Ik heb alles weer gelezen en zit weer met een brok in mijn keel...
Het is zo verschrikkelijk moeilijk te accepteren dat het niet meer terug te draaien is. Dat die knuffel niet meer komt, nooit meer. Hoe graag je het ook wilt...
Heel héél veel sterkte...kan me voorstellen dat je je soms alleen voelt, jullie band samen was ook uniek en daarom kunnen mensen zich niet altijd voorstellen hoe jij je voelt op bepaalde momenten dat je aan Sandra denkt. Maar ik weet zeker dat er mensen zijn (zoals je moeder) die heel erg met je meeleven, en die moet je dan maar wat extra opzoeken als je daar behoefte aan hebt.
Of laat weer eens een berichtje op bokt achter hoe het met je gaat.
Sterkte...