agressieve hond, afmaken offe...?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 

Als je hond agressief in huis en hij moet weg, dan....

gaat hij naar een asiel
2 (3%)
laat ik hem inslapen
13 (22%)
gaat ze op training inde goede hoop dat het goedkomt
33 (57%)
zoek ik zelf een baasje
6 (10%)
ik......(vul zelf maar in)
3 (5%)

Totaal aantal stemmen: 57


Pauline
Berichten: 12188
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Zuid Holland

agressieve hond, afmaken offe...?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-03 20:51

Ik heb een hond uit Turkije (nav topic over asielhond) die als pup veel heeft meegemaakt. Het ging altijd redelijk goed, maar nu we een kind hebben wordt ze steeds feller. Ik heb met haar een cursus gedaan en dat ging perfect, we werden zelfs gevraagd voor een demo-team. Cool Maar....als ze met de andere honden of in de tuin/ huis is, is ze zo vreselijk fel en bang, gewoon zielig. Verdrietig

De DA raadde haar aan af te laten maken, maar dat doe ik niet. Asiel is geen optie, want dan weet je niet waar ze terecht komt en dat zou ik al helemaal niet willen, ik ga haar intern laten trainen bij een hondenfluisteraar en zet daar alles op in.

Want aan de andere kant heb ik wel een kleintje die straks rondkruipt, met alle gevaren van dien.

Vandaar deze poll, wat zou je doen?

Billy

Berichten: 20709
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: Gemeente Tholen

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 20:54

Interne training helpt niet, dan luistert hij naar de instructeur, en niet naar jou.
Heel eerlijk gezegd zou ik zo'n hond in laten slapen denk ik,Herplaatsen is geen optie met haar problemen, met mijn kind zou ik geen risico durven nemen, en dan heb je geen opties meer.
Je geeft de hond ook rust op die manier, ze voelt zich niet steeds bedreigd en opgejaagd.

LuvdaTossa

Berichten: 12894
Geregistreerd: 15-06-03
Woonplaats: Midden vh land

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 20:54

Eerst in training laten zetten en als er daarna geen verbetering is, misschien een baasje zoeken midden in de landen, zodat ze geen gevaar is voor mensen! Met een kleintje die rondkruipt zou ik geen risico nemen!

Tja het is ontzettend moeilijk! Sterkte ermee!

Rainie

Berichten: 9123
Geregistreerd: 01-05-03
Woonplaats: Nuenen

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 21:29

Sluit mij aan bij Tossa..

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 21:39

Ik heb zelf ooit een rottweiler van een jaar gekocht. Als hij op de bank lag dan kon de eigenaar niet eens de woonkamer in. De hond kon alleen de achterplaats en verder niets.

Ik heb hem toen meegenomen met de mededeling dat als het niet zou lukken ik hem in zou laten slapen.

Na drie bezems en evenzoveel weken was hij mijn maatje. Nooit hoefde ik boos op hem te worden, nooit aan de riem, overal mee naar toe ..... waar ik was, was mijn hond. Toen werkte ik volop in de paarden en ging ik minstens met twee per dag naar het strand (ik reed toen heel veel jonge paarden en ik vind dat rechtuit gallopperen een van de beste dingen is die je kan doen) De hond ging altijd mee. Ik hoefde maar te kijken en hij begreep wat ik bedoelde.

Zo heb ik hem 4 jaar gehad
Met mijn 24 ste verjaardag hadden we en bbq en hij lag in de gang. (zoals altijd als ik at) een kennis van mijn moeder loopt op hem af en wil hem over zijn hoofd aaien. Hij springt op en bijt die kennis zo in zijn wang.

De kennis naar het ziekenhuis en ik ben gelijk met de hond naar de da gegaan om hem af te laten maken. Veel verdriet van gehad. Maar wat moet je dan. Een hond die al 4 jaar alle vrijheid heeft van de wereld gaan aanlijnen en muilkorven? dat kan toch niet?

Ik heb er nog steeds ondanks dat ik er veel verdriet van heb nog steeds een goed gevoel bij. Ik had het niet anders moeten doen.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 21:49

Billy schreef:
Herplaatsen is geen optie met haar problemen, met mijn kind zou ik geen risico durven nemen, en dan heb je geen opties meer.


Ik zou niet weten waarom herplaatsen geen optie zou zijn. Dat je het risico met kinderen niet neemt vind ik logisch, dat zou ik ook niet doen.

Maar mocht het met de training niet goed komen, in de zin dat hij nog steeds niet betrouwbaar is met de kinderen, dan is herplaatsen zeker WEL een optie.

Wij hadden ooit een Rottweiler. Mijn zusje en ik waren toen echt klein nog. Hond luisterde pefect naar mijn vader, mijn moeder werd gedoogd en tegen ons werd hij steeds agressiever. Omdat mijn ouders hem niet bij ons vertrouwden, moest de hond weg.

Voor deze hond heeft mijn vader een nieuwe baas gezocht, een alleenstaande man en toen was het agressie-probleem ook direct over. Fijn voor de hond, veilig voor ons. Hoewel we het ook wel erg vonden dat hij weg moest.

Ethelate

Berichten: 21120
Geregistreerd: 02-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:02

Honden worden vaak jaloers als hun baasje eenmaal een kind heeft. Eerst kregen ze meer aandacht, en nu gaat alle aandacht naar het kind.
Menig hond heeft al een baby aangevallen terwijl ze daarvoor nooit agressief zijn geweest. Ik zou het risico niet lopen en een goed tehuis gaan zoeken of inslapen.

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:06

Interne training heeft geen enkele zin, o.a. al om redenen die hierboven al zijn genoemd.
Je kunt beter een gedragstherapeut inschakelen (let wel even op dat ze hiervoor een opleiding hebben gevolgd want iedereen kan en mag zich hondengedragstherapeut noemen) die bij je thuis komt en daardoor de situatie ook goed kan inschatten.
Waarschijnlijk heeft je DA wel een goed adres bij jou in de buurt.

Het klinkt als angstagressie (bijna alle agressie bij honden komt trouwens voort uit angst/onzekerheid) maar dat is natuurlijk moeilijk te beoordelen vanachter mijn pctje.
Je moet er zelf wel helemaal achter staan en het 200% willen want het is een hele lange weg.
Als je er niet voor 200% achter staat kun je er beter niet aan beginnen.
Als jij het niet echt vertrouwd met je kleintje dan voelt je hond dit aan en breng je je eigen onzekerheid over met alle gevolgen van dien.

Wat bedoel je eigenlijk met feller? Heeft ze al gebeten? In welke situatie wordt ze gespannen en/of aggresief?

Pauline schreef:
Ik heb een hond uit Turkije (nav topic over asielhond) die als pup veel heeft meegemaakt. Het ging altijd redelijk goed, maar nu we een kind hebben wordt ze steeds feller. Ik heb met haar een cursus gedaan en dat ging perfect, we werden zelfs gevraagd voor een demo-team. Cool Maar....als ze met de andere honden of in de tuin/ huis is, is ze zo vreselijk fel en bang, gewoon zielig. Verdrietig

De DA raadde haar aan af te laten maken, maar dat doe ik niet. Asiel is geen optie, want dan weet je niet waar ze terecht komt en dat zou ik al helemaal niet willen, ik ga haar intern laten trainen bij een hondenfluisteraar en zet daar alles op in.

Want aan de andere kant heb ik wel een kleintje die straks rondkruipt, met alle gevaren van dien.

Vandaar deze poll, wat zou je doen?

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:11

Honden kennen geen jalouzie of enig ander 'menselijke' gevoelens.
Voor een hond is een klein kind een langragere en voor een hond is het de normaalste zaak van de wereld dat ze een langragere mogen corrigeren.
Als je dan een kruipend kind neemt die op een hond afkruipt loop je dus het risico dat de hond zo'n 'voor hem ranglagere' corrigeert wat bij zo'n klein kind al gauw behoorlijke schade geeft.
Bovendien kunnen die kleine kinderhandjes al behoorlijk vastpakken en rustig een stuk hondenvel draaien of in hondenogen prikken!

Kind en hond moet je nooit zonder toezicht bij elkaar laten en als baasje moet je er op letten dat je hond een veilige plek in huis heeft waar hij/zij niet gestoord kan worden door kruipende kinderen.
Ook moet je als baas ten alle tijden voorkomen dat je kind op de hond afgaat.

Ethelate schreef:
Honden worden vaak jaloers als hun baasje eenmaal een kind heeft. Eerst kregen ze meer aandacht, en nu gaat alle aandacht naar het kind.
Menig hond heeft al een baby aangevallen terwijl ze daarvoor nooit agressief zijn geweest. Ik zou het risico niet lopen en een goed tehuis gaan zoeken of inslapen.

Caira
Berichten: 26065
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:14

Als ik de keuze hond of kinderen moet maken dan is de keuze duidelijk. Zo simpel is het, je kan je hond op training doen maar het zal altijd in je hoofd blijven malen! En wat nou als het wel eens gebeurt? 1 keer is te veel! Zo heb ik ooit het verhaal gehoord van een man met 2 rotweilers, nooit iets aan de hand tot de man op een dag valt en een van zijn honden hem aanvalt op de grond. Wat nou als dat niet die man is maar jouw kind! Je zult de eerste niet zijn!

FlairS

Berichten: 4755
Geregistreerd: 29-07-02
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:17

Ik heb eigenlijk ook een gelijksoortig probleem;hond uit een opvang die af en toe zomaar toehapt bij kleine kinderen Eigenlijk was ik al klaar met hem,maar de volwassen klanten op stal vinden het zielig als ik hem laat inslapen.Meestal is het gewoon een hele lieve hond.Achteraf ben ik ongeveer 6 weken nadat ik hem uit de opvang haalde gebeld door de mevrouw van de opvang en zij vroeg hoe hij met kleine kinderen was .Er had toen al een lichtje bij me moeten gaan branden.....

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:21

Wat zou het toch fijn zijn als iedereen nadacht voordat ze een hond namen. Dan zouden ze misschien op het idee komen dat ze later kinderen willen en het dan eigenlijk wel eng vinden zo'n hond erbij.

En goh wat heb ik toch geluk gehad dat ik nog leef terwijl ik geboren ben tussen de Duitse Herders Haha!

Het verhaal van die Rottweilers is trouwens weer heel iets anders.
Die man kreeg een epilepsie aanval en niet een maar beide Rotties hebben hem toen aangevallen (zogenaamde ganging up).
Ook hier zit een heel verhaal aan vast en dit is totaal niet vergelijkbaar met een hond/kind situatie.

Je kunt geen enkele hond met een kind vertrouwen en geen enkel kind met een hond. Je moet ze dus ook nooit een tel alleen laten met elkaar.
Kun je dit niet waarmaken of vind je het eng om een hond bij een kind te hebben begin dan gewoon niet aan een hond of koop er een bij Blokker!

irish_lady schreef:
Als ik de keuze hond of kinderen moet maken dan is de keuze duidelijk. Zo simpel is het, je kan je hond op training doen maar het zal altijd in je hoofd blijven malen! En wat nou als het wel eens gebeurt? 1 keer is te veel! Zo heb ik ooit het verhaal gehoord van een man met 2 rotweilers, nooit iets aan de hand tot de man op een dag valt en een van zijn honden hem aanvalt op de grond. Wat nou als dat niet die man is maar jouw kind! Je zult de eerste niet zijn!

Caira
Berichten: 26065
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:23

Uhm ik geloof niet dat je in nh woont en nee het was 1 hond, het was een vriend van mijn staleigenaresse en hij heeft helaas zijn hond moeten wurgen met de ketting die de hond om had! Het was letterlijk hij of de hond

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:27

Sorry, ik dacht dat je het verhaal van die Belgische man bedoelde die is doodgebeten door zijn twee Rottweilers.

Onderstaand verhaal ken ik dus inderdaad niet en ik heb ook geen idee wat hier aan vooraf gegaan is maar het is in ieder geval niet vergelijkbaar met een hond/eigen kind situatie.

irish_lady schreef:
Uhm ik geloof niet dat je in nh woont en nee het was 1 hond, het was een vriend van mijn staleigenaresse en hij heeft helaas zijn hond moeten wurgen met de ketting die de hond om had! Het was letterlijk hij of de hond

Caira
Berichten: 26065
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:28

Nee het is vergelijkbaar dat bij sommige honden de knop ineens om kan schieten!

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-08-03 22:30

In heel zeldzame gevallen komt dat voor bij erfelijke afwijkingen of bij hersentumoren.
In de meeste gevallen zijn er al heel wat seintjes geweest die door de hondeneigenaar niet zijn opgemerkt.

irish_lady schreef:
Nee het is vergelijkbaar dat bij sommige honden de knop ineens om kan schieten!

Pauline
Berichten: 12188
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Zuid Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-03 11:22

Citaat:
Wat zou het toch fijn zijn als iedereen nadacht voordat ze een hond namen. Dan zouden ze misschien op het idee komen dat ze later kinderen willen en het dan eigenlijk wel eng vinden zo'n hond erbij.

Ik denk niet dat dit het probleem is, we wisten al dat we kinderen wilden, maar ze werd voorgesteld als veel liever en makkelijker.
Diri is een hond die als pup (tijdens de inprintperiode dus) op straat leefde en geen baasje had. Op een dag, toen ze ongeveer 2 maanden oud was heeft een groep straatjongeren haar opgehangen aan een lus ijzerdraad, dat spartelde zo leuk. Een vrouw heeft haar daar vanaf gehaald, ze leefde nog, en mee naar huis genomen. Vandaar is ze opgeknapt, en naar die stichting gegaan en verkocht aan ons.

Ik denk dat wij dit trauma onderschat hebben. We hebben hulp gevraagd aan een hondenschool, maar daar kwam weinig respons.

De training die ik nu bedoel is van idd een gedragstherapeut, aangerade door meerder mensen (hondenscholen, dierenartsen, eigenaren van honden), en hij gaat haar eerst hersocialiseren en dan proberen haar om te laten gaan met de angsten die ze heeft. Vervolgens krijgen wij les met haar, en tot slot met de andere 2 honden erbij.

Deze hond is vaak zo bang, dat ze heel hard blaft. Bijten doet ze bijna nooit, ze trekt zich terug. Negeer je dat, ja dan bijt ze, maar dat is mij nog niet overkomen....

Ik kan haar niet zomaar afmaken, ik heb het gevoel nog niet alles te hebben geprobeerd en dan zou ik er gewoon niet mee kunnen leven.
Weet je, ze wil zo graag goed doen maar weet gewoon niet hoe, denk ik vaak.

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 11:41

Hoi,

Zoals ik al zei: iedereen kan zichzelf gedragtherapeut noemen en persoonlijk heb ik absoluut geen vertrouwen in therapeuten die de hond intern nemen. Dit heeft volgens mij geen enkele zin.
Een goede therapeut komt bij jullie thuis en zal met de hond en de hele familie aan de slag gaan in situaties die zich thuis voordoen en situaties waar je veel mee te maken krijgt.
Dit kost echt heel veel tijd en de verdere training zul je levenslang moeten volhouden.

Zo te horen heb je een onzekere hond. Een zelfverzekerde hond houdt geen trauma's over hoe negatief de ervaring en hoe jong de pup ook is.
Dit weet ik o.a. uit meerdere eigen ervaringen.
Je kunt er een hoop aan doen om zo'n hond zelfverzekerder te krijgen maar als ze een keer schrikken is de onzekerheid gelijk weer terug, dat krijg je er nooit uit helaas.

Als jouw hond alleen maar blaft en alleen bijt als ze 'in een hoekje wordt gedreven' (oftewel zichzelf niet verder kan terugtrekken) zie ik het niet zo zwaar in. Jij kunt namelijk altijd voorkomen dat je hond zover wordt gedreven dat ze niet anders meer kan dan bijten, ook met een klein kind.
Eigenlijk zie ik hier ook niet echt agressie in maar alleen angst, iedere angstige hond zal bijten als hij/zij geen andere uitweg meer heeft.
Zorg dat je hond nooit in de situatie wordt gebracht dat hij geen andere uitweg meer heeft en je hebt helemaal geen probleem.

Verder kun je proberen te voorkomen dat je hond blaft door hem af te leiden (met een speeltje of desnoods voer als het echt niet anders lukt) voordat ze iets ziet waar ze bang voor is.
Dat afleiden is heel belangrijk, ben je te laat en gaat ze toch de fout in (blaffen en/of uitvallen) dan zul je namelijk goed moeten corrigeren en dat brengt ook weer stress met zich mee die je eigenlijk beter niet kunt gebruiken.

Zelf proberen vertrouwen te hebben in je hond, de kleinste onzekerheid in jezelf voelt je hond gelijk aan en daardoor zal ze zelf weer onzeker worden.
Kind en hond nooit alleen laten (geldt voor alle hond!) en altijd zien te voorkomen dat je kind richting hond kruipt (of loopt als het ouder is).

Er is nog veel meer te vertellen maar dan wordt het echt een te lang verhaal ben ik bang Lachen
Een ding zou ik je wel aanraden: ga alsjeblieft op zoek naar een gedragstherapeut die gewoon bij je thuis komt. Het beste kun je er eentje zoeken die aangesloten is bij de stichting Alpha
http://www.honden-gedragstherapie.nl/

Heel veel succes gewenst en zie het niet te somber in!




Pauline schreef:
Ik denk dat wij dit trauma onderschat hebben. We hebben hulp gevraagd aan een hondenschool, maar daar kwam weinig respons.

De training die ik nu bedoel is van idd een gedragstherapeut, aangerade door meerder mensen (hondenscholen, dierenartsen, eigenaren van honden), en hij gaat haar eerst hersocialiseren en dan proberen haar om te laten gaan met de angsten die ze heeft. Vervolgens krijgen wij les met haar, en tot slot met de andere 2 honden erbij.

Deze hond is vaak zo bang, dat ze heel hard blaft. Bijten doet ze bijna nooit, ze trekt zich terug. Negeer je dat, ja dan bijt ze, maar dat is mij nog niet overkomen....

Ik kan haar niet zomaar afmaken, ik heb het gevoel nog niet alles te hebben geprobeerd en dan zou ik er gewoon niet mee kunnen leven.
Weet je, ze wil zo graag goed doen maar weet gewoon niet hoe, denk ik vaak.

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 11:44

De hond heeft rangorde problemen en kent zijn plaats niet binnen het gezien. Het is heel moeilijk. Afmaken vind ik ook al zoiets. MIsschien dat je de hond uiteindelijk toch heel hard moet aanpakken zodat hij zijn plaats leert. en zachte heelmeesters maken stinkende wonden moet je dan maar denken. Grommen of dreigementebn mag je NOOIT meer accepteren. DAn zou ik hem bij zijn nekvel grijpen en op de grond drukken (en ja, je mag hem best pijn doen door hard te knijpen!!!!!!!!!)

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 11:55

Grommen en dreigementen mag je inderdaad nooit accepteren en dan zul je inderdaad op moeten treden.
Maar uit het verhaal maak ik verder niet op dat de hond een rangordeprobleem heeft (kan best ook aan de orde zijn hoor) wel dat de hond onzeker is.
Dan moet je als baas streng en zeer consequent zijn (wanneer eigenlijk niet) maar hard aanpakken in de normale omgang kan heel averechts werken als het inderdaad angst is. Dikke kans dat je dan angstagressie gaat krijgen.

Daarom pleit ik ook zo voor een gedragstherapeut(e) die bij haar thuis komt. Alleen die kan echt zien wat het probleem is en de juiste conslusies trekken. Voor ons, achter onze pctjes, blijft het toch gissen wat op zich ook best gevaarlijk is natuurlijk.
Voor je het weet zit je totaal verkeerde adviezen te geven omdat je de hond in kwestie niet kan zien en zijn gedrag niet kunt lezen.

Desiree schreef:
De hond heeft rangorde problemen en kent zijn plaats niet binnen het gezien. Het is heel moeilijk. Afmaken vind ik ook al zoiets. MIsschien dat je de hond uiteindelijk toch heel hard moet aanpakken zodat hij zijn plaats leert. en zachte heelmeesters maken stinkende wonden moet je dan maar denken. Grommen of dreigementebn mag je NOOIT meer accepteren. DAn zou ik hem bij zijn nekvel grijpen en op de grond drukken (en ja, je mag hem best pijn doen door hard te knijpen!!!!!!!!!)

Ann

Berichten: 13253
Geregistreerd: 28-06-03
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 12:53

Billy schreef:
Interne training helpt niet, dan luistert hij naar de instructeur, en niet naar jou.
Heel eerlijk gezegd zou ik zo'n hond in laten slapen denk ik,Herplaatsen is geen optie met haar problemen, met mijn kind zou ik geen risico durven nemen, en dan heb je geen opties meer.
Je geeft de hond ook rust op die manier, ze voelt zich niet steeds bedreigd en opgejaagd.


Ik ga met Billy mee, het is heel moeilijk om je kindje straks bij de hond weg te houden en het hoeft maar 1 keer mis te gaan...

Wij hebben een Duitse herder die een angstbijter is, zolang er geen onbekende mensen bij ons thuis zijn is het de grootste sul die er is, komt er een vreemde dan bijt hij zonder waarschuwing, we kunnen het nog in de hand houden door hem op te sluiten als er bezoek is (is geen goede optie, weet ik Clown ) We hebben een politiehondeninstructeur erbij gehad die het er wel even uit zou slaan , clickertraining gedaan en een gedragstherapeute erbij gehaald

Ik weet zelf eigenlijk ook niet goed wat we ermee aan moeten, waar trek je de grens, als er iemand wordt gebeten is het eigenlijk al te laat...

ThePast03
Berichten: 49845
Geregistreerd: 01-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 13:01

Wij hebben ook een angstbijter helaas.
Voor ons en mensen die hij kent is hij superlief en betrouwbaar maar bezoek wordt gebeten als: het een bange volwassene is of een kind.
Wij nemen geen risico's en muilkorven hem altijd als er vreemd bezoek komt, dit vindt hij niet vervelend hij is daar op een leuke manier gewend aan geraakt en voor hem is het net zoiets als een halsband.
Kleine honden grijpt hij ook als hij de kans krijgt (behalve gelukkig de Chihuahua's waar mee hij hier leeft, dat zijn zijn 'grootste' vrienden), voor grote honden is hij doodsbang en dan ligt hij op zijn rug van zich af te zeiken.

Vanaf dat hij 3 maanden (!!) was hebben wij hulp van een gedragstherapeut. Hij is nu 5 jaar en het is wel verbeterd maar schrikken blijft bijten. Het is een enorme verantwoording om zo'n hond te hebben, onze tuin bijvoorbeeld is helemaal afgeschermd en heeft een sluis met dubbele poorten zodat er nooit zomaar een vreemde de tuin in kan lopen.

Het is alles behalve makkelijk en wij weten dat we altijd het risico lopen dat het niet meer gaat met hem.

Ann schreef:
Wij hebben een Duitse herder die een angstbijter is, zolang er geen onbekende mensen bij ons thuis zijn is het de grootste sul die er is, komt er een vreemde dan bijt hij zonder waarschuwing, we kunnen het nog in de hand houden door hem op te sluiten als er bezoek is (is geen goede optie, weet ik Clown ) We hebben een politiehondeninstructeur erbij gehad die het er wel even uit zou slaan , clickertraining gedaan en een gedragstherapeute erbij gehaald

Ik weet zelf eigenlijk ook niet goed wat we ermee aan moeten, waar trek je de grens, als er iemand wordt gebeten is het eigenlijk al te laat...

Ann

Berichten: 13253
Geregistreerd: 28-06-03
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 13:17

Wij hebben idd de tuin ook aangepast, bekenden weten wel dat ze nooit zomaar de tuin of het huis in moeten lopen, in principe vind ik het onverantwoord om de hond te houden maar omdat hij ontzettend lief is voor ons, is de optie hem in te laten slapen erg moeilijk Scheve mond

Carolien007
Berichten: 5413
Geregistreerd: 28-03-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 15:34

mij ouders hadden voor mijn broer werd geboren ook altijd een hond. Was altijd heel lief. Toen mijn broer werd geboren werd hij steeds agressiefer, want hij was niet meer alleen. Die hond heeft op een gegeven monent mijn broer van de trap geduwd. Mijn broer stond boven aan de trap, de hond laat zijn tanden zien en ging blaffen en grommen, waar mijn broer toen natuurlijk van schrok. Toen is hij zo naar beneden gestuiterd. Hij had gelukkig niets, maar de hond is toen heel snel afgemaakt. De DA zei toen ook dat dat het beste was. De hond was al op leeftijd en naar een andere eigenaar was ook geen optie volgens hem.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-03 15:37

Mijn herder (vorig jaar laten inslapen, niet vanwege gedragsproblemen maar HD-problemen) heeft mij ooit één keer aangevallen toen ik haar wilde corrigeren en ze niet luisterde. Ze greep me bij m'n arm en ik heb d'r zo hard aangepakt (ja het moest echt), ze heeft het nooit meer gedaan.

In jouw geval; ik zou het echt niet riskeren een agressieve hond bij een kleintje. Je vergeefft het jezelf nooit als er iets gebeurt. Probeer een goed tehuis voor hem/haar te vinden en als dat niet lukt, tja dan blijft er maar één optie over, hoe triest ook.