.....maar het draaide uit op een echte k*t vakantie
het is niet echt vvdd maar wil het toch kwijt weet niet waar het anders moet staan heb dit verhaal van me hyves gehaald
Ik had voor die 3 weken dat ik op Texel was een verzorgpaardje gevonden. Schat van een paard. KWPNer van 1.70. Kelcy. Donderdags waren we op Texel aangekomen en vrijdags ging ik er naar toe. Zaterdags voor het eerst gereden. Ze was al een poosje niet gereden dus was ze de eerste dag een beetje druk maar verder was ze heel braaf. Ik was helemaal weg van d'r. Het leek allemaal zo mooi. Maar schijnbedriegd. Ik kreeg op woensdag een telefoontje van de eigenaar. Hij was met 150 naar stal gereden omdat Kels door haar achterbenen zakte. Ben er direct heen gegaan. Veearts is geweest. Bloed afgenomen voor onderzoek. En ze had ook nog een spuit gekregen. Vitamine ofzo dat weet ik niet meer zeker. Vrijdags kreeg ik weer een telefoontje van de eigenaar; Kels heeft botulisme en nou is het afwachten tot zondag of ze het red of niet. Ben er direct weer heen gegaan. Zondag kreeg ik geen telefoontje dat ze er niet meer was. Gelukkig maar.
Ik kon er niet meer op rijden, maar dat maakte mij niet uit. Omdat ze zondag niet overleden was maar nog steeds niet helemaal beter was (wat wel zo moest zijn als het wel botulisme was) dachten we dat het een zwelling in d'r rug moest zijn dat af en toe op d'r zenuwen drukte waardoor d'r achterbenen het niet meer deden. Ik ben er bijna elke dag na toe geweest om d'r te verzorgen en de wei uit te mesten (van de staleigenarresse mocht ze niet op stal <-- dik gezeur) Gerard moest daar weg van haar omdat ze geen kreupel paard op stal wou. Kreupel was ze niet eens ze was ziek. Hij is bijna direct gaan zoeken voor wat nieuws. Mooie wei gevonden heb daar een paar keer geholpen.
Woensdag (eergisteren <-- 27 juli)zouden we haar naar d'r nieuwe wei brengen. We hebben haar een kalmeringsspuit gegeven omdat ze anders de hele trailer kapot zou trappen. Het was tranquitrell ofzo (weet zo niet hoe je het schrijft zou vandaag de eigenaar wel ff bellen) Toen we buiten stonden zei hij opeens kom we moeten even naar Kels d'r is volgens mij niet goed (hij had een bonk gehoord) Toen we keken stond ze gewoon. Even bij weg gelopen, maar toen we weer terug kwamen zagen we geen Kels in de stal staan. Ze was inelkaar gezakt en lag zwaar ademend op de grond. Hij heeft haar even overeind gekregen door tegen haar te praten, alleen ze stond amper en toen viel ze alweer neer. Toen hij bij haar ging zitten legde ze d'r hoofd op zijn schoot en Gerard keek me aan en zei het is over. Haar hartslag zakte naar 45 in plaats van 80. Direct veearts gebeld want gerard wou dat ze een spuit kreeg omdat het echt heel slecht ging en ze was zelf ook al heel ver heen. ondertussen was Natascha ook gekomen want zij zou met de trailer rijden. Toen we met Kels bezig waren begon de staleigenaresse weer te zeuren (ik ga niet zeggen wat het was maar het was echt vreselijk) Uiteindelijk hebben we d'r toch nog overeind gekregen en toen hebben we haar direct uit de stal gehaald. Toen stond ze daar een beetje in het gangpad te suffen. Toen ik haar een beetje ging aaien enzo toen leefde ze even op oortjes gingen naar voren en ze keek me aan dat was echt heel mooi. Toen zakte ze weer weg. Toen de veearts er was hebben we haar naar buiten gebracht. Daar heeft ze nog een beetje gras gegeten en toen had ze geen zin meer. Ze begon een beetje zenuwachtig te worden. Ze begon heen en weer te lopen. Toen ze even stil stond heeft de veearts haar een spuit gegeven waardoor ze heel rustig werd. Toen die werkte heeft ze spierverslappers gekregen. Toen het flesje bijna leeg was begon ze helemaal te wankelen. Het was echt heel sneu om te zien. Toen ze lag hebben wij haar goed neer gelegd en toen heeft ze d'r spuit gekregen.
Inmiddels was de vrouw van Gerard ook gekomen en toen ze er niet meer was hebben we heel lang bij haar gezeten. Gerard was echt heel hard aan het huilen en Patrice en ik ook. Toen Patrice en ik uitgehuild waren keken we elkaar aan en toen zei ze kom hier meid. En toen vlogen we elkaar in de armen en toen begonnen we weer heel hard te huilen. We hebben misschien wel een uur bij Kels gezeten. We hebben heel veel gepraat over haar. Ik ben heel blij dat ik haar nog heb mee mogen maken. Het was een heel bijzonder paard. Uiteindelijk is de veearts tot de conclusie gekomen dat het misschien wel een tumor was in d'r koppie. Want als hij op het tandvlees drukte werd het niet meer rood en hij heeft op nog wel meer dingen getest. Ik heb tot kwart voor elf bij Gerard en Patrice thuis gezeten. Toen ik weer op de camping was heb ik nog tot half 1 's nachts buiten bij een kaars gezeten. De volgende dag ben ik bijna de hele dag bij Gerard geweest (patrice moest naar de manege die doet daar vrijwilligers werk) Ik heb een mooie bos rozen gekocht en een mooi kaartje. We hebben nog lang over Kelcy gepraat. Ik moest om 4 uur weer op de camping zijn omdat we nog ergens gingen eten en dan 6 uur boot. Ik ging woensdag al een beetje afscheid van Kels nemen, maar zo'n afscheid had ik niet in gedachten. Voor ik weer naar de camping ging vlogen Gerard en ik elkaar in de armen omdat we nog steeds over Kels inzaten maar ook omdat ik weg ging. In die 3 weken hebben Gerard en ik een hele goede band met elkaar gekregen. Toen ik weer op de camping was heb ik gevraagd of we ook nog even langs de manege gingen. Toen heb ik Patrice ook nog dag gezegt. Dat vond ik ook heel moeilijk. Het was vooral op het laatst een regelrechte k*t vakantie. R.I.P Kels ik ga je heel erg missen meis
Kelcy is 17 jaar oud geworden *8 april 1992 †29 juli 2009
sorry voor het lange verhaal maar wou het toch even kwijt
groetjes
Nell_
Berichten: 11191
Geregistreerd: 27-12-06
Woonplaats: Asperen
Geplaatst: 06-08-09 21:52
Ah wat ontzettend sneu! Jammer dat je vakantie zo moest eindigen!
1 goed nieuwtje als de keuring goed is en het paard wordt goedgekeurt krijgt gerard als het goed is zondag een nieuw paard hij belt als het goed is vandaag nog want hij zou ook nog een keer langs komen dan vraag ik ook wel of hij foto's heeft nou hopen dat ik daar ik ook een keer na toe mag
Nou met die ouders van mij.... Dat betwijfel ik, maar er gebeuren altijd wonderen tussen mijn ouders en mij dus het kan nog altijd Geer heeft net een mailtje gekregen dat zondag z'n paard komt en hij komt in mijn vakantie ook nog een keer hier na toe (ik heb nog lekker 2 weken) dan vraag ik gewoon of ik mee mag voor een dag om bij z'n nieuwe paard enzo te kijken
kelcy was mijn oude paard gerard en Patrice hadden haar van mij gekocht ( ik heb het contact met hun verloren) en vind het ontzttend jammer dat het zo heeft moeten gaan sterkte ook van mij aan hun
ls ik het goed begrijp kende je dit dier dus nog amper 3 weken? Je verhaal klopt ook niet helemaal; de hartslag van een paard in ruste ligt tussen de 28 en 40 slagen per minuut; dit is dus goed en niet te langzaam. Veel sterkte ermee.
Maar ze lag heel zwaar te ademen Ja idd ik kende dat paard amper 3 weken, maar hoe zo'n sterke band we hadden gekregen in die 3 weken is echt heel apart maar wel heel mooi
Naja verrassing verrassing ook overdreven Nee hij zou langs komen Ma hij had het te druk op de ene dag zou hij de volgende dag komen kwam de oppas niet