Maar sinds een tijdje ben ik erachter dat ik niet meer zo happy ben als eerst. Dat ik me niet meer zo mezelf voel als ik altijd deed.
Het is begonnen begin vorig jaar.
Ik ging toen naar een nieuwe school (PABO) en een paar meiden van mijn oude school kwamen bij mij in de klas. Bij eentje zat ik in de klas op de Havo, met de andere had ik Muziek samen.
Ik vond ze toen nog heel aardig.
Zij kenden elkaar eerst nog niet, maar hebben elkaar leren kennen in dat eerste jaar op de PABO.
In het begin ging ik ook nog met hen om (ging immers op de middelbare school ook met ze om en dat was heel gezellig).
Maar naar verloop van tijd werd de sfeer in de klas heel vervelend. Ze vonden mij niet interessant meer en maakten met z'n tweeen de grootste lol!
Anderen waren belangrijker en mij zagen ze niet staan.
Ben daar toen een hele tijd kapot van geweest en toen heeft mijn lieve vriendje mij getroost en gezegd dat ze het gewoon niet waard zijn om achter aan te blijven lopen.
Daar ben ik toen ook mee gestopt en sindsdien heb ik schijt aan ze (sorry voor het taalgebruik).
Ze lopen alleen maar over jongens te praten, ze kunnen het nergens anders over hebben
.Maar toch merk ik dat ik sinds die tijd mezelf niet meer ben.
Ik voel me,tja... hoe zeg ik dat....
Beetje onzeker.
In het begin van het eerste jaar durfde ik ALLES.
Met drama moesten we een stuk doen, nou dat deed ik zo!
Maar nu in mijn nieuwe klas (waar ik me echt thuis voel en die duizend keer leuker en gezelliger is dan mijn vorige) durf ik me niet helemaal te geven zeg maar!
Het is zo vreemd!
Net of ik me voor mezelf schaam, terwijl ik dat eerst nooit had.
Zou dat te maken hebben met wat er gebeurd is?
Ik wil me zo graag weer mezelf voelen, maar hoe WAS is ooit?
En lukt het wel
.Ik word er zooooo moe van.
!!
