Het liep al een tjidje niet meer zo lekker als het ging, we hadden geen ruzies ofzo maar zagen elkaar heel weinig en als we elkaar dan zagen lagen we alleen maar wat duf op de bank te niksen.
Hij heeft het druk met zn studie en ik ook.
Maar goed, hij voelt dus niet meer voor me wat hij moest voelen.
We hebben beide veel gehuild donderdag en het heeft heel lang geduurd voordat hij het zei, ik heb het er uit moeten trekken zo'n beetje.
Hij wilde me geen pijn doen maar ik zei dat hij dat zowiezo zou doen, of het nu of volgend jaar was, ik zou me poedersuiker voelen.
Toen kwam eindelijk hethoge woord eruit, we hebben heel wat afgejankt die avond.
Ik ben helemaal kapot.Hij is nog even gebleven, bleef me maar aaien en op mn voorhoofd kussen.
Ik zei dat hij maar moest gaan omdat dit toch geen zin had.
Toen heeft hij afscheid van mn moeder genomen en hebben we nog staan knuffelen en janken in de gang.
Hij zei dat hij van me zou blijven houden en dat ik het beste wat hem was overkomen maardat hij er niet aan toe was, dat was nog het meest vage
Ik begin het menu pas te beseffen omdat ik niet meer even kan bellen wat we gaan doen en helemaal alleen zit.
Heb al 3 dagen weinig tot niks gegeten, krijg geen hap door mn keel.
Ik zit maar een beetje in mn pyama achter de computer en lig wat te slapen.
Ik ben wat in de war, dus als jullie denken wat brabbelt ze vaag, dan komt het daardoor.
Ik had steeds geen zin om iets op het forum te zetten maar doe het nu toch maar, misschien helpt het iets
We hebben een relatie gehad van 2 jaar
Ik baal ervan, ik mis hem verschrikkelijk, kan nu wel weer janken nu ik het intik
Lang leve kabel-internet 
