Karin schreef:Dubbel gevoel is dat hè? Aan de ene kant weet je dat je hem gaat missen, aan de andere kant ben je blij dat hij niet meer hoeft te lijden.
Inderdaad. Ik was niet eens heel close met hem maar hij is wel mijn opa. En vroeger heb ik er wel gelogeerd, het is gewono wreed hoe zijn leven overhoop werd gehaald door de herseninfarcten ruim 15 jaar geleden.
Hij is 81 geworden en was nog helemaal geestelijk bij maar hij kon amper praten en heel moeilijk lopen, zo sneu want het was een ontzettend actieve man.
Het was mijn laatst levende grootouder en dat voelt ook raar, is mijn familie weer wat gekrompen. Ik weet niet hoe het er aan toe gaat boven maar ik hoop echt dat hij nu bij zijn zoon , mijn vader, is en bij zijn vrouw. Want die heeft hij allebei veel te vroeg verloren.
Waarschijnlijk is de begrafenis dinsdag maar dat weet ik nog niet zeker. Ik hoop van wel want op de rest van de week moet Maurice cursus geven en ik weet niet of hij dan vrij kan krijgen. Ik weet uberhaupt niet of hij vrij kan krijgen voor de begrafenis van de opa van zijn vriendin en aangezien hij nu in Zwolle zit kan ik nu ook niet vragen.