
Op weg naar het bos.

In galop gaan we richting het Safaripark. Er is ook een filmpje van, maar dat keek niet zo prettig met het gerammel


De vorige keer dat mijn vriend mee was met de fiets, merkten we al snel dat de paadjes die te paard heel fijn zijn, op de fiets een stuk zwaarder zijn. We houden ons dus met name aan de paadjes met wat hardere bosgrond.
Alanda blijkt, ondanks haar kleur, het geheugen van een kanarievogeltje te hebben. Als mijn vriend recht achter haar fietst, is er niets in de hand. Maar wanneer ze in de bocht ineens weer de fiets in het vizier krijgt, schrikt ze zich een hoedje


Gelukkig kan ik daar wel om lachen. Alanda moest wel even van de verbazing bekomen.


We gaan weer verder het bos in. Hondje Max is ongevraagd meegegaan vanaf stal en blijft netjes meelopen.

Bovenop de heuvel even wachten op mijn vriend, zodat we even kunnen pauzeren (fietsen door het bos schijnt echt een stuk zwaarder te zijn dan paardrijden


Blije Max die mijn vriend even gedag komt zeggen


We proberen nog een galopje. Zolang Alanda de fiets in de smiezen heeft, is er niets aan de hand. Als ze de fiets dan uit het oog verliest, ook niks aan de hand. Maar zodra ze hem dan weer ziet... schrikt ze zich echt helemaal rot

Lekker in galop door het bos!

En in draf door het bos. Alanda vond de fiets in de bosjes een beetje spannend, dus we zijn een paar keer voorbij gekomen zodat ze er aan kon wennen


Op de terugweg komen we langs een vakantiehuisje waar nu al een tijdje een herdershond zit die het niet zo heeft op voorbijgangers. Hij komt iedere keer snoeihard op het hek afgevlogen en begint dan als een dolle idioot te blaffen. Ik wil dat Alanda leert om daar gewoon rustig voorbij te gaan, anders dan kunnen we er straks namelijk helemaal niet meer voorbij. Alanda was de hond schijnbaar echter sch^$tbeu



Max kijkt het zo eens aan...

Wát een voorbeen


De bewegende beelden, met arme kleine Max die stof staat te happen

Gelukkig was het daarna ook weer meteen goed en ontspande ze weer. Ik ben wel benieuwd hoe ze er de volgende keer voorbij gaat. Voor het mooie had ik eigenlijk nog terug willen rijden om nog een keer langs te gaan, maar voor die hond vind ik het ook weer sneu. Dat beest kan het zelf ook niet helpen.
Al met al weer een heerlijk en leerzaam ritje, en gelukkig is het mijn vriend ook goed bevallen
