Grappig, met mijn vorige paard ben ik L springen en Z1 dressuur geworden en toen heb ik haar verkocht. Zo vaak kom je deze stand niet tegen aangezien de meesten die Z1 dressuur rijden niet het parcours in gaan.
In het L liep ik ook een tijdje tegen hetzelfde probleem aan. Onzeker zijn en daardoor niet lekker kunnen rijden. Gelukkig heb ik dat met goede instructie op weten te lossen. (tip: Jan Vrieling, de vader van Jur, kan erg fijn springles geven!)
Dan nog wat commentaar op de foto's: het paard lijkt me een beetje hetzelfde type als mijn oude paard: vooral veel plezier in het springen en tijdens dressuurwedstrijden eigenlijk vooral lekker enthousiast lopen wanneer de proef naast een springring is.
Je mag boven de hindernissen je hand wat meer meegeven naar voren. Je paard kan zijn neus er niet voldoende uit brengen boven de hindernis waardoor hij zijn sprongen niet mooi af kan maken. Op elke springfoto zet je je handen vast op de schoft. Als je goed steun zoekt op je knieen, kun je je handen makkelijker naar voren brengen. Probeer het eens tijdens de training.
Verder: kijk je lijn! Ik zeg altijd tegen leerlingen dat ze die kant op moeten kijken waar ze heen willen. En het lijkt me dat je niet naar de grond wilt, maar vooruit naar de volgende hindernis. Kijk die kant dan alvast op zodat je ook gericht die kant op kunt rijden.
Zoals al gezegd werd: denk om je hakken. Je prikt je sporen nu in hem vast, maar je zou je been rechter langs je paard moeten leggen.
En als laatste puntje: ik vind dat je dichter bij het zadel kunt blijven. Je komt nu erg ver uit het zadel. Zou je paard stoppen voor de hindernis of een rare draaier maken bij de landing, dan is de kans groot dat je de grond of de balken van dichtbij bekijkt. Door dichter bij het zadel te blijven (kruis aantrekken boven de sprong) kun je sneller weer gaan zitten waardoor je meer stuur hebt richting de volgende hindernis.
Geplaatst 
