Geplaatst 3,5 jaar geleden was de dag dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn.
3,5 jaar geleden was de dag dat missen mijn leven werd.
3,5 jaar geleden was de dag dat mijn lieve, lieve papa overleed
En ik mis hem zo, ik mis hem zo ontzettend. na 3,5 jaar zou je denken dat het wel over zou zijn. Niet meer het gevoel van missen hebt, door gegaan met je leven zonder papa. maar niets is minder waar. Het verdriet is er, meer als dat ik verwoorden kan. Ik mis hem grootte dingen, ik mis hem in kleine dingen.
Soms zijn er dagen dat ik papa 'vergeet', en god, wat voel ik me dan schuldig. Soms zijn er dagen dat ik alleen maar aan hem kan denken. Elk ding, Elk detail lijdt mijn gedachten weer terug naar mijn lieve papa. Ook dan wil je dat het over gaat. Dat het missen er niet meer is. Dat missen gewoon niet bestaat.
Naast alles wat ik nu voel heb ik spijt dat ik nooit vaker tegen mijn papa gezegd dat ik van hem hield, meer leuke dingen met hem heb gedaan. Meer aandacht aan heb besteed.
Lieve lezers, ik kan je niet meer op je hard drukken dan geniet van je ouders. Geniet van ze en heb ze lief. koester ze, vertroetel ze, help ze, geniet van ze, leer van ze, houd van ze, verwen ze, houd van ze met heel je hart
. Want misschien heb jij ze nog. Mijn papa was de liefste papa op aarde, Ik had me er geen betere kunnen wensen als hem, en juist hij, Juist hij is er niet meer.. Mijn Lieve, Lieve Papa.
Ik voel alleen de pijn van jou hier bij me missen
En ik kan er niet mee omgaan
Ik kan er echt niet meer mee omgaan
Lieve, Lieve papa,
Ik mis je,
Ik mis je, meer dan woorden zeggen kunnen,
Ik mis je misschien wel meer dan dat ik aan kan
heel veel sterkte! 
Dikke knuffel! 