Geplaatst 
Ik verzorg en rijd Mazzel al een paar maandjes, maar we hebben overal ontzettende moeite mee. Om het maar zo te zeggen, eerst vond ik in stap afwenden soms al moeilijk (om over aandraven maar niet te beginnen). Maar nu krijg ik al een tijdje af en toe les en gaat het steeds beter. (we oefenen nu de voltes in gallop en veel tempowisselen). Het leukste om te doen, en Mazzel is het met me eens, is naar buiten gaan voor een rondje. Uitstappen doe ik ook lekker de laan af en weer terug. We gingen eerst vaak ook nog een soort van bospaadje in dat na de laan kwam. Mazzel kon nog wel eens omkeren met uitstappen, maar dat was snel over, door gewoon doodleuk door te keren en weer verder te gaan. Helaas gebeurde er iets nieuws. Op de terugweg van het bospaadje schoot de pony twee keer in gallop weg, gleed hij daarbij bijna uit en schoot hij uiteindelijk het asfalt op voor ik hem ergens tegen aan kon sturen en weer controle had. Ik schrok me wild (zeker de tweede keer) en besloot een tijdje niet meer alleen naar buiten te gaan. Nu stap ik de laan wel af, aan een lange teugel, heel relaxt zonderdat Mazzel ook maar denkt aan omdraaien, ik stuur hem op gewicht de berm in en weer uit
.Maar goed, naar buiten vind Mazzel dus super spannend en ik door de twee keer wegschieten met hem nu ook wel, en toch ben ik gister voor de vierde keer echt een rondje naar buiten geweest.
En ik ben super trots op de pony en stiekem ook wel op mezelf. Die andere pony was een shetlander met hittepetit stapjes en nogal een dribbel, maar Mazzel bleef over het algemeen heel cool. De eerste keer dat we aandraafden gaf hij wel meteen een bok (lekker enthousiast was hij ook wel), maar liep hij daarna ontspannen verder. Het tweede drafje was helemaal ontspannen en had ik alle controle. Daarna wilden we (na een stuk heerlijk stappen) weer even draven, vooral om de andere pony wat energie kwijt te laten raken. In draf schrok Mazzel ergens van, sprong hij opzij en dat vond die ander een goed moment om weg te spurten. Hoewel Mazzel er achteraan ging, ging zelfs dat goed. (we kregen ze netjes terug, Mazzel was goed terug de berm in te zetten)
En daarna, in de allerlaatste berm deden we een soort van handgalopje
Mazzel was alleen maar aan het huppelen, maar hij was prima te sturen (en bleef keurig achter die ander) en het ging goed. 
Nu was ik dus gister de heledag hyper vanwege het feit dat het zo goed ging en helemaal blij. Ongeveer iedereen heeft het al aan moeten horen, ach, ik ben gewoon best wel trots.
vandaar dat ik het hier ook maar even deel
