Nou ja, ik kan me best voor stellen dat het voor zo'n 'grote' praktijk (4 of misschien wel 5 huisartsen) handiger is om patiënten gewoon de boel in te laten spreken. Ze hadden er altijd 3 assistentes zitten en je moest altijd al zo belachelijk lang in de wacht hangen (5 minuten vaak). Gat in de randstad is dus toch niet zo heel erg handig...
Ik moet ook vrijwel altijd 3 dagen wachten voor ik terecht kan, meeste acute klachten (heb ik nogal vaak last van) zijn dan al over. Ik heb een hele aardige arts, echt niets op aan te merken, maar zoals het er aan toe gaat...
Mijn opa (nooit gekend) is ook huisarts geweest en het was toen al een uitzondering dat hij net zo veel tijd voor een patiënt nam als nodig was. Dan zat de wachtkamer maar wat voller. Die man was ARTS en geen consultant of wat dan ook. Ik heb echt alleen maar negatieve ervaringen met artsen, ik wéét dat het anders kan, maar omdat ik meer dan gemiddeld naar doktoren moet (niet ga, heb ik wel afgeleerd) zie je op een gegeven moment echt alleen nog maar hoe het NIET MOET... Het is nu te laat om m'n studie nog te wijzigen, maar eigenlijk zou ik voor medicijnen moeten loten (ik loot nu diergeneeskunde), denk toch echt dat dat nuttiger is. En ik begrijp ook heel goed dat het voor artsen één grote bende is. Goede vriend van mijn ouders is tevens onze fysio en die moet dus ook al die zorgverzekeraarsjit invullen. Als ik dat hoor denk ik dat dát pas ergernissen zijn. Voor één patiënt hemel en aarde bewegen omdat deze of gene 3x een behandeling nodig heeft.
Wat ik aan mezelf zie is dat ik dan maar niet ga, waarop mijn arts en de fysio telkens zeggen: volgende keer eerder komen. Maar ik vind het gewoon de ergernissen niet waard. Gaat het die ene keer goed, mooi, maar dan komt er een moment waarop dus weer alles mis gaat (Wet van Murphy), daar bedank ik liever voor...