Sinds 1,5 jaar heb ik een schat van een merrie, een angloarabier, pittig van karakter maar een echte knuffel....Lief in de stal maar redelijk dominant onder 't zadel, 16 jaar oud, mijn eerste paard, nooit gedacht dat dat er ooit zou van komen......
Ze was 12 jaar gebruikt als kweekmerrie en heeft 10 levende veulens (& 2 doodgeborene) op de wereld gezet. Tijdens één van die drachten stond ze in de stal naast een andere merrie die ze niet kon uitstaan. Gevolg de stukken muur vlogen rond. Mevrouw had dikke poten en stond doorgezakt op de kogels. De veearts die erbij kwam kon geen hulp bieden (ontstekingsremmers, ....) wegens de dracht. Alles zou met voldoende rust goed komen....ook daarna heeft ze nog een kleine aanvaring gehad met een muur (denk ik want de ware toedracht hebben ze me nooit verteld) die haar ook niet echt veel goed gedaan heeft, opnieuw, veearts zei niks aan de hand... wat spuiten en alles komt goed.
Toen ik ze kocht stond ze nog wat doorgezakt maar volgens de veearts die we voor de verkoop erbij haalden kon dit voor recreatief rijden geen enkel probleem zijn. Nadat ik een half jaar moeite gehad heb om op haar niveau te kunnen rijden, begonnen er af en toe wat fysieke problemen te komen. Door die doorgezakte kogels loopt ze zowieso niet heel regelmatig maar dit verergerde altijd maar. SOms haalde ik ze uit de stal en liep ze perfect, soms mankte ze nog voor we goed en wel gedraafd hadden.... twee veeartsen zijn er naar komen kijken, de ene constateerde spat, de andere ook, ... verder niks aan de hand...... Maar de onregelmatigheid bleef steeds en werk maar erger en erger. Ik was ondertussen ook al begonnen met msn glucosamine e.d. bij te geven, met een klein kortstondig succes als gevolg.... de laatste maanden ging ze steeds meer achteruit, niet alleen om dat ze constant op stal stond en onregelmatig gevoerd werd. Van zodra ik dit wist (hoe stom is het dat je zoiets niet onmiddellijk doorhebt!) heb ik ze verhuisd. Op mijn vorige stal lachten ze me altijd uit met haar, het was een dominant paard dat niet wilde draven omwille van een slecht karakter, geef die eens een goede tik, 't is een komediante, heb ik meerdere keren gehoord. Gelukkig heb ik op dat vlak altijd mijn instinct gevolgd en nooit naar hen geluisterd...
In haar nieuwe stal waar ze nu een week staat zagen ze onmiddellijk wat ik bedoelde en plotseling werd ik serieus genomen. Gisteren kwam er een veearts-osteopaat langs en volgens hem zijn de pezen tussen de kogel en de sprong volledig versleten waardoor alles overbelast wordt. Zo krijgen we dus die onregelmatigheid die soms opkomt, zich soms verplaatst en blijkbaar niet door alle veeartsen makkelijk gezien wordt. Er valt dus niets meer aan te doen behalve op pensioen zetten. draven en galopperen zou paardonvriendelijk zijn.....Een wandeling van tijd tot tijd kan nog wel.....Mijn beslissing is gemaakt en ik zet ze op pensioen....
Ik ben er 't hart van in, hoewel ik het diep van binnen natuurlijk wel al wist, maar je hoopt altijd wel nog. Ik had nog graag een viertal jaar met haar verder gereden, rustig, op een B-niveau want daar zit ik ongeveer.... zonder het te beseffen heb ik mijn laatste ritje al gemaakt in juli en toen hebben we eigenlijk ook enkel gewandeld en een 10 tal minuutjes gedraaft......nu lukt dat zelfs al niet meer. Gelukkig heeft ze onbelast geen pijn en kan ze dus nog rustig op de wei blijven staan en af en toe een wandelingetje kan ook nog net.......
Dit moest ik ff van me afschrijven, ik wilde dit nog bij het 'medisch' forum zetten met foto's en alles maar ja, er valt blijkbaar toch niks meer aan te doen, maar als iemand suggesties heeft.... altijd welkom natuurlijk
bedankt om te lezen.....