Daarnet kwam ze hijgend en half huilend binnen, mama je moet komen kijken er is iets heel raars met Ishan.
Dus ik vraag wat is er dan? Zegt ze: "Ik kan dat niet uitleggen je moet komen kijken mama, snel nou misschien is ie wel heel erg ziek"
Dus ik schrik me een bult en ga snel mee naar buiten, waar Ishan rustig van zijn hooi staat te knabbelen.
Huh?? zegt Kim naast me, nu is het weg. Maar het was heel eng mama, er kwam iets uit zijn buik.
Dus ik zeg, misschien was ie gewoon aan het plassen? Nee mama het was heel eng heel dik en raar.
Dus ik vraag haar om aan te wijzen waar dat dan was, en jahoor.... Ishan had dus toch gewoon moeten plassen , maar die plas had ze niet afgewacht, meteen kwam ze aanrennen naar mij.
Ik heb haar dus verteld wat dat rare ding dan was, waarop ik het antwoord kreeg "Huh maar hij is toch gecastreerd? dan is dat er toch afgehakt?" Lekker barbaars...
Ik lag in een deuk

