Geplaatst Het was superleerzaam, heel erg gezellig én ik heb samen met Margreet de Piaffe gedaan
, maar daarover later meer. De nacht voor de clinic mochten degenen die mét paarden kwamen al aankomen, zodat de paarden in ruime weipaddocks konden wennen aan de omgeving en een beetje aan elkaar. Ook voor ons was gezorgd, er was voldoende eten en drinken voor een weeshuis of 5 geloof ik..
De eerste clinic dag (13e) hebben we ons aan elkaar voorgesteld, en hebben we theorie gekregen over de principes van het Centered Riding van Sally Swift. De four basics zijn daarin het allerbelangrijkste: zachte ogen, ademhaling (één van mijn zwakkere punten), blokken bouwen en centering. In de ochtend kregen we grondoefeningen om onszelf meer bewust te worden van ons lichaam (én rek én strek) , je balans (op oa een grote bal en later trampoline mét hoofdstel om een stoel heen en dan merk je pas hoe moeilijk het is de stoel niet om te laten vallen), hoe je breeduit kijkt op een paard zodat je je zachte ogen houdt ipv naar één bepaald punt. Omdat het af en toe miezerde konden we niet alle oefeningen buiten doen, maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden een heel fijne positieve groep, met ruimte voor iedereen. Geen wrijving, geen ruzie, geen tranen, gewoon lekker ontspannen.
In de middag was het voor de eerste keer rijden, en dan kom je erachter dat een mooie meewerkende bal een stuk handiger is om jezelf op je 4 basics te houden dan een paard dat gaat bewegen
. En je komt erachter waar je zwakke punten liggen, bij mij is dat dat ik té netjes wil zitten waardoor ik een holle onderrug trek. Als ik voor mijn gevoel als een voddebaal op mijn paard zit, laat de spiegel zien dat mijn schouder, heup en hak een schitterende rechte lijn volgen, en dat er twee keurige driehoeken te zien zijn van kuit /punt voet / hiel van voet; en hiel van voet / knieholte / heup. Een echte eyeopener was dat!! Ik kreeg ook nog oefeningen om mijn onderrug meer te voelen, en het fijne is dan als je automatisch terugvalt in je oude gewoonten (die in 3 dagen natuurlijk niet meteen weggepoetst zijn) je stomweg rugpijn krijgt, dus als vanzelf weer teruggaat naar je 4 basics. De lessen zijn in blokken van 3 ruiters en 2 instructeurs (we hadden 9 deelnemers dus 3 lesblokken achter elkaar), en een zee van individuele aandacht voor hetgeen er geleerd wordt. Loop je tegen een probleem aan, even roepen en er komt iemand om je op weg te helpen. Heerlijk. Ook het kijken naar de lessen van andere is zeer leerzaam.
Na het diner (we hadden de luxe deze keer dat er een geweldig kokkie was, diesuper maaltijden tevoorschijn toverde.) waren we vrij, en met de door onszelf meegebrachte nootjes, chips en een fles wijn kwamen de gesprekken vanzelf los
. Mensen met allemaal zeer verschillende achtergronden levert leuke gesprekken op in ons geval, ervaringen wisselen, andere inzichten bekijken en discussies voeren op een leuke manier. De tweede en derde dag hadden we in de ochtend weer grondoefeningen, en daarna zowel in de ochtend als in de middag les. Om alle oefeningen hier te noemen is A te veel, en B je kunt ze ook vinden in de boeken van Sally Swift, Centered Riding 1 en 2, plus het zijn er zoveel en de dagen lopen een beetje door elkaar bij mij. We hebben in elk geval ook op een zadelbok gezeten om te leren centeren, zodat het paard je niet uit het zadel kan trekken, je arm dusdanig te houden dat ie wel geeft naar de mond maar níet verder dan jij zelf wil, we hebben teugelvoering gehad en dát vond ik een heel echte eyeopener. Doordat je zelf het bit in je handen hebt en een ander de ruiter speelt, kan je spelen met manieren van teugelvoering, en voel je dus in je handen wat het bit doet.... en van sommige houdingen (harde hand, tegenwerkende hand, snokken, zagen, etc) daar werdt je ECHT niet blij van!!! Dat doet zeer in je handen, en je handen zijn een stúk minder gevoelig dan de lagen van de mond van je paard, dat is een oefeningen die eigenlijk verplicht gesteld zou moeten worden imho voor iedereen die op een paard wil gaan kruipen. Ook de oefening met leiden, ogen dicht en je laten leiden door een ander was heel erg leuk. Ik mocht met Margreet, die deze oefening nog nooit als "paard" had gedaan. Het is me gelukt haar te leiden, maar het resulteerde ook in slappe lach buien, op een gegeven moment stonden we samen de piaffe te doen (mooie pas de deux) en haddenwe allemaal buikpijn van het lachen. Heerlijk die ruimte die je hebt om stevig te kunnen lachen als je serieus bezig bent geweest! (En stiekem goede oefening voor je buikspierne, ik wist de volgende dag precies welke ik ook weer moest gebruiken, die deden nog behoorlijk zeer
) We hebben de 2e avond nog een kleine bosrit gemaakt met zijn allen in de omgeving daar, ik kom daar vaker maar voor mensen die geen bos bij de hand hebben is het heerlijk rondbaggeren.
Over de instructrices: Margreet (level 3 instructor) Ritse en Ruthy (level 2 instructor) niets dan lof. Geduld, vakmanschap, dikke vette dosis humor en superveel kennis. Ze staan náást je, niet boven je en willen je écht helpen. Ze zijn heel erg benaderbaar stuk voor stuk, nooit te beroerd om ook buiten de lessen door privé wat tips te geven, hoe je je paard beter kan gaan rijden, en hoe je oefeningen kan doen om jezelf beter in je lijf te voelen en dus meer ontspannen op je paard kan zitten. Echt geweldige mensen met een enorme passie voor paarden, en een heel fijne manier van lesgeven. Altijd positief, nooit afkraken. Nee, laten zien hoe het beter kan en waarom, wat het effect heeft van de handeling op zowel ruiter als paard.
Voor mij waren het 3 fantastische dagen, en ik ga zeker verder met de CR manier van rijden. Ik heb de derde dag mijn sporen en zweep weg kunnen doen, en mijn paard alle gangen kunnen laten lopen, ik had ze simpelweg niet meer nodig (en ook amper gebruikt bleek de voorgaande dagen). Als iets niet lukt, doe ik iets niet goed. Ga ik dan terug naar mezelf, haal even diep adem en zoek in de 4 basics waar er geen balans is, merk waar het probleem zit en dan oplos, loopt ze acuut op de lichtst mogelijke hulp. En dát is mijn doel, een rechtgericht, soepel paard dat met zo min mogelijk hulpen het maximale voor me wil doen.
Absolute aanrader voor iedereen die kennis wil maken met deze manier van rijden
. 
