Zo reed ik vanmorgen dus weer rond op de snelweg en zie in mijn ooghoeken in een weiland een jong paard lopen helemaal alleen. Gevoelsmatig klopte dit plaatje niet. Want heb daar nooit eerder een paard zien lopen en vond het vreemd dat een veulen helemaal alleen zou lopen in een weide. En hij stond zo'n 10 meter van de snelweg af! Helaas reed ik te hard en kon niet zonder gevaar stoppen op de vluchtstrook. Ik heb dus een rondje om gereden en ben er opnieuw naar toe gereden. Mijn auto op de vluchtstrook gezet en ben uitgestapt. Nu draag ik voor mijn werk veiligheidskleding met felle kleuren. Toen ik uitstapte begon het veulen direct te hinniken en met veel bravoure rond te lopen. Het was dus een pittig ding en schatte direct in dat het een groot gevaar kon opleveren omdat hij een vrije toegang had naar de snelweg! Stel dat het veulen de snelweg zou oplopen, zal het veulen dat waarschijnlijk niet overleven, maar je wilt niet weten wat voor andere gevolgen voor de weggebruikers dit kan hebben met eventuele ongevallen met letsel als gevolg.
Ik heb direct de politie gebeld voor assistentie (handhaving) en heb toen het veulen op afstand van de snelweg proberen te houden. Hij had gelukkig een halstertje om maar ik kon niet dichter in de buurt komen dan 5 meter, dan liep meneer weer weg. En hij was wel erg geïnteresseerd in de snelweg! Dit was niet goed voor mijn zenuwen.
Gelukkig kwam een berger een naast gelegen landweggetje opgereden en kwam kijken wat ik daar aan het doen was. Heb van hem een sleepkabel gekregen met een zware ijzeren haak en zo heb ik hem proberen te vangen. Nu heb ik hier thuis 2 paarden en kan daardoor redelijk de lichaamstaal herkennen. Ik probeerde hem te benaderen, maar dat werd een kat en muis spel. Gezien het gevaar van de snelweg wat op de loer lag kon ik niet teveel risico's riskeren. Toen bedacht ik mij hoe het ook alweer moest in "paardentaal" .... Ik heb mij kleiner gemaakt door mijn schouders te laten hangen. Ben in een boog naar hem toe gaan lopen en heb hem niet aangekeken. Toen kon ik hem van dichtbij benaderen en heb ik hem mijn hand laten ruiken. Toen vond meneer het wel weer genoeg en zette het weer op een loopje. Toen nog maar een keer de benadering tactiek toegepast en warempel ... hij bleef stil staan!! Heb zijn halstertje voorzichtig vast gepakt en hier reageerde hij redelijk goed op. Toen heb ik hem aan het halstertje vastgemaakt met die onhandige sleepkabel (alles beter dan niets). Meneer was het er niet mee eens en begon driftig te dribbelen en rondjes om mij heen te lopen. Maar hebben was hebben en ik zou hem zeker nooit meer losgelaten hebben! Van binnen maakte ik een vreugdesprong omdat ik wist dat vanaf nu de situatie onder controle was en het gevaar geweken. En na een paar minuten en geruststellende woorden werd hij al rustiger.
Om een lang verhaal kort te maken ... politie kwam te plaatse en nog een collega van mij die naar de dichtstbijzijnde boerderij was gereden om te informeren van wie het veulen kon zijn. Nadat er steeds meer mensen zich ermee gingen bemoeien, was uiteindelijk de eigenaar gevonden en is het veulen weer terug thuis. De eigenaar was dankbaar dat ik het veulen had opgemerkt en had gevangen, hij was hem heel de ochtend al aan het zoeken geweest, maar had niet gedacht dat hij zover van huis zou zijn. Het was overigens een prachtig mooi Fries veulen van 6 maanden. Jammer dat hij niet bij mijn in de auto paste, anders had ik hem hier thuis bij mijn andere Fries in de wei gezet haha.
Dit soort "incidenten" maken mijn werk erg leuk. Want vanwege mijn werk zie ik vaker leed en ellende op de snelweg en dit soort dingen fleuren het geheel dan toch weer op. Beestje gered, onwetende automobilisten behoed voor het gevaar en de eigenaar weer blij dat zijn veulen weer gezond terug thuis in de wei staat. Just a good feeling!
