Geplaatst Jim was druk, onbestuurbaar, ik had geen vertrouwen in hem, enz.
Kortom: we waren met hele andere dingen bezig
En nu... Hij heeft van de week een wondje opgelopen door zijn hoofdstel (dat de deur uitgaat, en ik heb een ander hoofdstel dat hopelijk beter zit).
Dus we kunnen niet rijden. Ik bedacht me dat ik nog een touwhalster had liggen en dat ik daar wel eens wat mee kon proberen.
En zo gezegd, zo gedaan
Men neme 1 vieze, onder het zand zittende en verharende haflinger
Deze poets je dan en zadel je op.
Dan stap je op en rij je ermee weg. Wel in de bak uiteraard, want je moet niet meteen te vreemde fratsen uit willen halen
Netjes langs het hek ging goed
Een volte lukte ook goed
En toen was er ineens de ontdekking dat je baasje bijzonder weinig te vertellen heeft en je dan gewoon op je dooie gemak naar het hek kan lopen
Na wat overtuiging vervolgden we onze poging en hebben we zelfs een relaxed drafje en galopje gedaan.
Waar uiteraard geen foto's van zijn, want dat was onmogelijk voor mij
En helaas was er niemand die ze voor me kon maken.
Na de draf en galop verzamelde ik nog meer moed, heb ik het hek open gedaan en zijn we naar buiten gegaan.
De pony vond het ook leuk
Links akker, rechts het kippenhok, mesthoop en wei
Het uitzicht
Weiland van de buren
Klaar! Knappe pony
Genietend van zijn verdiende muesli met peen en appel
Ik ben helemaal trots op mijn blonde monster. Hij was zo braaf! Wel ondeugend uiteraard, maar haalde geen gekke dingen uit, maakte er geen misbruik van (okee, op die ene keer richting hek dan).
Vorig jaar heb ik op het punt gestaan om hem te verkopen omdat ik het vertrouwen aardig kwijt was. Hij kon alleen maar rennen en bokken en ik werd er bang van.
En nu?
We draven en galopperen rond met een touwhalster. Vol vertrouwen, alsof we nooit anders gedaan hebben
)
