Geplaatst Met een hondje dat ze midden in de stad had gevonden. Er was niemand bij dus dat vond ze vreemd, ze hadden de eigenaren al een paar keer gebeld maar er nam niemand op. Probleem dus, want zij zat met haar eigen hond. Mijn zusje en ik besloten het hondje mee te nemen naar huis en vanaf daar nog een keer te bellen. Maar er was geen riem, dus mijn zusje heeft haar broekriem opgeofferd en daar gingen we
(raaaaaar verhaal, was al een rare dag vandaag
maar dat zal ik jullie allemaal besparen)Dus wij lopen met "Dribbel" (stond op het dingetje aan het halsbandje) naar huis. Kwispel kwispel. We komen langs het politiebureau, ik had ineens de kriebels dat we misschien de eigenaren tegen zouden komen onderweg die dachten: "wat moeten zij moet onze hond" dus besloten daar op het bureau maar even te vragen wat we moesten doen.
Ze hebben nog een keer gebeld en nu was de eigenaar wel thuis. Hondje was wel vaker weg, ze hadden het nog niet eens gemerkt
Adres van die mensen is wel een HEEL eind uit de buurt van de binnenstad, maargoed 
Eigenaar zou het hondje komen ophalen, dus wij even wachten...Ineens stopt er een auto voor de deur van het bureau en mijn zusje begint te schaterlachen, want wie komt er aangelopen...
onze tandarts, mafkees
Hele rare man, dus dit paste helemaal in het beeld 
Hij had voor de agente (nee, niet voor ons 
) een doos knieperties meegenomen als dank 
En als bedankje mochten mijn zusje en ik een diamantje op onze tand laten zetten...hmmm nog even over nadenken. 
Wat een dag zeg, Maaike belde me net al, dus die weet al dat het weer goed afgelopen is
Dus Maaike, als je in het vervolg dit hondje weer in de stad ziet lopen...dat doet ie wel vaker
.Hopelijk blijft Dribbel nu thuis 
