Geplaatst Afgelopen weken hebben Wilke en ik weer en hoop meegemaakt. Van onze eerste reis naar Duitsland tot het rijden van een kür op muziek voor het goede doel Kika. Ik dacht, laat ik onze avonturen eens met jullie delen!
Ons laatste verslag was van onze eerste internationale Grand Prix U25 wedstrijd over de grens, namelijk Deauville (Frankrijk).
Op zondag 27 augustus zijn we terug gekomen uit Frankrijk, om na een paar dagen rust op vrijdag weer te vertrekken voor 3 dagen Belgische kampioenschappen in Meerdonk. Dit was een nationale wedstrijd, maar wegens het geringe aantal U25 combinaties in België (slechts 1) waren er ook Nederlandse combinaties uitgenodigd om deel te nemen.
Op vrijdag stond meteen de intermediaire 2 proef op het programma. Het was vreselijk warm en toch was wel te merken dat Wilke nog wat moe was van de week er voor. Toch liep Wilke een keurige proef met een score van 62%. De dag er na stond de Grand Prix U25 op het programma. Wilke voelde gedurende de proef nog fijner dan de dag er voor, maar op de laatste lijn was bij ons beide de energie een beetje op. Dat in combinatie met de hitte resulteerde er in dat de laatste passage-piaffe-passage lijn niet meer uit de verf kwam en in enkele zware onvoldoendes resulteerde en de score net onder de 60% trok (en terecht). Maar toch was ik heel blij met hoe hij de rest van de proef gelopen had!
De derde dag, zondag was het dan zo ver, we zouden beide voor het eerst in ons leven een kür op muziek rijden op Grand Prix niveau. De kür was net op tijd af en ik heb hem thuis één keer vluchtig doorgereden ivm tijdnood door de wedstrijd er voor en de rustdagen van Wilke. Met losrijden merkte ik al dat Wilke echt moe was en ik heb hem daarom ook maar een beetje met rust gelaten en gespaard voor de kür. Het was voor ons beide flink werken, maar toch kregen we van alle juryleden (behalve 1) 65%. 1 jurylid was er wat minder van gecharmeerd en trok de score naar beneden naar ruim 63%. Voor onze eerste GP kür, hoge temperaturen en vermoeidheid vind ik toch echt dat we niet mogen klagen!
Toen heeft wilke natuurlijk even vakantie gehad! Daarna begon het optrainen richting ons volgende internationale avontuur. Wilke en ik mochten namelijk starten in Babenhausen (Duitsland) in de GP U25 rubriek. Woensdag 10 september zijn we vroeg in de ochtend vertrokken. In totaal hebben we ruim 8 uur over de reis gedaan naar Duitsland, maar alles verliep prima! Wilke heeft bijna de gehele weg staan slapen en heeft onderweg lekker een bak slobber weg kunnen werken. We waren nog geen uur op het terrein, toen werden mijn moeder en ik al aangesproken door een duitse journaliste of ze ons mocht interviewen. Natuuuuuuurlijk mocht dat. Dus hup, Wilke weer even uit zijn stal geplukt voor de foto en in steenkolen Engels het een en anders over ons verteld. Wel grappig om terug te lezen dat de journaliste had begrepen dat er slecht 10 Friezen op de wereld bestaan ipv dat er slechts 10 friezen zijn die op dit niveau lopen haha.
In eerste instantie stond de veterinaire keuring gepland voor de donderdag, maar al snel bleek dat de duitsers niet zo moeilijk zijn. Ik ging wandelen met Wilke om lekker de benen de strekken na de lange reis. De organisatie dacht dat ik al voor de keuring kwam, dus ik vertelde dat deze morgen op het programma stond. Maar als ik wilde mocht ik meteen. Ik had niet meteen ja gezegd aangezien ik niet wist hoe stijf hij zou zijn van de lange reis. Hij is immers ook geen 8 meer. Na even in een rustig hoekje een stukje te hebben gedraafd bleek dat hij fit genoeg was en zijn we toch maar meteen naar de keuring gegaan. Ja kan er maar beter af zijn!
Samen aan de wandel
Had ik weer echt een actie waar je Melanie voor moet heten: normaal staan er bij de keuring bordjes of pionnen met daarop stap, draf etc en moet je links heen en rechts terug. Hier was het gewoon een grindpad en moest je 2 (!) passen stappen, draven, omdraaien en weer terug draven. Dus ik draaf heen, draai hem om (zoals ik altijd doe) en draaf terug. Ben ik net terug aan het draven hoor ik: “”How do you turn a horse?” Geen idee wat hij bedoelde. Dus ik keek hem natuurlijk heel dom aan haha. Wat bleek…. Ik liep aan de rechter kant heen en draaide hem dus om mij heen om terug te draven. Ik had hem dus niet om mij heen moeten laten draaien want dat was gevaarlijk want het is een hengst en voor het zelfde geld was hij in mijn nek gesprongen. Nou probeer dan maar serieus te blijven, want als er een een sul is met veterinaire keuringen is het Wilke. Ieder paard springt alle kanten op, staat op zn achterbenen etc en wilke doet keurig wat er van hem gevraagd wordt en maakt zich al helemaal nergens druk om. Maar natuurlijk heb ik gezegd “I’m sorry”. Geloof mij dat die Duitsers lol hebben gehad haha.
Wilke zijn voorbereiding op de proef, zennnnnn
Dag 2 (donderdag) eerst naar het tankstation gegaan om de krant te halen waar het artikel in stond. Mijn moeder en die hele krant doorbladeren om het op de laatste pagina te vinden haha. Gelijk 4 exemplaren gekocht! Die dag lekker kunnen trainen en wilke was fit en het was schitterend weer!
Vrijdag stond de inter 2 op het programma. En het was VRESELIJK weer! Regen, regen en nog eens regen. Van narigheid binnen in een kleine bak losgereden met de andere U25 combinaties. Voor wilke niet ideaal, zeker niet om series even door te rijden want in zo’n kleine bak gaat hij te veel terug denken. Proef ging best fijn! Helaas gingen, zoals ik verwachte, beide series goed stuk wat veel punten kostte. Toch hadden we nog ruim 61% en werden de 6e van de 7 (jeej geen laatste en een duitse combinatie eruit gereden!). Weer een Melanie Actie: ik starte aan het einde en wilde eerst wilke op stal zetten en naverzorgen voor ik naar de prijsuitreiking ging in de kantine. Helaas bleek toen ik binnenkwam dat de prijsuitreiking net klaar was. Helaas.
Zaterdag de U25 proef. Met losrijden voelde hij al beter dan de dag er voor. Proef voelde ook nog fijner aan dus ik hoopte op een hoger percentage. Helaas bleef het percentage gelijk met bijna 62%, maar wel 2 plaatsen gestegen naar een 4e plek! Ik was daar met name erg trots op dat wilke toch weer een aantal goede duitse combinaties achter zich heeft weten te laten! En hiermee had hij zich gekwalificeerd voor de finale, de grand prix kür op muziek. Eerst hadden we nog de prijsuitreiking, te paard! Altijd leuk, zeker aangezien Wilke super relaxed is en er echt van geniet (en ik natuurlijk ook).
Ik heb ook een filmpje van de prijsuitreiking, dus ik zou zeggen, oordeel zelf!
https://www.facebook.com/video.php?v=840850869282831&l=4051710679953703177
En dan de finale! Ik vond het toch wel spannend. Pas de tweede keer dat we de kür rijden en dan meteen in Duitsland. Maar wat heb ik fijn gereden en wat was ik trots op hem! Hij was mega fit en op de 2ers na zaten er geen grote fouten in. Ik kon niet stoppen met lachen. Punten vielen iets tegen met bijna 65%, maar weer een keurige 4e plek! En weer naar de prijsuitreiking. We kregen de instructie om met elkaar eerst een ronde in galop te doen en daarna langs het publiek in passage. Dat hoef je Wilke geen 2 keer te zeggen. We hebben echt genoten! Hieronder het filmpje.
Ook waanzinnig hoeveel leuke reactie we hebben gehad van de mensen daar! Overigens erg aardig volk de duisters!
https://www.facebook.com/video.php?v=842232079144710&l=6179568248582502630
De terugreis duurde helaas 1,5 uur langer dan gepland waardoor hij ruim 9 uur op de wagen heeft gestaan.
Veel tijd om uit te rusten had hij niet. Na 3 dagen bijkomen moest ik hem weer oppakken om afgelopen zaterdag naar het NK friezen in Kootwijk te gaan om in de intermediaire 2 te starten. We waren met zijn 2en in deze rubriek en ik wist van te voren al dat het spannend zou worden wie er zou winnen. Ik was blij om te voelen dat Wilke nog zo fit was en hij deed super zijn best! Gelukkig nu wel weer foutloze series. Uiteindelijk hebben we met 62,5% op 0,4% net niet gewonnen. Maar ik was weer mega trots op mijn grote vriend!
En dan het laatste avontuur, het Freestyle for Kika event. Een evenement georganiseerd door mijn kür maker Theo Holstein bij Hippisch Centrum Dordrecht. Een evenement waarbij ongeveer 15 combinaties die allen een kür hebben van Theo in de aanloop naar het evenement bezig zijn geweest met het binnenhalen van donaties voor Kika. Al het geld wat met dit evenement binnen is gekomen gaat naar Kika. De ruiter die bij de afsluiting van het evenement de meeste donaties binnen heeft weten te halen ontvangt de Freestyle for Kika Award.
Er was een geweldige dag! Redelijk weer, veel publiek en mooie shows. Tijdens de uitreiking van de award kwamen alle deelnemers te paard de ring in. Toen werd bekent gemaakt wie de nummers 1,2 en 3 waren. En wat bleek, Wilke had ruim 4.000,- opgehaald en in totaal 1.400 donaties en had daarmee ruim de award gewonnen! En wat was hij weer stoer met de parade. We hebben die dag ook onze GP kür gereden en ook daar heb ik samen met Wilke van genoten. Er is in totaal ruim 18.000,- opgehaald voor Kika! Echt een geweldig initiatief.
Filmpje van de uitreiking van de award en de parade:
https://www.youtube.com/watch?v=EEx2ITgcuoA&app=desktop
En nu…..? Nu heeft wilke lekker even vakantie. Daarna gaan we weer lekker doortrainen voor het indoor seizoen. Sorry voor het lange verhaal, maar ik kreeg het niet korter haha.
Zo stond meneer er vandaag bij:
Groetjes Wilke en Melanie
gefeliciteerd met je mooie resultaten! 
