Had er geen pijn aan ofzo en aangezien dit soort knobbeltjes "in de fammilie zit" heb ik er verder geen aandacht aan geschonken.
Totdat het knobbeltje een last werd, het deed pijn en belemmerde mijn doen en laten.
Toch maar naar de Huisarts die er tot 3 x over probeerde vocht uit te halen.
Het enige wat eruit kwam was bloed.
Dus een verwijzing naar de Chirurg.
Begin Januari ben ik geopereerd en is het knobbeltje opgestuurd naar het lab.
Een dikke 2 weken later kreeg ik de uitslag : een tumor.
Eind Februari voelde ik weer een knobbeltje, ik dacht aan littekenweefsel.
Mijn ouders stonden erop naar de Huisarts te gaan.
Deze verwees mij meteen weer door naar de Chirurg.
Morgen 26 maart om 10.00 word ik weer geopereerd.
De vorige x ging ik met een glimlach de operatiekamer in, niet bang voor wat er zou komen.
Nu heb ik al 3 slapeloze nachten achter de rug, bang voor de pijn van toen en nog erger..bang voor de uitslag.
De Vorige x kreeg ik 2 spuiten midden in de bult, heb de hele boel bij elkaar gegild. ( plaatselijke verdoving), later werd het gehecht en was de verdoving al uitgewerkt.
Heb het hele hechten gevoeld wat vreselijk veel pijn deed.
En dat terwijl ik een hele hoge pijngrens heb...
Ik zie echt vreselijk op tegen morgen, ben er misselijk van.
Bedankt voor het lezen, ik moest het even van me afschrijven
).