Eind april is Vicky begonnen met hoesten. Ze zat niet lekker in haar vel en ze kuchte wat. Ze inmiddels een veulen van anderhalve maand aan de voet. Dus verlaagde weerstand kon wel een goede verklaring zijn. Het was duidelijk niet besmettelijk. Want geen enkel ander paard en ook Joy kregen het. We hebben toen bloed laten prikken en ze kreeg een lage dosis prednisolon en de bekende hoest siroopjes. De bloed uitslag gaf niks. Het werd niet echt beter, maar verder veranderde er ook niks. Er was toen al geen systeem in het hoesten te ontdekken. Eind mei is ze toen het land op gegaan. Daar is het wel ff slechter geweest en heb ik nogmaals een dierenarts laten kijken. Af en toe had ze wat gekauwd gras in haar neusgaten en liep het water wat ze dronk terug via haar neus. In die zelfde periode werd mijn veulentje atactisch en in samen spraak met de die dierenarts die weer niks kon vinden, heb ik toen besloten haar gewoon de zomer met rust te laten. Als Joy gespeend zou zijn, zouden we dan met Vicky naar de kliniek gaan. Want het leek niet heel ernstig. Het was geen probleem in de longen, maar in de voorste luchtwegen.
Eind augustus is Joy plotseling overleden. Vicky was erg uitgemergeld en in slechte conditie. 3 dagen na het overlijden is Vicky van het land naar nieuwe stal gegaan en daar ook weer 24/7 het land op gegaan. Ze was niet zich zelf en heb ik haar opnieuw laten onderzoeken. Opnieuw bloed laten prikken en ook kuchte ze nog af en toe. In overleg hebben we besloten eerst de resultaten van het bloed af te wachten en Vick wat te laten bekomen van het verlies van joy en haar verhuizing. Het hoesten werd langzaam toch weer vaker en ze had soms last van slijm uit neus en mond. Wel werd ze steeds opgewekter en kreeg ze haar oude ik weer terug. Begin okt. zou ze naar de kliniek voor een scopie. Helaas besloot mevrouw dat trailer rijden niks voor haar was en ging niet mee.
Af gelopen donderdag ging het ineens heel slecht. Ze werd heel benauwd en liep met haar mond open te ademen. Ik heb toen besloten haar de volgende dag naar de dierenkliniek te brengen er pas te gaan halen als alles duidelijk was. Dat was dus gisteren. Vrijdag nog wist de dierenarts niet goed wat hij moest, want hij zag een gezonde merrie op stal. klopt ook als ze geen last had oogt ze ook zo.
Na de scopie van gisteren blijkt het tegendeel. Ze heeft een rare dikte in haar keel in de buurt van haar strottehoofd. Eind conclusie: Donderdag moet ze in Utrecht geopereerd worden. Ze moet helemaal onder narcose en niemand weet wat voor iets het is en hoe het gaat aflopen.
na alles rond om mijn veulen ben ik erg bang en maak ik me veel zorgen.
Ik ben benieuwd......

Sorry voor mijn lange verhaal, maar moest het even kwijt.