Op het moment sta ik voor een hele moeilijke beslissing.
Mijn lieve Kashmir (zie profiel) heb ik nu met elkaar dik 10 jaar en is altijd een dier geweest die de ene kwaal na de andere had.
Voor een paar jaar geleden kreeg hij leververgiftiging wat zich uitte in mok/onstekingen overal/vermageren etc...
Hier hem zo goed als bij op gekregen, maar het mag allemaal niet baten...
Ik heb em mei 2007 moeten "verkopen" wegens mijlenhoge da rekeningen en ben em een jaar uit het oog verloren geweest (zie profiel)
Sinds april dit jaar heb ik em terug en hem er goed bovenop gekregen.
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=971365
In juni kreeg ik echter het slechte nieuws dat ie een zware peesblessure heeft en Kashmir kreeg tot voor kort weer oedeem in zijn oogkassen/koker/onder zijn buik.
2 Weken geleden wegens weidegang heb ik em van de ijzers af laten halen, mijn maatje mocht toch alleen maar grazen en zo weinig mogelijk lopen.
Hij liep toen ietwat gevoelig, maar meneer liep altijd op schoenen dus dacht dat trekt wel bij.
Afgelopen week liep ie erg kreupel op de weg en heb ik de hoefsmid gebeld die vandaag langs zou komen.
Kas kwam op stal afgelopen week wegens het natte land (samen met zijn vriendjes en vriendinnetjes)
Zijn been rechtsvoor begon eergister op te zwellen en vermoedde een onsteking in zijn hoef, de smid zou toch komen dus kon meteen kijken.
Vandaag kom ik op stal en zegt de hoefsmid tegen me slecht nieuws te hebben,..
Zijn been was tot zijn borst gezwollen en hij had bloedvergiftiging en zijn onsteking was (net als 6 jaar terug) uit zijn kroonrand gebarsten...
Hij zei je moet de da bellen..
Die kwam vrij snel en zei de zwelling met antibiotica te kunnen behandelen, in afwachting hoe zijn lever hier weer op zou reageren.
Wat hem wel zorgen baatte was dat hij niet in kon schatten hoe groot de onsteking zou zijn, het zou zomaar kunnen dat de hoefwand nagenoeg vrij los zou zitten (stel je voor dat als je zelf een veel te grote schoen aan zou hebben)
Ondertussen hele gesprekken gehad van hoe ver moet ik nog met em gaan voor ik em zou laten gaan...
Arme beesje heeft ondertussen:
*cornage (al jaren, is niet zo'n probleem)
* leveraandoening
* lekkende hartkleppen + ruis
* zware peesblessure linksvoor
* zware onsteking rechtsvoor
* oedeem onder buik/ogen/koker
Na goede gesprekken met stalgenoten en da en hoefsmid sta ik voor de moeilijke keuze... laat ik kas gaan of ga ik met behandeling bezig wat minstens een jaar duurt waarbij ik weet dat er wel weer wat anders met em gaat gebeuren. (hij is namelijk afgelopen jaren geen maand goed geweest)
Financieel gezien zou het beter zijn em te laten gaan sowieso, maar emotioneel is dat erg moeilijk...
Het belangrijkste is de vraag: wat is het beste voor Kashmir?
Met deze vraag zit ik dus heel erg en moest het hier even kwijt... what to do.. i don't know
