Arya is een 8jarige Spaanse merrie zonder papieren. Zij heeft heel haar leven in het zuiden van Spanje doorgebracht. Vorig jaar december is haar veulen geboren en werden ze in een "wei" gezet in de buurt van mijn ouders. In mei dit jaar zag ik het veulen en was ik direkt verkocht
. De moeder was rond en gezond, net als haar veulen die een palomino kleur heeft. In juli ging ik terug naar Spanje om de aankoop te regelen. Wanneer die eigenaar het veulen wil vangen, zie ik de merrie door de wei draven en valt mijn mond open van verbazing
. Zij toonde super goede gangen, waar menig belgische/nederlandse/duitse paarden op jaloers zouden zijn. Ik vroeg of die merrie ook te koop was en hij zei ja. Ik wist dat mijn zus op zoek was naar een paard en gezien de prijs (ze is ook nog drachtig) was het een eenmalige kans. Ik heb ze even gereden in de wei met een spaans zadel en een spaans hoofdstel en ze was braaf. Medisch was ze volledig in orde, de rest zou wel goed komen.Dus, in plaats van een veulen, kwamen er eind juli twee en een half paarden naar België.
Isman (haar veulen) ging naar de opfok, Arya (zoals wij haar gedoopt hebben) bleef bij mij opdat ik van haar een dressuurpaard kan maken.
Ze had duidelijk nog nooit een binnenpiste gezien, was altijd met een hand gereden met een heel scherp bit en altijd maar "juh juh juh". Ik zat dus van begin af aan op een brok energie.
Na veel aanvankelijke problemen, zoals blokkeren en achteruit vliegen, draaien, scheef lopen, etc... begint ze nu eindelijk de bedoeling van het figurenrijden te snappen.
Zoals gezegd is het een hete doos, neus in de wind en in het begin bijna niet kalm te krijgen. Ze blijft wel altijd netjes bij de ruiter, maar durft gemakkelijk ter plaatse te galopperen. Ik heb daarom gekozen om ze regelmatig met bijzetteugels te rijden, anders ben ik meer met een giraf aan het rijden dan iets anders.
Sinds een week is ze weer verhuisd naar een nieuwe stal waar een buitenpiste aan is. Mijn zus (tevens hobbyfotografe) heeft enkele foto's van ons getrokken. Ik heb daarna enkele van haar genomen op haar paardje.
Het groot probleem waar wij nu nog mee zitten is dus de ontspanning. VWNW kent zij niet, rustig lopen ook nog niet echt.
Wij werken er aan, maar de weg is nog lang!
haar mooi hoofdje
stressy stap in het begin





Ik wordt weer heet, na de galop
, wel mooie middendraf
Zonder bijzetteugels

Achter de loodlijn

Arya met haar baasje :


jaja, ontspannen stappen kunnen wij ook!!

Heel vel succes want ik vind het een plaatje *jaloers

