overpeinzingen over het leven.

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 

Indiana79
Berichten: 937
Geregistreerd: 14-06-02

overpeinzingen over het leven.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 10-08-03 14:15

Ze zeggen vaak dat je gewoon jezelf moet zijn, heel gewoon, en dat je je niet anders moet voordoen dan je werkelijk bent. Maar weet ik zelf wel wie ik ben, vaak heb ik het gevoel dat ik constant een tooneelstukje opvoer, ook tegen mezelf, niet wetend wie ik nu precies ben en hoe ik mezelf, echt mezelf kan zijn. Miischien is dat wel wat wij moeten leren in dit leven, ontdekken wie we echt zijn, jezelf leren kennen. Als een continue proces, je hele leven lang, en misschien ook nog wel in een volgend leven, jezelf steeds beter leren kennen en ook leren om grenzen te verleggen, angsten te overwinnen, vertrouwen in jezelf te krijgen enz.,
En hoe zielig ben je om met dit weer achter de computer te zitten, terwijl je nu eigenlijk lekker aan het strand en in de zon zou moeten zitten, gezellig met je vrienden. En is het een bewuste keuze om achter de computer te gaan zitten of oefen je er minder controle over uit dan je eigenlijk zou willen? een van mijn wensen is om heel ver te komen in de Klassieke rijkunst, maar willen we niet allemaal goede ruiters worden en hoeveel bereiken dan uiteindelijk de top, een selecte groep, die natuurlijk altijd meer talent, betere paarden enz. hebben ( we hebben altijd een excuus achter de hand) en dan vraag je jezelf af, is dit wel een realistisch doel, of kan ik maar beter doorgaan met dromen, zonder ooit die droom uit te laten komen of een poging daartoe te wagen. Of ik kan ervoor gaan en het toch proberen, maar dan moet ik wel mijn paard omruilen voor een ander, want deze mist helaas het talent om dit niveau te bereiken. Dus dan wordt het kiezen, of mijn (misschien onrealistische) droom laten varen of deze droom verwezelijken en doen wat ik altijd al wilde, maar dan moet ik wel mijn hartsvriendin met wie ik lief en leed heb gedeeld, die altijd voor mij klaarstaat en die niet over mij oordeeld, verkopen.
Ik groet U allen hartelijk, aanvullingen aan dit verhaal zijn altijd welkom en ik ben ook wel benieuw naar jullie visie op het leven, dus barst los zou ik zeggen. Voor het geval ik U niet meer spreek, goedemiddag, goedenavond en goedenacht!

Wie vrij wil zijn als een adelaar, moet wel zijn vleugels durven uit te slaan.


Indiana79
Berichten: 937
Geregistreerd: 14-06-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 10-08-03 18:37

Oke, nu zonder de spelfouten.
Ik heb altijd veel bewondering voor diegenen die precies weten wat ze willen en vertrouwen op hun gevoel om vervolgens recht op hun doel af te gaan. Ikzelf merk dat ik snel wat besluiteloos ben en twijfel over dingen.
Dat is denk ik niet goed om dat teveel te doen. En ja, ook om een balans te vinden tussen 2 uitersten, het veilige, bekende, vertrouwde en aan de andere kant het onbekende, je dromen waarmaken, niet wetend wat er op je weg zal komen en misschien uiteindelijk van een koude kermis terug te keren. Ik zit 'm denk in wat jullie ook al aangeven, het overwinnen van je angst, keuzes durven maken en door iets te gaan doen ontdekken of het bij je past i.p.v. er altijd naar blijven gissen of het zou zijn gelukt. Tot slot hier nog iets wat ik gelezen heb, een citaat uit Mandela's inauguratierede:
Onze grootste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze grotste angst is dat we onmetelijk krachtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis dat ons het meest beangstig. We vragen onszelf af: Wie ben ik dat ik briljant, schitterend, getalenteerd, fabelachtig zou zijn? In feite: Wie ben je dat je dat niet zou zijn? Je bent een kind van god. Jezelf kleiner voordoen helpt de wereld niet. Er is niets verlichts aan jezelf klein houden opdat andere mensen zich niet onzeker zullen voelen bij jou. We zijn bedoeld om te stralen als kinderen...Wij zijn geboren om de glorie van god, die in ons is, te laten zien. Het is niet in een van ons, het is in ons allen. En als we ons eigen licht laten schijnen, geven we onbewust anderen toestemming hetzelfde te doen. Wanneer we bevrijd zijn van onze angst, zal onze aanwezigheid als vanzelf anderen bevrijden.

Wie vrij wil zijn als een adelaar, moet wel zijn vleugels durven uit te slaan.

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Afanaisa91, Amazonbot, cinniz123, Dorella_L, Exorcizamus, Googlebot, GrapeshotBot, Lestrange01, Mars, meniekske, Mo_86, paardje2013, Plus_en_Min, Roosch, saltshaker23, Temeraire, TinkerTreas, YandexBot en 217 bezoekers