
Er zijn al een aantal geweldige overzichten van de afgelopen Autumn Desert Trail verschenen, dat ik het tijd vond om mijn overzicht ook te plaatsen

Even een verhaaltje vooraf:
Zoals een aantal van jullie wel zullen weten, ben ik in het bezit van een 4-jarige Barock Pinto ruin met de naam Lytse Feike.
Feike heb ik al in mijn bezit sinds hij nog een hengstje van een jaar oud was, ik heb hem dan ook op 3-jarige leeftijd zelf ingereden.
Ik had een angst, een hele grote angst. En dat was de galop.
Waarom weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat ik gewoon niet durfde te galoperen. Ik veranderde in 1 brok spanning, waardoor ik Feike blokkeerde. Hierdoor kon hij niet galoperen en begon hij te bokken, wat mijn angsten alleen maar groter maakte. Waardoor ik regelmatig huilend afstapte.
Ik had dan ook een doel voor ogen: De Autumn Desert Trail rijden MET galop. Om over mijn angsten te komen.
Ik ben dus gaan oefenen, thuis in de bak, maar ook in het bos.
En toen was het ineens alweer 18 oktober, de dag van de Trail!
Ik was gespannen HEEL gespannen. Ik ben echt een enorme zenuwpees. Wat dat betreft is Feike mijn tegenpool, nuchter als dat hij is.
Dus die ochtend rennen en vliegen, om alles in te pakken en Feike reisklaar te maken. Feike stond, tot mijn opluchting, zo op de trailer en is de hele reis (oke was maar 20 minuten, maargoed) rustig gebleven. Eenmaal van de trailer, stond hij op zijn gemakje om hem heen te kijken en kon ik zo opzadelen en wegrijden.
Even voor het beeld; dit zijn wij:
1.

Wij houden van paars

Nou afijn

Ons groepje van 4 was compleet, dus daar gingen we dan!
We zijn gewoon gaan rijden met als motto "FUN!" dus niets moest maar alles kon.
Dit, zodat iedereen op zijn/haar gemak was, want het moest natuurlijk een leuke rit worden.
En wat had ik toch een prachtig uitzicht

2.

Feike was ontzettend braaf, en genoot in volle teugen. Ik begon me ook steeds meer te ontspannen en echt te genieten. Maar het moest nog gebeuren; de galop! Dus we hebben op een mooi en rustig pad een galopje geprobeerd, en wanneer het nodig zou zijn, zouden we stoppen met galoperen.
Maar wat was Feike geweldig, en wat was het heerlijk. Na dit galopje stonden de tranen dan ook in mijn ogen van geluk

Dus het was tijd.
Tijd voor de zandvlakte.
En wat was dat geweldig!
Gelukkig is dit moment ook vastgelegd door meerdere fotograven, en ik deel het resultaat met veel liefde en plezier

Op sommige foto's kan je nog wat spanning zien aan mijn kant, maar al snel verdween die spanning en maakte ik ruimte voor een enorme glimlach

Kijk en geniet mee

3.

4. Ons groepje


5. Mijn gezicht en het hoofd van Feike, spreken boekdelen. Wat was dit genieten!

6.

7.

8. Feike en ik winnen de race!!

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15. En deze, omdat ik die ontzettend gaaf vind! Purple Power


Dit was dan mijn overzicht, van een fantastische dag!
Wat ben ik blij en gelukkig en ook zo ontzettend trots met en op mijn geweldige paard!
Hij heeft weer bewezen, dat hij precies HET paard is waar ik al die jaren van droomde; my once in a lifetime horse.
En wat hou ik toch ook van hem.
En mijn angst?
Die is weg
