken, kreeg ik spontaan een knuffel van hem en een dikke zoen.... was ik spontaan weer verliefd

**Geplaatst**: 09-09-03 14:11

Geplaatst: 09-09-03 14:11

JAAAA, ik heb twee schatjes van meiden, Valerie is nu ruim 13 mnd en loopt al als een speer, en Julia wordt in oktober 3, heerlijk peutertje, met bijbehorende buien....... ik geniet er elke dag weer van. GEWELDIG!

**Geplaatst**: 09-09-03 14:18

Geplaatst: 09-09-03 14:18

Pauline schreef:
En zo moet het ook zijn, wellicht gaat dat minderen rond de 12 ?

Yep, dat veranderd zelfs al eerder Haha!

!!

Die van mij zijn nu 13 en 9 en ik denk (hoop) dat we het ergste met onze dochter nu al wel weer achter de rug hebben! De laatste paar weken is het iig weer erg gezellig met haar, maar nu begint haar broertje "kuren" te vertonen Schijnheilig

!!
Al zijn er soms wel eens momenten dat ik me afvraag "waarom ik toch eigenlijk zó graag kinderen wilde hebben" ; ik ben toch hardstikke blij met ze en zou ze voor geen goud willen missen Knipoog

!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-03 15:13

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-03 15:13

Leuk al die reactie's!!!
Odin heeft ook buien dat ik m even onder het behang wil plakken haha maar als hij idd. weer zo lief lacht smelt ik weg!!!Odin heeft het eerste helf jaar heel veel gehuild door allergie(erg zwaar) maar dat is helemaal over en ik heb er een vrolijk mannetje voor terug!!!Heerlijk!!!

**Geplaatst**: 11-09-03 02:03

Geplaatst: 11-09-03 02:03

En ik moet ook altijd zo lachen dat alle kids waarschijnlijk voordat ze geboren worden het "grote hoe maak ik mijn ouders radeloos" boek hebben gelezen. Wat merk je dan dat een klein mensje al een enorm karakter kan hebben. Heb ik echt nooit geweten!

**Geplaatst**: 11-09-03 09:08

Geplaatst: 11-09-03 09:08

Vlak na de geboorte en de weken erna heb ik me helemaal niet zo gelukkig gevoeld. Ik dacht dat je meteen heel happy zou zijn etc, nou ja het verhaal van de roze wolk, maar bij mij ging dat niet op. Ik was kapot van de bevalling (nogal wat bloed verloren) en voelde me heel onzeker. Het geluksgevoel en het écht happy zijn met mijn dochter kwam pas veel later. Niet dat ze voor die tijd geen liefde heeft gehad hoor, integendeel. Maar het échte geluksgevoel kwam pas veel later.

**Geplaatst**: 11-09-03 12:08

Geplaatst: 11-09-03 12:08

Mijn lucasje is nu bijna 5 maanden en ik en mijn man zijn echt dol op ons ventje!! Zo geweldig als hij ligt te schaterlachen als je hem knuffelt! Of als hij na het voeden lekker in slaap valt aan de borst... Dan voel ik me echt de gelukkigste vrouw ter wereld.
Op een roze wolk heb ik nooit gezeten. Ik had (en heb) bekkeninstabiliteit en nog wat andere kwalen. Maar zo'n kleintje, daar kunnen we echt samen van genieten!

**Geplaatst**: 11-09-03 12:17

Geplaatst: 11-09-03 12:17

Die van bijna tien is aan het pre-puberen of zoiets, dat is even helemaal niet "hoera, wat is het fijn om moeder te zijn". Ik krijg nu regelmatig te horen dat ik een "rot mama" ben Haha!

Die van net zes is gelukkig nog op een schattige leeftijd inclusief lekker knuffelen en van haar krijg ik regelmatig te horen dat ik de allerliefste mama van de wereld, de planeten, de maan en de sterren ben. Alhoewel we daar vanmorgen even anders over dachten toen ze weigerde zich aan te kleden en ik een beetje boos werd.

Iedereen riep altijd "kleine kindjes, kleine zorgen, grote kindjes, grote zorgen". Geloof dat het nog klopt ook Scheve mond

**Geplaatst**: 11-09-03 12:22

Geplaatst: 11-09-03 12:22

Goh Percy, die van mij is 5 en roept nu al dat ik een rot mama ben.....wat staat me dan in godsnaam nog te wachten??? Verward

**Geplaatst**: 11-09-03 12:31

Geplaatst: 11-09-03 12:31

Ook ik heb met de twee zwangerschappen, bekkeninstabiliteit gehad, en was ik een ernstig slachtoffer van alle hormonen die door mijn lijf raasden..
Had moeite met het feit, dat mijn lijf zo veranderde, dat ik zo afhankelijk werd (pijn, niets meer kunnen)..
Maar in de bladen (ouders van nU en Kinderen bijv.) zag/las je bijna alleen maar roze wolk verhalen, en had toen echt het idee, dat ik alleen stond met mijn verdriet en twijfels...
Mensen hadden toch iets van: je bent zwanger dus ben je blij! En: je bent zwanger dus praten we over niets anders meer....
Maar ben er nu wel achter dat dat er allemaal bijhoort, net zoals het feit dat je niet de hele dag door van de daken kan schreeuwen dat het allemaal zó leuk is, en dat je de godganse dag aan het genieten bent...
Ben er achter dat dát allemaal bij het leven hoort, en als je aan mede-moeders laat merken dat het soms tegenvalt, dan hoor ik ook dat ik niet de enige ben..
Heb geleerd het te accepteren, en te laten bestaan, en weer door te gaan, en dan komen de momenten dat het wel allemaal op z'n plek valt weer terug en kan ik met volle teugen genieten, van mijn mannen.

**Geplaatst**: 11-09-03 14:08

Geplaatst: 11-09-03 14:08

Stomtoeval dit topic?
Kreeg vandaag van een van mijn dochters[11 jaar] een bos bloemen,niet om te slijmen zo als mijn andere dochter [ook 11] vond,maar gewoon omdat ze vond dat ik zo'n lieve moeder ben!
Dat vond ik toch zo lief.

**Geplaatst**: 11-09-03 14:28

Geplaatst: 11-09-03 14:28

Soms zijn ze echt lief he Lovers

Zo vroeg mijn dochter (8) laatst: "Mam, moet je later gaan werken en uit huis gaan, want ik blijf eigenlijk veel liever altijd bij jou wonen" Lovers

2 dagen later was ze het blijkbaar vergeten want toen stond ze met haar koffer ingepakt op de trap want ze bleef toch echt niet met die stomme moeder in 1 huis wonen Haha!

Zoals ik al zei, het blijven schatten van krengen Lovers

**Geplaatst**: 11-09-03 14:30

Geplaatst: 11-09-03 14:30

Sall schreef:
Ook ik heb met de twee zwangerschappen, bekkeninstabiliteit gehad, en was ik een ernstig slachtoffer van alle hormonen die door mijn lijf raasden..
Had moeite met het feit, dat mijn lijf zo veranderde, dat ik zo afhankelijk werd (pijn, niets meer kunnen)..
Maar in de bladen (ouders van nU en Kinderen bijv.) zag/las je bijna alleen maar roze wolk verhalen, en had toen echt het idee, dat ik alleen stond met mijn verdriet en twijfels...
Mensen hadden toch iets van: je bent zwanger dus ben je blij! En: je bent zwanger dus praten we over niets anders meer....
Maar ben er nu wel achter dat dat er allemaal bijhoort, net zoals het feit dat je niet de hele dag door van de daken kan schreeuwen dat het allemaal zó leuk is, en dat je de godganse dag aan het genieten bent...
Ben er achter dat dát allemaal bij het leven hoort, en als je aan mede-moeders laat merken dat het soms tegenvalt, dan hoor ik ook dat ik niet de enige ben..
Heb geleerd het te accepteren, en te laten bestaan, en weer door te gaan, en dan komen de momenten dat het wel allemaal op z'n plek valt weer terug en kan ik met volle teugen genieten, van mijn mannen.

Ik kan mezelf wel herkennen in dit verhaal.
Ik heb geen idee wat die roze wolk nu is(de zwarte ken ik wel) en mijn eigen moedergevoelens vielen ook tegen nadat ik kinderen heb gekregen.
Ik vind dat het genieten van"erg overdreven word,soms mag er wel meer ruimte zijn voor de realiteit.
Laat ik duidelijk zijn ik heb niks te klagen ik heb mijn kinderen in alle gezondheid gekregen en verder heb ik mijn leventje goed op poten,maar ik word wel een beetje Misselijk

van al de genietvanjekinderen-verwachtingen.
Met inderdaad veel acceptatie,dat het vaak niet leuk is,en niet altijd bij je kinderen te hoeven zijn word het soms zelfs genieten!
Verder wil ik niemand beledigingen met mijn reactie.

**Geplaatst**: 11-09-03 14:39

Geplaatst: 11-09-03 14:39

Ik heb een 9-jarige zoon en een bijna 7 jarige dochter, en moet zeggen ... het zijn schatten van kinderen al kan m'n zoon ook wel 's staan vloeken op "stomme mama" als ik weer 's weiger chips te geven of kan m'n dochter in een furie ontploffen als ik haar dwing haar huiswerk NU te maken Haha!

. Maar op het eind van de dag horen ze bij mij en ben ik even dol op ze als zij op mij