Ontzettend bedankt allemaal voor de lieve woorden, dan ben ik toch weer blij dat ik nog een Bokt familie heb!
Ik zit nog constant te huilen, ben ontzettend beroerd en voel mij verscheurd van binnen maar ik weet dat deze pijn langzaam zal verbleken en plaats zal maken voor alleen goede herinneringen en warmte......
De foto's hier neerzetten heeft mij vanmorgen 1.5uur gekost, ik had er erg veel moeite mee maar ben toch blij dat ik het heb gedaan.
De paarden zijn verdacht rustig, ik denk echt dat ze voelen hoe ik mij voel. Mijn pup is ook erg rustig (is normaal een wervelwind) en hij ligt steeds tegen mij aan op de bank.
De andere katten hebben denk ik vannacht uitgebreid afscheid genomen aangezien ze de hele nacht tegen Cassie aan hebben gelegen, een uurtje geleden heb ik ze even bij Cassie in de kamer gelaten zodat ze konden zien dat hij echt dood is, ze hebben even aan hem gesuffeld en zijn toen de huiskamer weer in gegaan, gelukkig hebben zij het er niet zo moeilijk mee als ik.
Ik heb net een grote kuil gegraven op het mooiste en zonnigste plekje in de tuin, onder mijn slaapkamerraam. Het is nog niet klaar, Hans gaat straks de andere helft doen en dan begraven we hem. Ik ga mooie steentjes op zijn grafje leggen, het wordt een mooie rustplek voor mijn mannetje en hij blijft altijd bij ons!
Als we hem begraven hebben gaan we met Krezip, de pup een lange boswandeling maken, ik weet dat Cassie met ons mee loopt, hij ging met mooi weer altijd mee op mijn schouder naar het bos en de hei en vandaag is weer zo'n dag, nu zal hij zelf meelopen en hoeft niet meer op mijn schouder want hij heeft geen pijn meer......hij zal altijd met ons meelopen!
Lieve bokkers bedankt allemaal! Jullie zijn stuk voor stuk een grote steun voor mij!