Geplaatst Hallo Bokkers,
Een aantal van jullie zullen mij wel kennen. Ik heb in de loop der jaren tal van topics geopend op Bokt met foto's van mijn verzorgpaard. Rijfoto's, meetingfoto's, gewoon wat foto's, crossfoto's, springfoto's... Eigenlijk deelde ik alles wel met jullie.
Maar helaas. Hier gaat een einde aan komen. Gisteravond is de eigenaresse van Winston bij mij geweest en heeft mij verteld dat ze niet verder wilt met mij als verzorgster.
Dit kwam voor mij enorm onverwacht, ik heb nooit een aanleiding hiertoe gevonden maar helaas. Ik kan niets veranderen of doen om het nog een kans te geven, het besluit staat vast.
Na ruim 3 jaar plezier gehad te hebben van deze topfjord is het na zaterdag voorbij...
3 jaar lang heb ik van dit paardje mogen genieten, heb ik met hem (letterlijk) sprongen genomen die ik voorheen nooit durfde. We deden alles samen. Bosritjes, lekker hard over de heide crossen of de hindernissen in het bos meepakken. Crosslesjes en zelfs een onderling wedstrijdje, wat een gaaf gevoel was dat! We zijn het strand op geweest, ook daar hard gegaan en genoten. We hebben onze grenzen verlegd in het springen en zijn over de meter gekomen. Instructieweken op het fjorden stamboek. We hebben dressuur gereden, gelest om steeds beter te worden. Voor dit jaar een startkaart aangevraagd met het doel voor 2016 L1 startgerechtigd te zijn. Helaas gaat dit niet meer lukken. We staan nu op 5 winstpunten en zaterdag zal onze laatste wedstrijd zijn.
Ik ga Winston enorm missen, maar ik probeer terug te kijken op een geweldige tijd waarin ik een hoop met hem heb ontdekt en geleerd. Een tijd waarin we beide plezier hadden en soms de gekste dingen uithaalden.
Gisteravond heb ik er enorm om moeten huilen. Ik ben vandaag weer bij Winston geweest en mag gelukkig deze week elke dag gaan. Zaterdag is dan echt de laatste keer en ik denk dat er nog wel tranen zullen vloeien.
Vandaag vond ik een leuke verassing aan de deur. Ik heb begin dit jaar meegedaan aan de spreekwoordenwedstrijd. Hiermee had ik een uitvergroting van een foto gewonnen. Waar ik had gerekend op een simpele foto-afdruk van 20*30, lag er ineens een prachtige aluminium plaat voor mijn neus. Hij is enorm gaaf en gaat een mooie plek op mijn kamer krijgen.
Ik wil wel graag alle bokkers bedanken die Winston en mij hebben geholpen in onze topics, met de tips en commentaren waar ik absoluut wat aan heb gehad. Ik hoop dat ik binnenkort weer een paardje vind waar ik nieuwe dingen van kan leren en waar ik net zo veel plezier aan kan beleven.
Een aantal van jullie zullen mij wel kennen. Ik heb in de loop der jaren tal van topics geopend op Bokt met foto's van mijn verzorgpaard. Rijfoto's, meetingfoto's, gewoon wat foto's, crossfoto's, springfoto's... Eigenlijk deelde ik alles wel met jullie.
Maar helaas. Hier gaat een einde aan komen. Gisteravond is de eigenaresse van Winston bij mij geweest en heeft mij verteld dat ze niet verder wilt met mij als verzorgster.
Dit kwam voor mij enorm onverwacht, ik heb nooit een aanleiding hiertoe gevonden maar helaas. Ik kan niets veranderen of doen om het nog een kans te geven, het besluit staat vast.
Na ruim 3 jaar plezier gehad te hebben van deze topfjord is het na zaterdag voorbij...
3 jaar lang heb ik van dit paardje mogen genieten, heb ik met hem (letterlijk) sprongen genomen die ik voorheen nooit durfde. We deden alles samen. Bosritjes, lekker hard over de heide crossen of de hindernissen in het bos meepakken. Crosslesjes en zelfs een onderling wedstrijdje, wat een gaaf gevoel was dat! We zijn het strand op geweest, ook daar hard gegaan en genoten. We hebben onze grenzen verlegd in het springen en zijn over de meter gekomen. Instructieweken op het fjorden stamboek. We hebben dressuur gereden, gelest om steeds beter te worden. Voor dit jaar een startkaart aangevraagd met het doel voor 2016 L1 startgerechtigd te zijn. Helaas gaat dit niet meer lukken. We staan nu op 5 winstpunten en zaterdag zal onze laatste wedstrijd zijn.
Ik ga Winston enorm missen, maar ik probeer terug te kijken op een geweldige tijd waarin ik een hoop met hem heb ontdekt en geleerd. Een tijd waarin we beide plezier hadden en soms de gekste dingen uithaalden.
Gisteravond heb ik er enorm om moeten huilen. Ik ben vandaag weer bij Winston geweest en mag gelukkig deze week elke dag gaan. Zaterdag is dan echt de laatste keer en ik denk dat er nog wel tranen zullen vloeien.
Vandaag vond ik een leuke verassing aan de deur. Ik heb begin dit jaar meegedaan aan de spreekwoordenwedstrijd. Hiermee had ik een uitvergroting van een foto gewonnen. Waar ik had gerekend op een simpele foto-afdruk van 20*30, lag er ineens een prachtige aluminium plaat voor mijn neus. Hij is enorm gaaf en gaat een mooie plek op mijn kamer krijgen.
Ik wil wel graag alle bokkers bedanken die Winston en mij hebben geholpen in onze topics, met de tips en commentaren waar ik absoluut wat aan heb gehad. Ik hoop dat ik binnenkort weer een paardje vind waar ik nieuwe dingen van kan leren en waar ik net zo veel plezier aan kan beleven.
Zodat ik niet weer zomaar met een flutreden moest stoppen terwijl ik dr 4/5x p.w. zat) Maar ik hoop voor je dat je snel een ander leuk verzorgpaard vindt! Je lijkt me een meid die echt voor haar verzorgpaard gaat 
