Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
Citaat:Quote:
De grote vraag die je al op de lagere school gesteld werd: wat wil je worden als je later groot bent? Steevast waren de antwoorden van vrouwelijke kant prinses, zuster of moeder. De mannen onder ons wisten op zesjarige leeftijd allemaal zeker dat ze brandweerman, piloot of filmster wilden worden. Na een jaar of zesentwintig vraag ik me steeds vaker af wie er nou daadwerkelijk prinses of piloot geworden is. Zeker dat eerste lijkt me onwaarschijnlijk; voor zover ik me herinner zaten noch Máxima, die mevrouw van Brinkhorst en de ex van Klaas bij mij op school. En ook kom ik geen filmsterren tegen als er eens een reünie wordt gehouden.Hooguit die ene die ergens in Italië een supermodel is; maar volgens mij wilde die op de lagere school ook niets liever dan prinses worden. Ik ken er wel een hoop die de op hun zesde jaar uitgesproken wens om ‘moeder’ te worden in vervulling hebben zien gaan. Of gebracht, want ik geloof dat je er zelf bij bent. Maar wat betekent dat moeder zijn? En wat kun je dan allemaal? Verdien je er geld en status mee?
Ik vraag het wel eens aan vrouwen van mijn eigen leeftijd, die dan met een kwijlende en krijsende baby haast onverstaanbaar schreeuwen dat het zo’n verrijking van je leven is. Terwijl het niet-zindelijke wezen ondertussen zijn of haar luier bevuilt, roepen ze dat ik het ook echt eens moet proberen.Want het is zó leu-euk! Ja, dat drie keer per nacht uit je slaap worden gehaald omdat kindlief honger heeft, tandjes krijgt of wederom zijn broek vol heeft gescheten, daar moet je doorheen prikken. Dat eerste lachje, de eerste stapjes; ge-wel-dig. Totdat ze op eigen houtje alle flessen schoonmaakmiddel leegdrinken of hun eerste stapjes op de trap zetten. En dat na een aantal jaren de jonge dame per se half naakt de straat op wil, op weg naar de disco. Een dertienjarige die laveloos thuiskomt na het drinken van een paar Breezers te veel, in een veeeel te kort rokje en een veeeel te strak truitje. Maar als ik dit soort onbenulligheden aan de gelukkige moeder voor leg, krijg ik te horen dat ik niet zo zwartgallig moet denken. Haar kind gaat braaf naar school, maakt braaf de studie af en krijgt een brave baan bij een goede baas. Ja ja.
Die kriebels, die zijn voor mij nog altijd een groot vraagteken. Het schijnt dat je die rond je dertigste (op z’n laatst) krijgt, en dat je er tegen wil en dank aan toe moet geven. “Heb jij dan geen moedergevoelens?” vraagt men verbaasd als ze horen dat ik 32 ben. “Maar straks kan het niet meer!” Nee, straks kan het niet meer. Maar moet ik daarom maar aan kinderen beginnen? Wat als ik spijt heb? Je kunt ze niet ergens inleveren en je onkosten vergoed krijgen die je tot dan toe hebt gemaakt. Maar ik geef eerlijk toe, op mijn zesde riep ik ook vol overtuiging dat ik later moeder zou worden.
Gelukkig is later nog heel ver weg.
Share schreef:Ik heb altijd een kinderwens gehad. maar nu is hij gewoon weg écht helemaal WEG.. verdwenen, foetsie..! moet er werkelijk niet aan denken. Ik zou ook bang zijn dat ik als moeder zou falen. of dat mijn kind net zo ontevreden is over de wereld als ik. Gelukkig heeft mijn vriend ook zoiets van.. hmm liever niet. veel mensen vinden het raar. En dan denk ik bij mezelf.. weet je wat raar is?! mensen die kinderen misbruiken of erger, vermoorden, Dát is RAAR!
ik ben niet raar ik kies gewoon voor een kindloos leven.. (en wie weet verandert dat wel weer hoor ik kan de toekomst niet voorzien.)
kimmy1985 schreef:En als ik aan kinderen denk, denk ik weg vrijheid, minder paard rijden. Bovendien heb ook ook zo iets van waarom kindjes maken als er op de wereld zo veel kinderen zijn zonder ouders.
Alet74 schreef:Tja, je kunt niet een beetje een kind nemen. Dus als je vriend wel kinderen wilt en jij niet, dan zou dat een probleem kunnen zijn. In mijn ogen kan alleen hij jou tegemoet komen, jij hem niet. En dit moet dan niet tussen jullie komen te staan, kunnen jullie hier wel over praten?
Ik las laatst iets over een site voor mensen zonder kinderen, volgens mij was dit http://www.kindervrij.nl
kimmy1985 schreef:ik heb ook wel eens tegen me vriend gezegt van als je echt heel graag kinderen wilt. En je kunt je geen leven voor stellen zonder moet je mischien verder kijken dan mij alleen. Ik wil niet de rest van me leven mij kwalijk wordt genomen dat hij geen vader is geworden.
Arabesk schreef:Ik denk dat de batterijen van mijn biologische klok leeg zijn, er tikt niks
Zwelgje schreef:De vrouw van mijn oom is nu 38 en die zijn nu druk bezig om de eerste te 'maken'. Het wil alleen niet zo lukken...zij is al 2 keer opgenomen met bloedingen en nu kan het alleen nog maar door middel van in vitro...dan denk ik, wat doe je jezelf toch aan?! Laat het los, ga door met je leven. Maar ja, ik ben haar niet en zij moet en zal een kind. Oom moet met enige regelmaat zijn kwakje komen afleveren en dan wordt dat 'verwerkt' om ingebracht te worden. Leuk hoor, kindjes krijgenHeel romantisch ook op deze manier. Eigen leven, eigen baas. Ben benieuwd of het gaat lukken en of het dan ook allemaal wel helemaal gezond gaat zijn want zij is niet eens gezond genoeg voor een zwangerschap.
_Tien_ schreef:Zwelgje schreef:
Inderdaad, wat doe je jezelf dan aan? Dat kan toch bijna niet goed gaan/zijn op deze manier...
Zwelgje schreef:Meerdere mensen hebben ook al geopperd om te stoppen en voor adoptie te kiezen. Hij wil wel maar zij niet....wat doe je dan?
Arabesk schreef:kimmy1985 schreef:En als ik aan kinderen denk, denk ik weg vrijheid, minder paard rijden. Bovendien heb ook ook zo iets van waarom kindjes maken als er op de wereld zo veel kinderen zijn zonder ouders.
Ik droom weleens dat ik zomaar ineens een of twee kinderen heb. Het eerste dat ik dan denk is:
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nu kunnen we (arno8 en ik) niet meer hele dagen paardrijden in de duinen.
Kinderwens? Nee ik geloof van niet
Zeeuwtje68 schreef:Ha haIk ben nu 40En ik wil ook geen kinderen nu niet en noooit een kinderwens gehad ook. Ik ben ten eerste toch een dierengek en heb liever een hond of paard dan een kind!!