Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-16 08:02

Abortus en ermee leren leven

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-16 08:02

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount.

Een aantal weken terug kwamen we erachter dat ik zwanger was.
Ik, een jonge vrouw zonder kinderwens en mijn vriend waarmee ik drie jaar heel gelukkig ben, ook zonder kinderwens.
De keuze was redelijk snel gemaakt, we gingen het niet houden..
Het deed me pijn, want er kwamen een soort moeder gevoelens naar boven die ik nog nooit gevoeld had.
Maar de redenen waarom waren duidelijk genoeg.
Wij zien onszelf niet als ouders, dat is geen droom die voor ons is weggelegd.
En al helemaal niet in de situatie waar wij al die tijd al in verkeren.
Een onzekere situatie waarbij we van baan naar baan leven, van tijdelijke contracten en een uitkering tussendoor.
Ik weet zelf nog niet eens wat ik wil in het leven.
Mijn vriend heeft een beter idee hiervan, die vertrekt binnenkort naar het buitenland, waardoor we elkaat niet veel meer zullen zien.

Desalniettemin heb ik het er een aantal keer enorm moeilijk mee gehad.
Het is wel een kindje, ons kindje.. Hoe zou het eruit hebben gezien?

De dag dat we naar de abortuskliniek gingen was een verschrikkelijke dag. We vonden het allebei een rotervaring.
Ik had gekozen voor de abortuspil, waarbij een miskraam wordt opgewekt.
De volgende dag moest ik een aantal pillen inbrengen, daarop begon mijn baarmoeder zich samen te trekken, waardoor het vruchtje mij heeft verlaten.
Dit was de ergste dag van mijn leven, niet alleen de aanhoudende lichamelijke pijn, maar ook de mentale pijn was verschrikkelijk.
Ik ben nu hersteld van de lichamelijke pijn en spijt heb ik nog niet gevoeld, waar ik erg blij mee ben.
Ik ben alleen bang dat ik mezelf nog niet de tijd heb gegeven om er diep over na te denken, om het te aanvaarden.
Ik schaam me voor de hele situatie en ook voor de keus, die niet iedereen zal begrijpen, maar die voor ons de beste is geweest.

Ik deel mijn verhaal om het toch een soort van te kunnen verwerken, niet om veroordeeld te worden.

**Geplaatst**: 25-05-16 08:04

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 08:04

Kan mij niet indenken hoe ontzettend rot en naar jij je zal voelen.
Lijkt mij heel heftig.

Aarzel niet om een psycholoog of iemand anders in te schakelen om je te helpen.
Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 25-05-16 09:01

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 09:01

Jij hoeft je niet te schamen!
Jullie hebben een weloverwogen keuze gemaakt, jullie hebben geen kinderwens en kunnen nu een kindje niet bieden wat het nodig heeft. Ik vind het een dappere beslissing.

Sterkte.

**Geplaatst**: 25-05-16 09:09

Geplaatst: 25-05-16 09:09

Rozenblaadje schreef:
Ik schaam me voor de hele situatie en ook voor de keus, die niet iedereen zal begrijpen, maar die voor ons de beste is geweest.

Voor jullie was het het beste, het is een weloverwogen beslissing geweest om het kindje niet te houden. Niet alleen omdat jullie de kinderwens niet hebben, maar ook omdat jullie het (als ik het zo lees) geen stabiele omgeving kunnen bieden met zoveel onzekerheden. Bedenk dus op momenten dat je je schaamt, dat je niet alleen de beste keuze voor jezelf en je vriend hebt genomen, maar ook voor het kindje. Dat verdient respect, dat je daaraan denkt.

Kan je het er met je vriend wel goed over hebben? En zoals luuntje al zei, niet aarzelen om naar een psycholoog te gaan als het nodig is om erover te praten.

**Geplaatst**: 25-05-16 09:21

Geplaatst: 25-05-16 09:21

Ik heb nu 25 jaar geleden een abortus gehad.
Ik heb me zo rot gevoeld, boos, schuldig, verdrietig.
Het kwam in fases.
Het heeft flinke tijd gekost.
Ik wist dat de situatie niet goed was.
Wat mij heeft geholpen was, erkennen dat ik moeder was. Dat kwam in fases, was op de begraafplaats en daar was een veldje voor doodgeboren kindjes.
En later toen een cliënt een jongen naast me zag staan.

Vanaf dat moment doe ik ieder jaar iets met moederdag voor mezelf.
Koop een bloemetje, ga naar de sauna of een concert oid.

Ik had wel een kinderwens en dacht dat dat nog zou komen, helaas.

Veel sterkte en neem de tijd je rot te voelen. Praat met een goede vriendin die kan luisteren.
Als de gevoelens te heftig worden zoek professionele hulp, ik had destijds hele fijne hulp gehad bij een stichting die moeders opving die hun kind af hadden gestaan.

Helemaal weg gaat het nooit maar het word dragelijk. :(:)

Laatst bijgewerkt door A3a1 op 25-05-16 09:37, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-05-16 09:25

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 09:25

Wat een ontzettende moeilijke keuze hebben jullie moeten maken. Respect voor je keuze en je verhaal. Je moet voor ogen proberen te houden dat de keuze die jij gemaakt hebt ook voor het kindje hebt gemaakt. Er zullen zat mensen zijn die het afkeuren, maar ieder maakt zijn eigen keuzes om verschillende redenen. Ik wil je heel veel sterkte wensen.

**Geplaatst**: 25-05-16 11:13

Geplaatst: 25-05-16 11:13

Dat je, samen met je vriend, zelf hebt gekozen voor een abortus betekent niet dat je jezelf een rouwproces moet ontzeggen. Het is een verlies dat onderdeel is van jou en dat een plekje zal krijgen in je leven. Dit zijn van die gebeurtenissen in je leven waarbij je een "voor dat het gebeurde leven" hebt en een "nadat het gebeurde leven".
Sterkte met het verwerken en het geven van een plekje.

**Geplaatst**: 25-05-16 11:21

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 11:21

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen :(:)

je hebt het hier duidelijk heel moeilijk mee en dat snap ik. Ik wil je niet veroordelen, mijn mening doet niet zo ter zake hier denk ik. Ik wens je heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-16 13:12

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-16 13:12

Heel erg bedankt voor jullie lieve en begrijpende reacties.
Dat doet me echt goed.
Ik heb gelukkig wel een aantal mensen in mijn omgeving waar ik goed mee kunt praten, maar het gevoel onder woorden brengen wat ik nu heb, is toch best moeilijk.

**Geplaatst**: 25-05-16 13:39

Geplaatst: 25-05-16 13:39

Voelen en vragen wat je nodig hebt.
Een arm om je heen, gewoon er zijn, samen wandelen....
Ik had wat mensen die kwamen langs en kookten voor me, dat vond ik echt heel fijn.
In het begin bleef ook regelmatig iemand bij me slapen om de enorme leegte te kunnen handelen.

Vragen wat je nodig hebt, ik heb dat toen geleerd. En hoe graag ze er voor me wilden zijn.

Niet iedereen maar die vielen weg....vanzelf

**Geplaatst**: 25-05-16 13:44

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 13:44

Ondanks dat ik dezelfde keuze zou maken als jou, denk ik ook dat ik, net als jij, het er mentaal erg moeilijk zou mee hebben. Jullie hebben een weloverwogen keuze gemaakt maar dat betekent niet dat het "zomaar" een makkelijke keuze was. Heel veel sterkte, neem vooral de tijd die je nodig hebt om dit achter je te laten, het is niet niks. :(:)

**Geplaatst**: 25-05-16 14:14

Geplaatst: 25-05-16 14:14

Ik vind je besluit heel dapper! Ik denk dat je zeer zeker de juiste keuze gemaakt hebt.

Wat gezegd wordt, accepteren en verwerken, niet wegstoppen maar juist ermee bezig zijn.
Doen waar jij je prettig bij voelt, dat werkt echt het beste. Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 25-05-16 14:17

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 14:17

Ik kan je verder geen tips of advies geven, maar wil je wel even heel veel sterkte wensen met deze moedige beslissing. :(:)

**Geplaatst**: 25-05-16 14:25

Geplaatst: 25-05-16 14:25

Ik zou zelf deze keuze nooit kunnen maken. En gelukkig ook nooit hoeven maken Tot nu toe.

En daarom heb ik deste meer respect en waardering voor mensen die dat wel kunnen. Zeker als ik jouw verhaal lees. Is het niet alleen om jullie zelf de keuze geweest maar ook voor het kind. Ben ook van mending dat ook als jullie situatie zo was geweest dat hij wel stabiel was om een kind te krijgen maar jullie het niet willen. Ook het beste voor het kind is.

Idd goed blijven praten over je gevoel en emoties web ze niet weg stoppen. Je mag ze hebben ook al is het een bewuste keuze geweest.

Wi je heel veel sterkte wensen.

**Geplaatst**: 25-05-16 15:12

Geplaatst: 25-05-16 15:12

Avalanche81 schreef:
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen je hebt het hier duidelijk heel moeilijk mee en dat snap ik. Ik wil je niet veroordelen, mijn mening doet niet zo ter zake hier denk ik. Ik wens je heel veel sterkte

Zo denk ik er ook over.

**Geplaatst**: 25-05-16 15:16

Geplaatst: 25-05-16 15:16

heftig joh veel sterkte

**Geplaatst**: 25-05-16 16:26

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 16:26

Meid, je hoeft je echt niet te schamen. Het is een weloverwogen keuze geweest, ook in het belang van het kind. Dat je het er moeilijk mee hebt is ook niet gek, het is niet zomaar iets.
Neem de tijd om het te verwerken, ik wens je veel sterkte.

**Geplaatst**: 25-05-16 20:47

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 25-05-16 20:47

LZP > MWS

**Geplaatst**: 26-05-16 09:54

Geplaatst: 26-05-16 09:54

Ik denk dat het niet uit maakt wat wij allen denken. Het is jullie keuze geweest. Waar duidelijk goed overna is gedacht. Hier zal je wel mee moeten leven. Neem daar de tijd voor en schakel hulp in.

**Geplaatst**: 26-05-16 10:40

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 26-05-16 10:40

Je schaamt je, schrijf je...
Maar waarvoor precies?
Misschien dat daar ook de sleutel ligt naar acceptatie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-16 19:38

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-16 19:38

Shirley schreef:
Je schaamt je, schrijf je...
Maar waarvoor precies?
Misschien dat daar ook de sleutel ligt naar acceptatie?

Dat ik zwanger ben geraakt, dus dat we geen betere voorzorgsmaatregelen hebben genomen.
En vanwege het feit dat veel mensen die wel een kinderwens hebben, geen kinderen kunnen krijgen. En wij halen er zo eentje weg..
Beetje cru vertaald, maar om die redenen schaam ik me en neem ik het mezelf kwalijk.

**Geplaatst**: 26-05-16 19:52

Re: Abortus en ermee leren leven

Geplaatst: 26-05-16 19:52

Je bent niet verantwoordelijk voor het leed in de wereld mbt kinderwens, je bent verantwoordlijk voor je eigen leven. Je hoeft je echt niet te schamen voor jullie keuze, geen enkel anticonceptie middel is bij correct gebruik 100 procent veilig. En ik weet het, het klinkt zo rationeel maar emotioneel ligt het echt anders. Rouw vooral ook, jullie zijn wat verloren: een deel van jullie.
Geef jullie zelf de tijd en de ruimte om dit te behappen, heel veel sterkte!