Het begon een poosje terug, toen Loki niet lekker in zijn vacht zat. Zijn vacht was dof en gek verkleurd. Een paar weekjes later merkten we ook dat hij afviel: reden genoeg om even aan de bel te trekken. DA gebeld, die kon een week later komen. Donderdag was de DA geweest voor Loki en een ander paard op stal die ook erg mager is en ook gewoon niet gezond oogt. We zouden de dag erna de uitslag krijgen van het bloed- en mestonderzoek. Vrijdagavond telefoontje: 'De paarden hebben beide verhoogde leverwaardes'. Die van Loki was 250, terwijl het maximum 40 is. (die van het andere paard ga ik hier ivm privacy niet opnoemen) De dierenarts vermoedde 2 dingen: leverbot of Jacobskruiskruidvergiftiging. Wij hebben eens flink nagedacht wat het zou kunnen zijn. Aangezien de paarden ámper op het land hebben gestaan waren we leverbot aan het uitsluiten. JKK vergiftiging, het gevreesde plantje. Aangezien we sinds 2 maanden nieuw hooi hebben, gaan we er van uit dat het daaraan ligt. Natuurlijk de paarden meteen op ander hooi (het oude hooi) gezet. Maar nu kreeg ik de klapper: de staleigenaresse zei tegen mijn moeder dat de paarden naar Utrecht moeten voor onderzoek. Om gewoon zeker te weten wat het is gaat mijn moeder morgenochtend vroeg Utrecht bellen. De paarden krijgen daar hoogstwaarschijnlijk een echo en aan de hand daarvan misschien een leverbiopsie.
Maar ik ben gewoon zo bang.. Ik ben altijd gewend geweest Loki te kunnen zien wanneer ik wil, ik stap op de fiets en 5 minuten later ben ik op stal. Ik hoop zó damn hard dat het niet te ernstig is en dat we gewoon nog een leuke, vrolijke toekomst tegemoet hebben.
Loki, je kunt het jongen!

Ook een flinke zorg, zolang je niet zeker weet wat eruit komt.
Heel veel sterkte!
Zij weet meer dan ons, dusja..
