En dat nadat Tobago donderdag avond tijdens de groepsles ineens overal bakspoken zag.
Stalgenoot kwam op het fantastische idee, om richting galop pad te gaan.
Kleine kanttekening, dan moet je over een viaduct over de snelweg.
Vond dat nou net een viaduct te ver.. voor de pshyche van mijn nieuwe zwartje

Dus werd het plan rondje dorp...
Rondje dorp is overigens ook al vrij ambiteus, op zaterdag...
Terwijl we ook langs de sportvelden moesten, waar alle voetbal, hockey en anderssinds bewegende
jeugd werd afgezet door ouders.
De heenweg, wegens collecte week van het reuma fonds hadden ze een banner opgehangen op de boogbrug.
Leuk begin van onze tocht

Rikkie moest het goede voorbeeld geven, maar dat koste hem de nodige moeite

De volgende hindernis was de bocht, waar auto's je niet in kunnen halen...
Niets is bedreigender dan dan een je achtereind naderende gril, waarbij je je kan voorstellen dat de
moterkap opgengaat en je als paard in zijn geheel verslind.
Dit leverde een paar hipsels op van Tobago, die ik vervolgens lompweg op het achtereind van Rikkie parkeerde.
(je neemt niet voor niets de uberbrave haf mee op buitenrit)
De verdere reis verliep voorspoedig, Tobago mocht voorop, tot het punt waar blijkbaar de afdeling verkeersremmende maatregelen,
had besloten om rood witte planken met reflecterende pijlen op de vluchtheuveltjes te zetten.
Het zonnentje scheen heerlijk.. op het reflecterende materiaa

Na enige aarzeling, snapte Tobago de essentie van de pijltjes en liep aan de goede kant volgens de pijltjes.

En dat het geen pijlen waren die je konden raken.
En jeetje toen kwamen we toch een enge tractor tegen!!

Achter een paar auto's kwam een onheilspellend geluid vandaan...
Rikkie en Tobago maakten zich op voor een levensreddende ren actie, om ons buiten bereik van het gevaar te brengen.
Het onheilspellende geluid kwam dichterbij...
prrffffftttprrrffffttttprffffffttt
En plots zagen we allemaal de tractor.
Die ineens achter een paar geparkeerde auto's opdoemde, hij was reusachtig..... (klein)
Hij was vooral bijzonder vanwege zijn formaat.

Hij werd bestuurd door een 3 jarige dwerg van 2 turven hoog

grrrrr. paarden.
(speelgoed trekkertje...met hard plastic bandjes, dat maakt hoop herrie die je niet kan zien. )


Onze tocht werd voortgezet en het centrum van het dorp werd overwonnen,
de hoofdstraat hebben we nog even laten zitten, die is voor gevorderden..
Uiteindelijk ging het gezelschap keurig over de metalen brug, echter nog wij,
nog onze paarden hadden gezien dat er kinderen op een trampoline aan het spingen waren,
net over de brug, totdat het kind heel hard PLOF deed..
We zagen hem alle 4 tegelijk! Een stuiterend monster!!!
Dus Rikkie en Tobago, werd het allebei wat te heet onder de voeten en ze probeerden weg te komen.
Mislukt!!! (Overigens is Sjolvir ook een ultieme verkeerspony, maar die snapt ook nog steeds niet het
fenomeen trampoline..)
De verdere reis verliep zonder problemen, maar die trekker... grrrrr, stel mutsen, van paarden.
Net afgelopen woensdag een full size met oplegger vol met stro getrotseerd, vinden ze nu een mini eng...
Dus heerlijk genoten van onze 3e buitenrit, die overigens niet echt warm was in tegen de wind in in de polder.
Sjol was lichtelijk geirriteerd, daar zij niet mocht (tja, leven is oneerlijk) maar die mag volgende week weer aan de bak.
Mag ze voor het eerst weer half uurtje voor de wagen! Jippieeeee!!!!!!
Uiteraard die fjorden pluis wel borstelbeurt gegeven, die volkomen kansloos was, gezien de hoeveelheid los zittende haren.
Ik heb ze nu nog tussen mijn tanden.
