Afgelopen week zijn we naar het mooie Thüringen afgereisd om te werken met historische dressuur en de basis van rossfechten (gevechten te paard).
Naast hard werken was er ook tijd om lekker buiten te rijden. Het is hier bergachtig en flink stijl, goede warming up voor de paarden.

Foto's zijn gemaakt door Esther Kok.
De eerste dag ging Arne mee als gids zodat we niet zouden verdwalen.

Maar daarna konden we prima zelf op pad. Er zijn hier geen echte ruiterpaden ofzo, je rijdt gewoon door de velden.

En dan kom je een ruïne tegen.

Met een enge fotograaf erin.

Santi dacht, dit kasteel is al bezet, terugtrekken!

Maar de fotograaf bleek vredelievend.

Tijd om weer terug te gaan! Kasteel mooi op de achtergrond.

Maar er moest natuurlijk ook wel serieus gewerkt worden.
Op elkaar inhakken met zwaarden en lansen lijkt allemaal een beetje lomp, maar heeft wel degelijk een dressuurmatige basis. Tijdens de training werd dus ook veel aandacht besteed aan dressuurwerk. Met name de zijgangen zijn belangrijk want daarmee kun je tijdens een gevecht de afstand tot je tegenstander bepalen (zodat de paarden bv. niet botsen/je tegenstander je niet aan zijn zwaard rijgt). Hier wat stills van videobeelden bij gebrek aan foto's:
Oefenen met piaffe:

Garrocha werk:


Schermen te paard:


En een korte compilatie van wat oefeningen tijdens de training en een stukje sparren (vrij vechten):
De andere ruiter in dit filmpje rijdt nog maar anderhalf jaar dus die doet het nog wat rustiger aan.
Ook voor beginners is deze toffe manier van rijden dus heel toegankelijk, ook omdat je de dingen die je leert eigenlijk direct toe moet passen in een praktische situatie.Wat mijzelf betreft, weer gave nieuwe dingen gedaan (voor het eerst serieus garrochawerk
) en weer veel punten ter verbetering om mee aan de slag te gaan! Ter vergelijking, anderhalf jaar geleden (ik had Santi toen een maand) & de eerste les met Arne:
Dat is geen standaard engels zadel geloof ik? 
wat een prachtige omgeving zeg, rijden ziet er ook gaaf uit!
Mooie uitdaging!