Kortom, ik raak vaak verzeild in de meest bizarre situaties...
Vanavond sloeg echter alles...
Had behoorlijke spierpijn in m'n bovenbenen, dus tegen 22 uur een lekkere hete douche en nadien ingesmeerd met Midalgan..
Na zo'n 5 à 10 minuten... ik werd loeiheet, m'n aderen zwollen op ( m'n horloge zat zó strak dat het alles afknelde ) lippen zwollen, hartkloppingen, niet te zuinig, druk op de borst... Dood en doodeng!
Huisartsenpost gebeld, assistente verbond me meteen door met de dienstdoende HA en die zei meteen 'bel 112!' *slik* Ik eerst nog 'ja maar ze kunnen er niet in!' ( woon in een flat en de portiekdeur zit natuurlijk dicht ) HA 'je belt NU!'
Dus, 112 gebeld, ambu werd meteen gestuurd. ( bizarre dingen die je dan doorgeeft, ik wilde niet dat ze met toeters en bellen kwamen, want dan werd iedereen wakker

Ondertussen naar beneden gestrompeld ( maar 1 trap gelukkig ) om de portiekdeur open te doen, weer omhoog geklommen en in m'n voordeur in elkaar gezakt... Ik kon niet meer en was zó bang...
Gelukkig kwam na een paar tellen de bovenbuurman langs, die schrok zich ten eerste kapot natuurlijk, maar bleef bij me tot de ambu er was.. Toen kon ik ook de 112 meneer ophangen..
Bovenbuurman heeft me toen naar binnen gesleept en op de bank gelegd en toen hij zag de ambu eraan kwam, heeft hij ze opgewacht...
Meteen de plakkers op m'n borst, hartfilmpje en de hele rimram eromheen....Na een kwartiertje of zo normaliseerde alles wat ( was ook vreselijk gaan hyperventileren door alles )
De ambuverlpeegkundigen zijn nog een tijd bij me gebleven en na nog een check was alles weer vrij stabiel.. Voelde me ook weer beter, gerust gesteld, dus ze zagen gelukkig verder geen aanleiding om me door te sturen ( dat wilde ik ook echt niet

Ik ben nu alleen net een rode opgeblazen kikker, met bulten en blaasjes op m'n benen

Maar goed, lang leve de antihistamine, dat gaat ook wel weer over

Maar goed, dát heb ik weer!


( oh en voor bekenden van me die dit lezen, nee ik heb jullie niet gebeld, want ik wilde jullie niet wakker maken

