Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-03 16:42

Vreemde dag vandaag... 7 jaar geleden pa overleden

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-03 16:42

Brrr, elk jaar weer denk ik er de hele dag aan...

Woensdag 10 januari 1996

Ik (11 jaar oud), mn iets oudere broer en mn moeder zaten in de woonkamer te wachten tot mn pa thuis zou komen van zn werk. Mn oudste broer zat boven huiswerk te maken.

Toen zag ik twee mannen voor op straat, ze stonden voor ons huis twijfelend te wachten. Toen keken ze me aan en ik zag aan hun blik dat er iets aan de hand was...

Langzaam liepen ze met zn tweeen naar de deur, ik deed open. Ze vroegen naar mn moeder en ik werd naar de kamer gestuurd. 5 seconden later hoorde we onze moeder gillen en huilen... Ik en mn broer renden naar de gang, en toen kregen wij het te horen... mijn vader was vanmiddag overleden op zn werk. Ze vertelden nog even verder niets.
Ik rende naar boven, schreeuwend naar mn oudtse broer van dat ie moest komen, halverwege op de trap botste ik al tegen hem op en schreeuwde het uit. Mn broer zakte in elkaar en ik rende terug naar beneden... Allen in de kamer werd ons verteld wat er gebeurt was. Wat een moeilijke taak voor die twee mannen was, een huilende vrouw met dr drie kinderen van 11, 13 en 15...

Mijn vader werkte bij de technische dienst van een golfkartonfabriek in Oosterhout, hij had de meeste diploma's van de werkende groep en er was zo'n machine die niet naar behoren werkte. Mijn pa, zo werkwillig als wat, deed zn best ervoor. Om 3 uur zou hij klaar zijn met werken, om 5 voor 3 hoorde een van zn collega's een klap en een gil van pijn...

De machine werkte op hydraulische druk en terwijl mijn vader aan iets heel anders van de machine werkte en in de machine op de grond lag, viel de druk weg. Hierdoor gleed er een pershekwerk voor het golfkarton met een flinke snelheid naar beneden en was kennelijk tegen zn slaap gekomen...

Deze dagen in het jaar zijn dus elke keer weer een beetje moeilijk voor me, al gaat het elk jaar beter. Ik ben in deze dagen ook wel wat opener en emotioneler als normaal, wat jullie misschien ook wel merken.

Ik heb het deze 7 jaar nooit opgeschreven en nooit 100% verteld aan iemand die er toen niet van wist. Regelmatig vraagt iemand waar mn vader is of komt er zoiets ter sprake en weet dan nooit zo goed wat ik moet zeggen.. Wat iemand aan kan, etc...

Je verteld iemand niet zomaar hoe je pa overleden is als het op deze manier is... maar ik had het gevoel dat ik t hier even kwijt moest...

**Geplaatst**: 10-01-03 16:45

Geplaatst: 10-01-03 16:45

Jeetje, wat erg zeg..
Zal een hele moeilijke dag voor je zijn vandaag, sterkte!

**Geplaatst**: 10-01-03 16:45

Geplaatst: 10-01-03 16:45

Ik heb de rillingen over mijn rug lopen. Wat vreselijk zeg!
Heel knap dat je het hier opschrijft.

Ik wil je nog steeds veel sterkte wensen, vooral vandaag. Maar ook al die andere dagen dat je 'm mist.

**Geplaatst**: 10-01-03 16:46

Geplaatst: 10-01-03 16:46

Nou heel veel sterkte tijdens deze dagen, ik krijg al kippenvel bij het lezen. Gisteren was het een jaar geleden dat mijn opa is overleden, werkelijk alles ging fout. In iedergeval heel veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-03 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-03 16:47

Ja vandaag ging er ook al heel veel fout... de stomste dingen, maar ook gevaarlijke dingen... van teen keihard stoten tot niet opletten zodat snow de bosjes in duikt en ik een tak recht in mn gezicht krijg :S

**Geplaatst**: 10-01-03 16:49

Geplaatst: 10-01-03 16:49

Jeetje Leon, wat knap dat je het hier zo opschrijft, de rillingen lopen over mijn rug als ik het verhaal lees, ik zie het als het ware gebeuren en ik krijg er echt een heel naar gevoel van; de 2 mannen met het slechte nieuws wat insloeg als een bliksem bij heldere hemel. Wat een verhaal zeg.
Sterkte! Er gaat waarschijnlijk geen dag voorbij zonder dat je er aan denkt, maar de dag zelf is altijd weer moeilijker dan elke andere.

**Geplaatst**: 10-01-03 16:49

Geplaatst: 10-01-03 16:49

Nou sterkte ermee, zo te horen kun je het beste gewoon op de bank gaan zitten en je niet verroeren. Mijn moeder liet gisteren het eten vallen (was haar vader) weg vis, kreeg ik alleen doperwtjes en aardappelpuree.

**Geplaatst**: 10-01-03 16:58

Geplaatst: 10-01-03 16:58

ik wil je heel veel sterkte wensen, heel knap je het toch op hebt kunnen schrijven.

**Geplaatst**: 10-01-03 17:00

Geplaatst: 10-01-03 17:00

Ook ik heb kippevel....
Heel erg knap dat je het nu opschrijft. Het is grote stap in je rouwingsproces, waar je volgens mij nog steeds mee bezig bent...
Heel veel sterkte Leon!

**Geplaatst**: 10-01-03 17:09

Geplaatst: 10-01-03 17:09

Jeetje ik heb er bewondering voor dat je het zo kan opschrijven!! Echt heel goed. Het is niet niks wat je is overkomen..
Ik wens je heel veel sterkte vandaag.

Groetjes Marielle

**Geplaatst**: 10-01-03 17:11

Geplaatst: 10-01-03 17:11

Sterkte
Ik weet hoe je je voelt.
Mijn vader is inmiddels 19 jaar dood, maar die dagen blijven kl0te.
Vroeger praatte ik er helemaal niet over, bij ons thuis ook niet.
Iedereen was bang elkaar pijn te doen, dus hield de mond.
Nu vind ik dat erg jammer.
Rouwverwerking duurt dan veel langer dan dat je er wel over kunt praten.

Dus gooi het maaar op bokt als je het nodig hebt Lachen

**Geplaatst**: 10-01-03 17:16

Geplaatst: 10-01-03 17:16

Mijn God, wat vreselijk.
Ik weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen, ik heb al 3 zinnen geschreven en weer weggehaald. Het lijkt allemaal overbodig.

Heel erg veel sterkte.
Knap dat je het nu wel hier verteld....

**Geplaatst**: 10-01-03 17:16

Geplaatst: 10-01-03 17:16

Phoe, ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nu wil schrijven. Ik vind het heel goed dat je het hier hebt opgeschreven. Het lijkt me zo vreselijk onwerkelijk om een van je ouders op zo'n manier te verliezen...

**Geplaatst**: 10-01-03 17:37

Geplaatst: 10-01-03 17:37

jeetje..... wordt er helemaal stil van, en krijg kippenvel........
leon wat vreselijk.... maar wat goed dat je het nu zo op kan schrijven..
heel veel sterkte, en niet alleen vandaag maar ook de andere dagen wanneer je het er moeilijk mee hebt.

**Geplaatst**: 10-01-03 18:29

Geplaatst: 10-01-03 18:29

Heel veel sterkte Leon! Dat moment dat ze aan de deur staan zit echt op je netvlies gebrandt he? Ik kan me het iig nog super goed herinneren dat een collega en de vader van mijn pa voor de deur stonden en ik ook naar mijn slaapkamer moest gaan (en dus net als jou beneden gehuil hoorde).

Heel goed om het op te schrijven, dat helpt echt wel ook al blijft het altijd pijn doen.

**Geplaatst**: 10-01-03 18:38

Geplaatst: 10-01-03 18:38

Jee van erg zeg.... weet niet goed wat ik moet schrijven, maar heel goed van je dat het het zo verteld en met andere mensen deelt. Sterkte!

**Geplaatst**: 10-01-03 20:21

Geplaatst: 10-01-03 20:21

jeetje dit moet echt ontzettend moeilijk voor je zijn. Drie jaar terug (of twee, weet t niet meer precies) was de vader van een klasgenootje en vriendin van mij overleden. Eerst was ze een tijdje niet op school en toen ze wel kwam durfden veel mensen niets te zeggen. Het is zo moeilijk voor buitenstaanders om het te begrijpen dat het makkelijker is om niets te zeggen, maar dat is volgens mij juist niet fijn voor degene waar het om gaat. Daarom vind ik het ook heel knap van je dat je het hier neer hebt gezet....
Sterkte deze dagen