Geplaatst Na aanleiding van deze twee oudere topics nu een nieuwere met de vooruitgangen:
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=8&t=1293814
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=8&t=1255153
Eindelijk heb ik na veel proberen nu al meerdere keren op mijn paard gezeten.
We hebben er een beetje hulp bij gehad om haar wat minder angstig te maken voor het erop gaan hangen/zitten/hoger zijn dan haar verhaal.
De persoon die erbij was heeft me geleerd hoe ik dit allemaal aan kon pakken en me vertrouwen gegeven in mijn schat.
Ze vertelde me dingen die ik eigenlijk al wist maar die ik gewoon niet goed heb uitgevoerd.
Nu heb ik al meerdere keren weer aan haar gehangen en mijn vriend ging met haar rondlopen door de bak. Wat was dat een ramp in het begin, paard wist helemaal niet waar ze d'r hoeven neer moest zetten... We liepen rechtuit, maar het paard stond midden in de bak, ongeveer een halve meter naast mijn vriend. Na een paar dagen alleen maar grondwerk weer eens gaan hangen en ze snapte ineens precies hoe ze haar benen neer moest zetten. Nog niet helemaal vertrouwd, maar ze liep rechtdoor.
Nu als ik ga hangen wandelt ze zonder problemen de hele bak door.
Na vertrouwen te hebben in het hangen, zowel links als rechtsom (zowel linker als aan de rechter kant hangen), vonden we het tijd weer eens te gaan zitten. Paard vond het prima. Mijn vertrouwen was er alleen nog niet, dus na het zitten gewoon weer eraf en weer hangend stappen.
Na een paar dagen zei mijn vriend: Zullen we eens een stapje zetten. Ik weet niet of het zo was, maar gevoelsmatig trok ik helemaal wit weg
Maar...Maar... wat als ze nu gaat bokken? Ik wil er niet weer naast liggen...... (hellup?? 
)Mijn vriend zei: Jij zit angstiger te kijken dan je knol, die staat vredig te kijken, probeer nu maar... nou... vooruit.
Na 5 passen zei ik: Zet paard maar weer stil, voelt nog niet lekker... ik wil eraf... hahaha... Okee, zo gezegt, zo gedaan. Ik stond weer met knikkende knieeen op de vaste grond...
2 dagen later weer hangen/stappen en weer zitten. Toen gingen we weer zittend en stappen... Nu al 2 rondjes. Kwam er een vliegje aan vliegen en mijn paard begon met haar hoofd te zwaaien... Ow, ik wou er weer af ... (als ik dit nu zo typ denk ik echt, wat een miep
haha).Weer wat dagen later, weer erop. Het vertrouwen kwam steeds beter. Beginnen steeds met hangen en rondje stappen en daarna weer zitten, steeds een herhaling van opvolgende momenten. Nu was ik een stuk vertrouwder op haar rug, beide hebben we erover na kunnen denken en beide vinden het leuk. Langzaam weer wat stappen, langzaam drukte ik mijn benen tegen haar buik (hield ze hele tijd nog wat angstvallig van haar af). Ze reageerde niet als een wilde hengst, maar keek een beetje verward met "hey, wat is dat??" Toen mijn vriend stap zei en ik mijn benen wat aandrukte vond ze dat vreemd... Maar nu, weer wat dagen verder, rij ik al rondjes om mijn vriend heen, nog wel aan een longeer touw, maar hij geef al geen commando's meer, hij staat alleen maar te staan met een touw in zijn handen en ik rij rondjes om hem heen, laat paard rustig stil staan en stap weer rustig verder...
Ik vind het zo fijn dat ik nu al zover ben. Nog geen 100 pct vertrouwen om al verder te gaan, maar tot nu toe gaat het al super!
We bouwen gewoon langzaam verder en misschien binnenkort wel los of richting een drafje...
Ben zo trots op mijn paard, mijn vriend maar ook vooral op mezelf
Hieronder een foto van het zitten op mijn paard. Ik zit er echt als een zak aardappels op, maar tja, dat is iets waar we later wel aan gaan werken. Heb al een instructrice gezocht die me weer wil helpen met rijlessen geven om alles goed weer op te pakken
Wou gewoon mijn verhaal even kwijt... puur omdat ik zo trots ben op mijn beestje
