Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 17-11-02 23:00

Hond in laten slapen

Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-02 23:00

Vrijdagmiddag belde mijn moeder om me te vertellen dat het niet zo goed ging met mijn 13 jaar oude hond. Ze wou het even zeggen, met de gedachte dat hij maandag of dinsdag maar afgemaakt moest worden, als het niet beter zou gaan.
Zaterdagmorgen was ze weer aan de telefoon om te zeggen dat ze me zaterdagavond op zou komen halen, de situatie was namelijk verslechterd....de hond wou niet meer uit zijn mand komen, maar gezien ik zaterdag naar P&K ben geweest kon ik pas 's avonds komen.
Zaterdagavond heeft ze me opgehaald en ik schrok me dood toen ik de hond zag liggen. Hij reageerde helemaal nergens meer op, zelfs niet op mijn komst.

Die avond ging het in een uurtje zo hard achteruit dat ik en mijn moeder besloten hebben om de DA op te bellen. Gelukkig kon deze komen en heeft mijn hond ter plekke in laten slapen.

Het is voor mij erg moeilijk, hij was mijn steun en toeverlaat als ik het moeilijk had, zat ik bij hem in de mand te huilen, nu na 13 jaren trouw te zijn geweest is het moeilijk afscheid te nemen.... Huilen

al heeft hij nu geen pijn meer.

Mirjam

"The world is best viewed through the ears of a trotter"

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-02 20:57

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-02 20:57

Dank jullie wel voor de lieve reacties!
Ik weet inderdaad dat ik niet de enige ben, en ik weet dat het de juiste beslissing was.
Ik probeer inderdaad te denken aan onze leuke tijd samen, maar het neemt het verdriet niet weg.
Net als Manzano zegt, die hond nam een heel belangrijk deel van mijn leven in...het verlies is zwaar, maar ik geniet van Salty en de andere pony's wat het verdriet toch iets minder maakt.

Mirjam

"The world is best viewed through the ears of a trotter"

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-11-02 13:24

Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-02 13:24

Inderdaad een erg mooi gedicht, erg goed van toepassing. Ik had het "geluk" dat ik niet meer thuis woon, waar mijn hond wel woonde.
Hierdoor word ik iets minder met mijn neus op de feiten gedrukt.
Desalniettemin probeer ik zo veel mogelijk bezig te zijn met de paarden, school en het profiel van Lageveld Knipoog

Het verlies blijft en voorlopig heb en wil ik geen nieuwe hond, maar in de toekomst zeker weer een (wie weet hoe snel het kan gaan).

Nogmaals bedankt voor de lieve reacties, ik zit al weer te huilen achter mijn computer.....

Mirjam

"The world is best viewed through the ears of a trotter"

Wie is er online