Pff, weet niet goed hoe ik moet beginnen... Mijn allerliefste (verzorg)paardje gaat binnen kort naar de slager. Ik verzorg Kappo al 11 jaar en mag m dus ook eigen noemen van de eigenaars.
Kap is voor 1,5 jaar geleden een soort van spierbevangen geweest en we hebben toen besloten dat ie de kans kreeg om te herstellen. We hebben zo ons best gedaan maar Kap heeft toen te lang doorgelopen voor ie wat liet blijken. Nu blijkt dat zijn spieren toen teveel schade hebben opgelopen om nog te herstellen... De laatste tijd (ca. 2 maanden) merkte ik met rijden al dat ie vaak struikelde. Afgelopen vrijdag aan t eind van mn les riep mn instructrice me bij haar en vertelde me dat ie niet gewoon stuikelde, zij dacht dat ie atactisch (? schrijf je dat zo) is. En alle stukjes vielen op zn plaats... heb met tranen in mn ogen tegen de eigenaar verteld en hij wist t eigenlijk ook al. Pff wat een k*t weekend heb ik gehad zeg... Gelukkig mocht ik lekker bij hun blijven slapen dus heb t halve weekend in Kap zn stal gestaan. Heb gescholden tegen hem, gehuild tegen hem aan en geknuffeld met hem. Hij weet t ook - ik weet t zeker. Maar nu komt dus t ergste - afscheid gaan nemen van je paard! Ik weet echt niet meer wat ik moet doen... Daarom mijn topic... Hoe hebben jullie het aangepakt? Ik weet dat t voor iedereen anders is, maar ik ben helemaal blanco, weet niks meer. Zal ik nog foto's van m maken, extra verwennen qua voer/snoepjes... Hoe weet je of je op de goede manier afscheid neem van je paard?
iedereen neemt afscheid op zijn eigen manier, je moet zelf de juiste manier vinden die je er een goed gevoel bij geeft.
Zorg ervoor dat je nog wat foto's maakt, het leukste nog een mooie fotoshoot als aandenken.
Verwijt jezelf ook vooral niets.... Gewoon goed afscheidt nemen, dit omdat het voor haar het beste is.
Afscheid nemen doet altijd pijn, dit kan niemand voor je weghalen, alleen kun je het voor je zelf een beetje verzachten.
Caesar
Berichten: 9343
Geregistreerd: 20-01-05
Geplaatst: 16-11-09 12:36
Het belangrijkste is, dat je er als eigenaar achter staat. Anders zul je het nooit verwerken. Weten dat je het beste hebt gedaan voor je paard, helpt een hoop. Dat je je later nooit iets kunt verwijten. Daarnaast zou ik gewoon doen, wat je nu hebt gedaan. Lekker knuffelen, snoepjes geven, foto's maken.. herinneringen ophalen.
Ja, we staan er met zn 3-en achter. We mogen hem gewoon niet langer laten lopen... Maar man, wat doet t zeer!
Anoniem
Geplaatst: 16-11-09 13:54
Afscheid nemen is voor iedereen anders maar 1 ding hebben we allemaal gemeen en dat is het ongelovelijke verdriet wat het met zich mee brengt. Ik heb mijn allerliefste vriendin afgelopen jaar in februari laten inslapen en hoe dat allemaal is gegaan heb ik toen beschreven op bokt. Hier is de link: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=151&t=1065072&start=0 Misschien heb je er wat aan.
Karina_1979
Berichten: 636
Geregistreerd: 24-11-08
Woonplaats: Tiel
Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-09 14:06
Ilegra, bedankt voor de link naar je topic. Ga het vanavond helemaal lezen (zit nu met de tranen in mn ogen op mn werk)...
Doe wat jij denkt dat goed is. Een fotoshoot is wel erg mooi om te hebben. Wel 1 tip zorg dat je een datum hebt, dan kun je daarnaartoe gaan leven. Wees bewust ervan, maar geniet vooral van je paardje.
Denk dat we dat idd maar moeten doen, een fotoshoot.
Ik weet dat t beter voor mn mannetje is maar kan het nog niet echt beseffen....
Iris_Z
Berichten: 455
Geregistreerd: 18-06-07
Geplaatst: 16-11-09 14:30
Ik heb mijn paardje vorig jaar in laten slapen, hij is ook gecremeerd. We zijn een paar uur van te voren heen gegaan, lekker gepoetst, gewandeld, gras gegeten, even gefilmt, geknuffeld, veel snoepjes en lekkers gegeven... Hij wist niet wat hem overkwam, zoveel eten kreeg hij nooit!! Maar toen de DA aankwam, ging alles nog een keer door mijn hoofd, hij was die dag vrolijk.... Dus het liefste stuurde ik de DA meteen weg, maar een stemmetje zegt dat het moet, het kan niet zo, hij heeft pijn! Maar het is zo klote om het te beslissen en je beste maatje te verliezen! Ik heb zijn staart afgeknipt om toch nog iets tastbaars te hebben. En gelukkig heb je nog de foto's, filmpjes, en mooie herrineringen toen hij nog goed was.
Wij hebben 2 weken van te voren een afspraak gemaakt, dan kun je rustig afscheid nemen. Nog even genieten!
Sterkte! En geniet nog even van de tijd die jullie samen hebben!
Anoniem
Geplaatst: 16-11-09 14:35
Ik heb 3 paarden in moeten laten slapen maar dit ging allemaal heel snel. Probeer het paard lekker te vertroetelen. Denk wel, het paard weet natuurlijk niet dat ie dood gaat, dus stel het niet te lang uit met de smoes, dat ie dan nog even kan genieten. Geloof me, maar heel veel mensen doen dat, ik vind dat egoistisch. Dus als je van je paard houdt, hoe eerder, hoe beter.
Er zijn geen tips voor afscheid, Maak een mooi laaste ritje, veel foto's vooral van jullie samen, geniet van elkaar zolang het kan. neem dat stukje staart, zeg hem 100 duizend keer dat je van hem houdt, en dat je hem nooit vergeten zal. Heel veel sterkte!
Karina_1979
Berichten: 636
Geregistreerd: 24-11-08
Woonplaats: Tiel
Geplaatst door de TopicStarter: 18-11-09 09:43
Pff, gistermiddag vrij genomen van mn werk. We hebben zijn laatste buitenrit gereden... Stond in zijn stal (zn baasjes waren nog werken) en dacht echt bij alles "Dit is misschien wel de laatste keer " . Heb nog ff gevraagd aan de eigenaar toen die thuis was, weet je al wanneer? Maar hij had nog geen afspraak gemaakt... Ga er vanaaf weer heen en vragen of t maandag mag. Dan kunnen we van t weekend nog foto's maken en echt afscheid nemen... Rijden op hem doe ik niet meer...kan t niet meer. We hebben een heerlijke buitenrit gemaakt - veel te kort, maar als je weet dat je afscheid moet nemen wil je er nooit meer af, ik niet tenminste... Heb wel gemerkt met de buitenrit dat ie echt op aan t raken is ...
Kap gaat na t weekend naar Van Veen. Ben zo blij dat ze toch voor Van Veen hebben gekozen... Maar ook zo definitief nu. Hij wordt dinsdag of woensdag opgehaald en dan vrijdag geschoten.
niets zo moeilijk als afscheid nemen. neem de tijd geniet van de kleine simpele dingen lekker poetsen wat lekkers geven mooie foto's maken samen wandelen enz. Ik heb die van mij ook laten gaan afgelopen maart en op het moment zelf is alles in een roes de klap zelf komt later pas....
doe vooral niks wat jezelf niet wilt.
Karina_1979
Berichten: 636
Geregistreerd: 24-11-08
Woonplaats: Tiel
Geplaatst door de TopicStarter: 18-11-09 16:25
Kyliam : je wil niet weten hoe ik gister zn laatste buitenrit hebt gemaakt... Ben 2 uur weg geweest waarvan ik 1.50 uur met de tranen over mn gezicht rond heb gehobbeld.
Laura : Ik wist t vrijdag al nadat mn juf mij bij haar had geroepen... Vorig jaar was al vreselijk toen ie ziek was en ik wist dat als er een 2e "ding" bij kwam de eigenaar einde oefening zou roepen. Heel hard maar Kap wordt nooit meer beter wat is er dan beter??? Hem nu laten gaan zonder pijn, zonder kapot getrapte voeten of wachten hierop... Ik voel dit soort dingen aan - met mijn hondje 2,5 jaar geleden ook. Toen die naar de DA ging wist ik ook al dat ze niet meer thuis zou komen dus ik ben al vanaf vrijdag avond "in shock". Het hele weekend hang ik al rond zn stal en roep maar "nu kan het nog..." Heb gister nog wel een heel flauw grapje gemaakt tegen de eigenaar... "Ronnie, ik heb Kap extra appeltjes gegeven en een broodje want de slachtprijs is toch per kilo???" Erg he...