Geplaatst 
Op een avond had ik met een Vriendin Tess afgesproken om te gaan rijden, we gingen lekker met ze'n 2en het bos in, dit doen we eigenlijk weeklijks.
We hadden al een half uur gereden toen we op een lekker lang pad kwamen, het pad waar we altijd galopeerden, de paarden voelde het al aan en begonnen al een een spurt. We wisten dat er een bocht in zat aan het einde dus we moesten de paarden op tijd terug nemen.
Toen ik de bocht zag schreeuwde ik naar Tess dat we moesten afremmen. (Tess reed voorop).
Ik had mijn paard al naar stap maar Tess kreeg hem niet in een keer terug, en pats boem, haar paard gleed uit, stond op en rende weg. En liet Tess roerloos op de grond achter.
Ik ben meteen van me paard afgestegen en naar Tess gelopen, ik heb dit wel vaker meegemaakt en er is nog nooit wat gebeurd, maar dit keer antwoorde ze helemaal niet, ze zat heel vreemd te doen, en onregelmatig te ademhalen, ik schrok en ik dacht meteen dat ze een klaplong had ofzoiets.
Ik heb haar mobiel uit haar zak gehaald en 112 gebelt, maar haar mobiel deed het niet, Ik raakte totaal in paniek, tot dat ik erachter kwam dat ik mijn eigen mobiel ook bij me had. Nog een keer 112 gebelt en dit keer kreeg ik eindelijk iemand, werd meteen doorverbonden met de Politie uit mijn woonplaats. (Ondertussen steeds geprobeerd contact temaken met Tess, maar ze bleef totaal afwezig, tilde afentoe dr hoofd op en liet die dan weer plotseling vallen.)
Maargoed, daar sta je dan, een vriendin die waarschijnlijk iets verschrikkelijks heeft. En een vrouw aan de telefoon die je even moet uitleggen waar je precies bent ( In een groot bos op de Veluwe.)
Ik wist dat we dicht bij de Kazerne zaten, dus ik vertelde haar dat als ze de ambulance naar de Kazerne stuurde dat ik daar tepaard aan de weg ging staan. (Vanaf ons punt kon je de weg zien.)
Maar die vrouw wilde maar niet geloven dat er maar 1 kazerne was in mijn woonplaats. Ze bleef maar doorzeuren welke Kazerne, Ondertussen deed Tess nog raarder, ik heb de vrouw aan de lijn vervolgens lopen uitschelden dat ze op moest schieten omdat me vriendin misschien wel dood ging. Ik hoorde ineens een ambulance en ze zei dat ze me verbond met de ambulance. Ik hoorde de sirene dichterbij komen en ze reden me zo voorbij.
Ik was zo machteloos ik ben meteen in janken uitgebarsten, Gelukkig nam toen de Ambulance contact met mij op en heb ik ze naar de plek geleid. Ze deden Tess op de brancard en gingen naar het ziekenhuis. Er kwam ook een politieauto mee die achter het paard aanging. (Die gelukkig veilig thuis kwam.) De politie heeft mij toen wat vragen gesteld en me gerustgesteld en ben toen met me paard naar stal gereden.
Meteen toen ik thuis was gebelt, Tess had een zware hersenschudding, kneusingen en een tand uit haar mond. Godzijdank is ze nu weer helemaal de oude. (al heeft dat 2 maanden geduurt)
Het was vreemd om daarna weer met haar tepraten, ze wist er helemaal niks meer van en ze deed weer normaal. Het is echt een gebeurtenis wat ik nooit meer vergeet.
Mijn complimenten aan de Ambulance dat ze er zo snel waren. (2 min nadat ik had gebelt hoorde ik de sirene al)
Nou dat was mijn gebeurtenis ...
na deze gebeurtenis nog op dat pad geweest? ik zou dat volgens mij niet eens meer durven.. 
